Chapter 3
France POV
"luke" alam kong hindi ako yung napaginipan niya "si luke napaginipan mo diba?" sana ako na lang napaginipan mo para kahit inaasar asar mo ko eh atleast hindi ka
naiyak "iba yung iyak mo kaya alam kong si luke" ouch lang.
"wag mong sasabihin kay riey" so totoo nga, sakit bat di ako? lord of dreamland bat di ako bat si luke?
"so si luke nga?" bat ko pa cinoconfirm? kainis naman oh!
"oo so please wag mong sasabihin kay riey"
"hay sige pero tama na bea kinakawawa mo lang sarili mo eh" ayaw ko yun di nga kita kinakawawa eh.
"haha soon, tara baba tayo kain muna tayo mahaba haba pa ang byahe eh"
"sige sunod na lang ako may gagawin lang ako"
"sige"
nakababa na siya, hayyy hinga ng malalalim bat kasi di ko masabi sa kanya na gusto ko siya? bat ang hirap sabihin?
eh kasi mahal pa niya si luke.
bad trip na isip to, oo alam ko yun!
*START OF FLASHBACK/DREAM*
"oh bea bat andito ka?" nakita ko kasi siya sa school past 8 na ah bat andito pa din to? tumingala siya sakin naiyak siya bat siya naiyak?
"bat ka naiyak? anu nangyare? may problema ba?" bigla siyang tumayo at lumabas ng school, hinabol ko naman siya sabay hawak sa braso niya.
"ok ka lang ba? bat kaba naiyak? pinakakaba mo naman ako eh" sabay sinuntok niya ko.
"aw bakit ka nanununtok?" hinawakan ko kamay niya baka masuntok nanaman ako eh.
"nakakainis siya! nakakainis!" sinu ako ba?
"sino?"
"si luke! nakakainis siya!" ah yung lalaki nanaman na yun? bat ba lagi na lang niya pinapaiyak tong babae nato? "bakit anu nanaman bang ginawa niya?"
"sabi niya aalis kami inantay ko siya dito for almost 3 hours, tas malalaman ko na lang kasama niya mga kaibigan niya nakakainis siya!" hayop talaga yun! pang limang
beses niya ng ginagawa to ah! luke! kung di ka lang mahal ni bea binugbog ka na namin ni xel! ayaw din sa knya ni xel eh mayabang daw.
"tahan na, tara mag mall na lang tayo para di kana mag senti diyan" niyaya ko siya mag timezone, dun kami sa karaoke room kakanta ako kahit wala akong talent sa pag
kanta mapasaya lang tong baluga na to paiyak iyak pa din kasi siya eh.
NOW PLAYING
~~~ Ilang beses ng nag away
Hanggang sa magka sakitan
di na alam ang pinagmulan
>>tinignan ko siya mukha naman siyang nakikinig eh<<
Pati maliliit na bagay
Na napag-uusapan
Bigla na lang pinag-aawayan
Ngunit kahit na ganito
Madalas na 'di tayo magkasundo
Ikaw lang ang gusto kong makapiling
Sa buong buhay ko
>>napapangiti naman na siya kasi sinasadya ko ng lokohin yung boses ko<<

BINABASA MO ANG
Prince and Princess of Denial
Romancewe keep denying things cause we think it is the best way, but never think it would be much better to admit things. so why this story called Prince and Princess of Denial??...... (hi :) readers hope you have time to read my story po thank you :D