ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONU

BÖLÜM 2: İLK YÜZLEŞME

Jane'yi aradığımda korkmuş gibiydi.Haftasonu için dağ evine gitmişti.Ona "sakin ol, yanına geleceğim ben gelene kadar kimseye kapıyı açma"dedim.

Jane:Televizyonda gördüklerim doğru mu ? Dedi.

Henüz bilmediğimi,onu almaya geleceğimi ve kapıyı kimseye açmaması gerektiğini tekrardan hatırlattım.Eşyalarımı çantaya koydum.Arabam karşı kaldırımdaydı.Pencereden baktığımda o sarhoş gibi insanlar küçük bir çocuğu kovalıyordu.O fırsattan yararlanıp arabama kaçabilirdim.Ama küçük çocuk çok korkmuş görünüyordu onu bu halde bırakamazdım.Hava henüz kararmamıştı,sokaklar sessizdi.Çocuk o insanlardan hala kaçmaya çalışıyordu.Pencereden çocuğun düştüğünü gördüm. 3 adam ona doğru gitmeye devam ediyordu.

Hemen dışarı çıkıp Hey,burdayım gelin. Dedim.

O insanlar bana baktığı anda çocuk arabanın altına girdi.Çocuğu göremeyenince bana doğru gelmeye başladılar.Çıkardıkları sesler korkunçtu.Hemen sokağın diğer ucuna koşmaya başladım,korkuyordum ne yapacağımı bilmiyordum.Caddenin ortasında duran karavanın üstüne çıktım, nefes nefese kalmıştım.O insanlar karavana yetişmek üzerelerdi.En sonunda karavana vardıklarında sessizce bekliyordum.Ne yapabilirim diye düşündüm,o insanlar kollarını uzatarak bana ulaşmaya çalışıyordu.

Ama onların yetişebileceği kadar alçakta değildim.Çantamdan bıçağı çıkardım. Ön taraftan atlayarak kaçabilirdim.Harekete geçtim aşşağı inmeyi başardım ama çok gitmeden ayağım takıldı düştüm.

Ön tarafta duran biri beni farketti üstüme doğru gelmeye başladı.

Yanıma yaklaştığında
"Lütfen bana zarar verme" dedim

Ama kudurmuş gibiydi ,sanki beni duymuyordu.Bana saldırmaya çalışıyordu, bıçağımı sıkıca tutup ayağına sapladım üstüme düştü hala beni ıssırmaya çalışıyordu omuzlarından tutup ıssırmasını engellemeye çalıştım.

Daha fazla tutamıyordum,ağzından üstüme kanlar akıyordu.Bıçağım erişemiyeceğim yerdeydi,elimle yeri yokladım ve elime sert bir cisim gelince kafasına vurdum ama pek etkilenmedi.

Ardından üst üste birkaç kez vurmamla yan tarafa yığıldı. Diğerleride bana doğru geliyordu, hemen ayağı kalkıp toparlandım bıçağımı aldım ve çantamın ön gözüne koyduğum silahı çıkardım.

Mermiyi tabancanın ağzına getirdim çok yaklaşmışlardı.O telaşla ateşledim bir,iki,üç derken ölmüyorlardı bu onları sadece yavaşlatıyordu ,rastgele sıkarken bir tanesinin kafasına geldi ve yere yığıldı hareket etmedi öldü sanırım.

Diğeri hala üstüme geliyordu silah sesinden olsa gerek sayıları gitgide artıyordu.

Çocuğa "Bana doğru gel" dedim.

Çocuk ilk başta tereddüt etsede geldi onu hemen kucaklayıp arabaya koydum bende arabayı çalıştırdım,kapıyı kitledim.

Bir kadın arabaya yaklaşıyordu topal gibiydi cama yaklaştığında gözünün içine baktım göz bebeği yoktu sanki ve gözü suluydu ,yüzü çürümüş gibiydi.Hemen gaza basıp yola çıktık.Etrafta hep o insanlardan vardı,gördüklerim çok korkunçtu kimisi geziniyor kimisi yerde bişeyler yiyordu.

Çocuğa"İsmin ne" dedim

Cevap vermedi.Çantamdan suyu çıkardım verdim çocuk hala korkuyordu.Suyu yavaşca içti.

Sonra bana ince sesiyle "Jim" dedi.
Çocuk pembe yanaklı uzun ve sarı saçlıydı.Bende ona "Bende David memnun oldum küçük adam" dedim.

Ardından yaşının 9 olduğunu söyledi.

Ona o insanlar kimdi diye sordum.
Jim:Biri abim biri babamdı.Olaylar karıştığında annem, babam,abim ve ben evdeydik.Babam çanta hazırlıyordu abimse işe yarar eşyalar arıyordu.Birden kapıdan sesler geldi annem pencereden baktığında yaralı biri olduğunu söyledi annem doktordu hemen kapıyı açtı ama o hastalıklı adam anneme saldırdı onu ıssırdı annem çığlık atıyordu ve kapıdan daha fazlası geliyordu babam beni üst kattaki odaya kitledi bana "sadece koş,peşinde biz olsak bile sadece koş"dedi ve kapıyı kapattı ben içerden kapıyı kitledim dolaba girdim.Aşşağıdan korkunç sesler geliyordu kulağımı kapattım ve sonra sesler kesildi ben odadan çıkmadım.Bir süre sonra çok korktum ağlamaya başladım kapıyı açtım ve sadece koştum abimle babam beni gördü onlarla göz göze geldim ama beni tanımıyorlardı sanki devamını biliyorsunuz bayım" dedi.

Başka kimsen varmı dedim cevap vermedi dışarıya doğru bakakalmıştı ben dışarıya baktığımda yolu kapatan devrilmiş bir tır ve etrafında hastalıklı insanlar vardı ışığı görenler arabaya doğru yöneldi onlarca hastalıklı insan vardı.

BÖLÜM SONU.

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ.