Hayat denilen oyuna başkalarının sayesinde geldik, bize öğretilen hep başkalarının bize dayattıkları sınırları kabul edip onların yüzüne gülmek oldu. Öyle değil, öyle olmamalı herkesin kendi bir hayatı var ve bari insanlar kendi hayatlarına sahip çıkabilmeyi başarabilmeli. Sen kimsin, kaç yaşındasın, nasıl bir insansın bilmiyorum ama güzel insan inanların seni yargılarıyla ezmelerine izin verme kimsenin sana set çekmesine izin verme, ağırlıklarından kurtul ve hayatında seni aşşağıya çeken her şeyden kurtul. Kurtul ki kendine gelebilesin, kurtul ki iyi hissedebilesin, öyle ya da böyle geçiyor zaman inan ya da inanma öleceğiz o yüzden kimsen olmadan kendin olarak yaşamaya başla hayatını.

YOU ARE READING
Polyana'cılığa gerek yok.
General FictionHayatın sillesini yemiş toplulukların içinde topluluksuz dolanan bir kaç ruhi olan maddeleriz hepimiz.