SBARRO
"So?..why did you invited me?"
ayoko pa sabihin sa kanya, maya-maya na lang dahil baka mawalan siya ng gana.
"okay lang ba sa iyo na after na lang natin kumain?"
tinanguan lang niya ako at ngumiti ng pailang..
" you know what Bell, naninibago ako kse Ikaw yung unang nag-aya...you know, it's very unusual."
bigla naman niyang naging tugon sa akin,ngunit binigyan ko lang siya ng ngiting plastic.
saglit kaming nabalot ng katahimikan maybe it's because of that awkward smile..buti nalang at dumating na yung Waiter and we started to it our food.
"hey Bell, Ang tahimik naten,huwag mo sanang seryosohin yung mga biro ko ah..don't worry it's not a date."
bigla namang napalaki ang mata ko doon sa tinuran niya, abnormal talaga..anong akala niya the feeling is mutual?
"matanda na tayo..napaka feeler mo pa rin..huwag mo na akong biruin ng ganyan, Alam mo namang may anak na ko."
I answered him directly and I know that he used to it..sanay na siya sa akin.
"sorry Pero Alam mo naman na ganto ko pagdating sayo..nasanay na ako na parati kitang binibiro."
napaka non-filter man talaga ni Rybie..he cannot hide anything from me, sinasabayan niya Ang pagiging straight to the point kong tao.
"it's okay though... but please bawasan mo dahil mag kaiba na tayo ng takbo ng utak..ikaw free ka pa sa lahat Pero ako may malaki ng responsibility."
medyo natahimik siya saglit sa sinabi ko..mabuti na rin to, at tinuloy na namin ang pagkain.
"How's your son?"
that question was unexpected,never in my wildest dreams that he will going to ask me about my son..but back in my mind napangiti ako, wala ako masyadong kwenekwentuhan pagdating sa anak ko.
ganto pala yung feeling na parang nabubunutan ka ng tinik sa buhay mo.
" Iyon mabuti naman at lumalaking gwapo sabay pa na sobrang talino...at syempre likas na sa lalaki na napaka kulit na minsan di mo na masaway sa kakulitan, Pero kahit nakaka stress siya I never treated him as a stressor of my life because at the end of the day siya nagpapawi ng pagod ko."
mahabang turan ko sa kanya.
"you look so happy while your telling me about your son."
natawa ako dahil di na awkward Ang atmosphere naming dalawa.
"Maliban kse sa secretary ko ikaw pa lang Ang nagtanong about my son, Alam mo naman na matagal Kong itinago Ang anak ko."
Dahil sa kagustuhan ni Dad na mapanatili Ang perfect image niya,wala akong ibang alam na gawin kundi sundin ang batas na ipinukol niya sa akin noon.
"I understand it.." muling sabi niya sa akin.
"Rybie, thank you pala ah, Alam ko noong college pa tayo na Alam mo Ang tunay na sitwasyon ko,salamat dahil Hindi na kumalap ang nakakahiyang nangyari sa akin noon."
"Don't thank me, sino ba ako para mangialam pa sa buhay mo? I'm not even existing as your friend that day..hanggang ngayon naman diba?..It seems like we're frenemies right? and ayoko pumasok sa Magulong mundo ng ibang tao."
he has a point.. magulong mundo, magulo Ang buhay ko..noon.
"Ang tinde naman ng description mo..dati lang magulo Pero ngayon masasabi kong unti-unti ko ng naaayos to, with my son.
"oo na...pwede ko na ba malaman Ang purpose mo sa akin ?"
sasabihin ko na at sana huwag niya akong biguin.
"ohh yeah about that... ahmm..did my Dad offer you...
Hindi ko matuloy ang nais ko sabihin dahil, hindi naman ako ganito, sa kagustuhan ko lang na makuha yung pera na maari Kong kitain.
"Are you talking about Mr. Lewis case in Davao?"
Hindi na ako nagulat sa tinuran niya, malamang alam niya na..
Si Dad pa, gusto niya lahat manipulated niya.
antagal kong hindi naka imik..baka kase iniisip niya na sobra kong binaba ang pride ko, na- napaka desperado kong tao, na ganto na pala ako ka stupida para lang makuha ang gusto ko...
ganto ako I always over think on the possibilities that really possible to happen.
I composed myself.
"yes attorney.. that case, gusto ko siyang tapusin.."
napansin kong nagbago ang aura ni Rybie.
" Sorry Mabell, pero di ko bibitawan yung kaso."
~to be continued..
------------------------------------------------------
thanks Kuya Sky!..he told me to continue this story..to be honest, I'm planning to delete this one..but huwag na lang sayang din ang effort!
