Κλειδωσα την πόρτα του δωματίου μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, κλαίγοντας με λυγμούς.Για πρώτη φορά ,το μόνο που ήθελα ,ήταν η μητέρα μου!Θα ήθελα να ήταν εδώ να με αγκάλιαζε, όπως τότε που άνοιγα το γόνατο μου,ή που ξυπνούσα στον ύπνο μου και έκλαιγα εξαιτίας κάποιου εφιάλτη. Μου λειπει η δυνατή αγκαλιά από το άτομο που με αγάπησε πριν καν δει το πρόσωπο μου, από το άτομο που 9 μήνες το κλοτσαγα, το ποναγα, το άλλαζα σωματικά, αλλά ποτέ δεν με βαρέθηκε, θέλω μια αγκαλιά από την μητέρα μου.
-Πριγκίπισσα άνοιξε την πόρτα, ανησυχώ! Τα κλάματά σου ακούγονται μέχρι κάτω, είπε έξω από την πόρτα ο πατέρας μου.
-Μπαμπά,θελω να μείνω μόνη μου, προσπάθησα να μιλήσω όσο πιο καθαρά μπορούσα,αλλά οι λυγμοί έφευγαν από το στόμα μου συνέχεια .
-Αναστασία μου, άνοιξε σε παρακαλώ, είπε ο πατέρας μου, με έναν τόνο ικετευτικό, που δεν τον είχα ξανακούσει ποτέ, έτσι του ανοιξα.
-Μπαμπά, είπα καθως έπεσα στην αγκαλιά του.
-Πες μου κορίτσι μου.
-Για πρώτη φορά μετά από χρόνια θέλω την μαμά,ψιθύρισα αδύναμα και ένιωσα τα χέρια του να χαϊδεύουν τα μαλλια μου με στοργή.
-Ξέρω ότι δεν μπορώ να σου δώσει την συμβουλή που ψάχνεις,γιατί ξέρω για ποιόν κλαις,αλλά υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου δώσει μια συμβουλή, με απομάκρυνε ελαφρά και μου χάιδεψε τα μάγουλά, ο τόνος της φωνής του ήρεμος και κατανυκτικος, ένιωθα λες και είχα γυρίσει παλι στο δημοτικό, στην πρώτη μέρα που φοβόμουν και δεν ήθελα να πάω.
Κατεβήκαμε κάτω και αντίκρισα μια κοπέλα λίγο μικρότερη απο τον πατερα μου ,να κάθεται στον καναπέ. Φορούσε ένα άσπρο φόρεμα, αρκετά σεμνό, που έφτανε ως το γονατο με κλειστό ντεκολτέ και το ειχε συνδυάσει αψογα με ροζ νουντ γόβες, ροζ σακάκι, που ταίριαζε υπέροχα με το ροζ της φάκελο. Τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν αυστηρό κότσο και το μακιγιάζ ήταν σε γήινες αποχρώσεις. Το στυλ της έμοιαζε αρκετά με της μητέρας μου...
-Αναστασία,ετεινα το χέρι μου για χειραψία.
-Ελένη, πραγματοποίησε την χειραψία μας και παρατήρησα ένα βραχιόλι με ροζ πέτρες στο χέρι της.
-Την μητέρα μου την έλεγαν Χριστίνα, είπα σχεδόν ψιθυριστά, αλλά μόλις κατάλαβα τι έλεγα έκλεισα το στόμα μου. Συγγνώμη δεν ήθελα να...προσπάθησα να πω αλλά με διέκοψε.
-Δεν πειράζει, μου αρέσει να ακούω για την μητέρα σου, ο πατέρας σου μου μιλάει συχνά.
YOU ARE READING
Let's Play My Game
Teen Fiction-Εγώ μικρή μου δεν ερωτεύομαι, μόνο με ερωτεύονται.Kαι ξερω, οτι εισαι ερωτευμενη μαζι μου, είπε και ήρθε υπερβολικά κοντά μου, σε απόσταση αναπνοής. -Ξέρεις, ότι μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς, απάντησα κοιτάζοντας τα γαλάζια μάτια του , χωρίς...
