“ma! Nandito na ko”
“ma!”nasan kaya yun??
Siguro nagpapahinga yun sa kwarto nya…. Umakyat ako ng kwarto ni mama narinig ko na lang na umiiyak sya….
“ma,bakit po kayo umiiyak? May problema ba?” sabay hawak sa balikat nya
“wala to anak *sob*”
“ma….di ka naman iiyak ng walang dahilan…kaya sabihin mo na sakin…”
Humarap sya sakin ….”kasi tyra yung kumpanya na pinagtatarabahuhan ko eh nagsara kaya ngayun nagiisip ako kung pano tayo magkakapera *sob*”
“ma wag ka magalala tutulungan kita…maghahanap di ako ng trabaho para makatulong sa inyo”
“tyra anak ano ka ba di mo na kailangan magtrabaho..nanay mo ko kaya dapat ako ang magtatrabaho”
“ma tayo na lang dalawa dito kaya dapat magtulungan tayo!diba? promise ko sayo na di ko papabayaan ang school ko”
“cge na cge pumapayag na ko basta wag mo pabayaan ang pagaaral mo ah?”
“promise”I raise my right hand then niyakap ko sya
“napaka eksaheradang thank you anak”
HABANG SA MANSION NG MGA LEE
DWAYNE’S POV
“I’m home”
“oh Dwayne anong nakain mo at lagi ka na atang maaga umuwi ?” pangaasar ni dianne
“wala!!! Pagod lang”
“pagod pala ah”
RING
RING
RING
“hello! lee residence what can I do for you” manang
“pwede bang maka-usap si Dwayne lee?”
“ah sandal lang po..sir may naghahanap po sa inyo”
“sino daw?”
“di ko po alam eh”
“tsss…cge cge”
Binigay sakin ni manang ang telepono
“hello! Sino to?”
“Dwayne ikaw ba yan?!”
“sino ka ba?”
“si lola elvie mo”
“lola elvie….sorry kala ko kung sino eh”
“wala ka parin talagang pinagbabago”
“bakit pala kayo napatawag?”
“magpapasundo lang sana ko”
“bakit nasan ba kayo?”
“nasa airport ako ngayun”
“airport??” at ganito yung itsura ko nung nalaman kong nasa airport sya ---à0_o
“oo dalian mo ah…..”
“ha?..... eh…”
Toot…..
Toot…..
Toot……
“haiysst”
“oh Dwayne sino daw yun?”
“si lola elvie”
“si lola elvie? Bakit daw?”
“nagpapasundo ……nasa airport na daw sya…….”
