Beyaz Sır

27.BÖLÜM

Oda biliyor ooooo oooo bile bile kafa tutuyor aska gözü kara hep aynı bildiğini yapıyorr.

Tarkan Dudu dudu😍😍

Uraz Ateşten devam;

Anlatacaktım ona her seyi. Tamam sarhoştu unutacaktı ama benim kendimi avutmam icin bir yöntem olacakti bu. Sonuçta anlattım hatırlasaydı.

Geçip önünde durunca bana bakıp sırıtan Yelizle birlikte arabadan indik. Kapıyı açarak salona geçtik. Kahve yapmak için kalkmışken vazgeçtik sonucta kahve insanın ayılması için verilirdi ama şuan bana lazım olan sarhoş bir Yeliz.

Koltuğa oturunca ona döndüm derin bir nefes aldım bu gece her şeyi anlatacaktım.

Yelizden devam ;

Karşımdaki adamla yeniden gülumsedim. Istedigim seviyeye gelmiş suanda da söylediklerini duyacaktım. Karsıma oturup derin bir nefes aldi. Kalbim ise kanat çırparak göğüs kafesimi delmek istiyordu.

"Bu geceye özel her sorduğun soruyu cevaplayacağım sonucta ne olursa olsun sabah hic birini hatırlaman mümkün değil. "

He yavrum he. Güldüm yine. Ben burada mutluluktan gülerken adam beni sarhos zannediyor safım ya.

Kalbimin çarpıntılarını bastırmak istercesine bütün dikkatimi ona verdim.

"Evet aşığım sana. Kendimden bile çok seviyorum. Ne zaman aşık oldum inan ki ben bile bilmiyorum belki o sortla ilk işe geldiğin andır. Belki sinir krizi geçirdiğin gündür beklide hasta olunca size geldiğim gündür bilinmez ama işte durum bu... ölüyorum."

Nefesimin kesildiğini hissettim. Bunları suan bana sarhoşum diye söylüyordu ama ya olmadığımı bilseydi yine söyler miydi?

Yüzünü sıvazlayıp bana döndü.

"Neyse sen söyle ben cevaplıyım böyle olmayacak."

Aklima gelen ilk soruyu direk ona yönelttim.

"Neden bana dengesiz davranıyorsun. Hani böyle bir an gülerke bir anda bağırıyorsun. Neden canımı yakıyorsun."

Inandırıcılığımı sürdürmek için bir kahkaha patlattım. Bana bir süre baksada sonra sorumu cevapladı.

"Annmi öldüren kadına cök benziyorsun Yeliz. Seni ilk gördüğümde verdiğim tepkilerde öyleydi. Dun gece hastanede verdiğim tepkide. Duyguyu en çok ana emanet edebileceğimi bilsem de sakinleştirici yapıldıktan sonra rüya gördüm ben sende duyguyu öldürüyordun. Cok korktum anlıyor musun?"

Bu adam benim bilmediğim neler yapıyormuş benim için gözlerim dolu doluyken ona baktım.

"Şimdi sarhoşum sabah hatırlamayacağim ya...."

Tabi hatırlıycam ama sormakta fayda var.

"... bana ne zaman söyleyeceksin."

"Bilmem sanırım cesaretimi toplamam uzun sürer. Sana bunları söyleyip üzmek istemiyorum. Evet sana aşığım ama uzak durmam gerekiyor. Uzak durmazsam hep annemin o kanlar içinde yerde yatarken bana son bakışı gelecek aklıma. Çocuktum kurataramadım onu ben Yeliz. Ben senle olursam acı çekeriz. Sende cok üzülürsün. Yapamam."

Sona doğru çaresiz cıkan sesiyle kendimi tutamadan gözümden bir damla düştü. Sensiz olmaz ki. Son cesaretimle sorhos olmanın etkisine güvenerek yanımda oturan bedenine sıkıca sarıldım. Kokusu genzimi yakarken derince içime çekip boynuna bir öpücük kondurdum.

Sen benden uzak duramiycaksın Uraz Ateş!

Çünkü böylece ikimizde acı çekecektik. Sadece mutlu olmamız lazımdı bizim. Kafamı boynundan kaldırıp suratına baktım. Oda kasılmış bedeniyle suratıma bakarken kafami göğsüne yaslayıp gozlerimi kapattım. Ve gözyaşlarımı Urazın göğsüne akıtarak onun kokusunda uykuya daldım.