Memories From The Past

4. Bölüm | Don't You Remember?

(İyi okumalar canlarım umarım beğeniyorsunuzdur.)

“Sana inanamıyorum Emma.” diye bağırdı annem telefonun ucundan.

Ona planlarımı, olacakları ve detayları anlatmak uzun sürmüştü. Ve kendisi hala ikna olmuş gibi değildi.

“Anne inan bana böylesi daha iyi. Jess…”

“Tanrı aşkına. Jessie şu an umurumda değil Emma. O şu an okulunda. Sen ise bana beş kişilik, ergenliği yeterince sert geçirdikleri yetmiyormuş gibi bunu dünyaya sunan bir grupla beraber turneye çıkıp dans etmek için okuluna ara verdiğini mi söylüyorsun?”

“Anne, o kadar kötü değiller. Ve gerçekten bunu biliyorum. Öğretmenlerimle konuştum. Seneye bir seneyi telafi edebileceklerini söylediler. Okuldan bir dansçı vermek onların fikirleriydi.”

“Peki ya telafi edemezlerse? O zaman ne yapacaksın?”

“Edecekler anne. Boş yere telaşlandığını sen de biliyorsun.”

Derin bir nefes alıp biraz bekledi. Eğer her şey bununla kalacaksa beklediğimden çok daha iyi geçmişti.

“Bu durumu babana anlatmak ilginç olacak.” dedi.

Ve işte o zaman rahatladım.

“Anne ben asıl senden korkuyordum. Merak etme babam senin aksine yeniliklere açıktır.”

“Tam olarak neredeyiz demiştin?”

“Bir otelde.” dedim hızlı bir şekilde.

“Bu otel tam olarak nerede?” dedi keskin bir şekilde.

“Şey… Londra’da.” dedim.

“Ne? Pekâlâ, bu iyice saçmalaşıyor. Neden evde kalmıyorsun tanrı aşkına?”

“Anne burada çok kalacağımızı sanmıyorum. Zaten bütün dans provalarını buradaki dans salonlarında yapacağız. Yarın provalar başlıyor. Haftaya da buradan itibaren tura geçiliyor.”

“Bu iş hiç aklıma yatmıyor Emma.” dedi sıkıntılı bir ses tonuyla.

“Anne… Bir kere olsun bana güven. Hayatım tek bir amaç üzerine kuruluydu. Çalışmak. Hayalimdeki okuldayım zaten. Ama sadece bir kere olsun bana güvenip dinlenerek çalışacağıma inan.”

İçini çekti:

“Dans etmeyi bir gün bile bırakmayacaksın.”

“Asla. Asla. Zaten bunu yapamam.” dedim.

“Pekâlâ bebeğim.”

“Hem eğer rahatlayacaksan Harry de burada. Tanıdık biri var yani.”