Life² || h.s. [dutch]

24- Predictably unpredictable - THE END

24- Predictably unpredictable – THE END --

-POV HARRY-

Nerveus ijsbeer ik door de kamer. Ik houd halt bij de staande spiegel die in de hoek staat. Ik trek mijn zwarte vlinderdasje weer goed en ga met mijn handen door mijn haar. Zuchtend laat ik me vallen op de bank. Waar blijft ze nu? Mijn gedachten worden teruggesleurd in de tijd, naar exact twee maanden geleden.

Haar warme lichaam staat tegen het mijne aangedrukt, wat mijn hart sneller doet slaat dan ooit. Mijn armen zijn stevig om haar middel geslagen. Mijn kin rust op haar hoofd. Aline kriebelt met haar hand door mijn haren, wat een grote glimlach op mijn gezicht tovert. Haar hoofd rust in mijn nekholte.

Het is nu het moment, Harry. Ik probeer mezelf te overtuigen en vind na enkele minuten de moed om de sprong te wagen.

Voorzichtig duw ik Aline een beetje van me af, zodat ik haar recht kan aankijken. Tegelijkertijd laat ik subtiel mijn hand in mijn broekzak glijden. Mijn vingers omklemmen stevig het doosje. Mijn hart bonkt in mijn keel. Wat als ze niet wil? Oh gott.

"Aline?" vraag ik zo zelfverzekerd mogelijk – in hoeverre dat dat lukt nu ik zo verschrikkelijk nerveus ben.

Verbaasd kijkt ze me aan, maar ze geeft een knikje met haar hoofd als teken dat ik haar aandacht heb. Ik neem met mijn vrije hand de hare vast.

Mijn adem inhoudend, ga ik op mijn ene knie voor haar zitten. Ik tover het doosje uit mijn broekzak, en kijk haar recht in de ogen aan.

"Aline, wil je met me trouwen?" stel ik dé vraag, heel erg langzaam zonder haar blik met de mijne los te laten.

Ze laat mijn hand los om beide handen voor haar mond te kunnen slaan. Haar felblauwe ogen staan groot en waterig. Ik open het doosje, terwijl ik op mijn ene knie blijf zitten. De witgouden ring met lichtroze diamant komt tevoorschijn. Ik hoor hoe Aline naar adem hapt bij het zien van zoveel prachtige glinsteringetjes die gevormd worden door het zonlicht dat op de ring weerkaatst.

"Harry," fluistert ze, "natuurlijk wil ik dat."

Een ton aan bakstenen valt van mijn schouders bij het horen van haar antwoord. Ik sta recht en doe haar de ring om. Mijn ogen boren zich in de hare, proberend te lezen wat Aline op dit moment denkt en voelt. Ik kan maar één emotie heel erg duidelijk onderscheiden: ongeloof. Mijn blik glijdt naar haar hand. De ring schittert prachtig aan haar vinger. Ik neem haar handen vast in de mijne en laat mijn voorhoofd tegen dat van haar rusten.

"Ik hou van je," zeg ik zacht, mijn ogen gesloten.

Ze drukt haar lippen op die van mij.

"Ik ook van jou," zegt ze tegen mijn lippen aan.

En toen verloren we onszelf in een tedere zoen. Onze eerste zoen als verloofden. En gott, wat voelde dat goed…

Eindelijk hoor ik hoe Aline de trap afgelopen komt. Mijn mond valt haast open van zodra ik haar zie. Ze ziet er prachtig uit. Nóg mooier dan anders – en nee, ik wist echt niet dat dat uberhaupt kon. 'Een simpele jurk' had ze me gisteren nog gezegd. Als ze dit simpel noemt, vraag ik me toch af hoe haar trouwjurk er binnen enkele jaren gaat uitzien. Ja, enkele jaren. Een precieze trouwdatum stond immers nog niet vast. Er was ook helemaal geen haast bij. Ik wilde iedereen gewoon tonen dat Aline echt de ware was voor mij. En nu was daar een soort tastbaar bewijs van, bungelend aan haar vinger.

Ze loopt naar me toe en legt haar armen in mijn nek.

"Ik hou van je," mompelt ze tegen mijn lippen, waarna ze er een zacht kusje op drukt.

"Ik ook van jou," antwoord ik.

Ik zet een stap achteruit en neem het plaatje nogmaals in me op. Haar zachtroze strapless lange jurk met witte tailleband staat haar perfect. Ik zet weer een stap dichter naar haar toe en druk een teder kusje op haar voorhoofd.

"Je ziet er adembenemend uit," fluister ik oprecht.

Een bescheiden verlegen glimlachje verschijnt om haar lippen en verwarmt heel mijn hart.

Het schelle geluid van mijn smartphone onderbreekt ons magische moment. Louis. Een beetje geïrriteerd door zijn timing, neem ik op.

"Alines ouders zijn er al," zegt Louis paniekerig.

"We komen er aan," antwoord ik voordat ik het gesprek wegduw.

"We moeten gaan," zeg ik op spijtige toon tegen Aline.

Als het kon zou ik hier eeuwig willen blijven staan. Nog meer magische momenten beleven met mijn meisje. Wat zeg ik?! Met mijn verloofde!

--

De avond verliep als gesmeerd. Iedereen was er. Iedereen die we hadden uitgenodigd op ons verlovingsfeest, was komen opdagen. Een massa mensen die hier speciaal voor ons bij elkaar waren. Familie en vrienden. Iedereen feliciteerde ons. En iedereen was zichtbaar gelukkig voor ons. Hoewel ik van hen allemaal hield, snakte ik toch naar het moment dat Aline en ik weer thuis waren. Alleen. En dat ze er zo vreselijk adembenemend uitzag, maakte dat verlangen niet kleiner. Ik schaamde me om mijn gedachten en keek even scheef naar Aline die naast me zat. Ze gooide me een verleidelijke glimlach toe en knipoogde ondeugend. Gott. Aline, stop it. Ik voelde mijn wangen gloeiend heet worden. Gosh. Waarom leek zij altijd mijn gedachten te kunnen lezen? Ook als ze niet zo zuiver waren… Juist, ze was mijn wederhelft.

Ik liet mijn blik door de zaal glijden, in de hoop mezelf af te leiden van het kleine genante momentje van daarnet – ik was namelijk zeker dat Louis me had betrapt op blozen, en hij kende me veel te goed. Plots zag ik Zayn staan, achterin in de zaal. Hij stond bij een knappe brunette. Iemand die ik niet kende. Ohja! Louis had me erover verteld: Zayn had een blind date. Tina ofzo dacht ik. Zo te zien konden ze het wel met elkaar vinden. Ik kon een brede glimlach niet onderdrukken. Ik hield er nu eenmaal van als mijn vrienden gelukkig waren. Geluk. Meer moest een mens toch niet hebben?

____________________

Dit was het dan...

Ik hoop echt dat jullie het een beetje leuk vonden om lezen :)

En nogmaals heel erg bedankt voor het lezen, voten, commenten, fannen!

Ik hou van jullie allemaal!!

Ohja, moesten jullie het heel erg vinden dat dit afgelopen is... Ik heb nog heel wat anderen verhalen die op jullie wachten (a), en zelfs een tweede account (Engels) :p

Ik hoop jullie allemaal daar te kunnen verwelkomen!!

NOGMAALS DANKJEWEL!!! LOVE YOU ALL!! Fam xx