Kucagina aldigi gibi yataga yatırdi.Dudaklari dudaklarimi adeta sömürüyordu.Sanki baska bir dunyadaydim,kimse umurumda degildi su an,sanki sadece o ve ben vardık.İyice derinlesen öpüşmemizin ardindan zorlada olsa geri çekildim.
Ne oldugunu anlamayan cameron daha fazlasini bekler gibi yuzume bakti .İstemeden de olsa yüzüm kızarmıştı.Ona musait olmadığımı nasil soyleyecektim ki ?
Cameron un dudaklarini tekrar dudaklarimda hissettim.Bu uzun surmemisti.
" Sorun ne ? " diye sordugunda iyice kızardim.Ben soylemeden anlamasi icin yalvariyordum adeta icimden
"Şeyyy ,cameron ben ,yani nasil ,anlatsam .. " falan diye birseyler geveleyerek anlatmaya calisiyordum.
"Anladim marry ,ama bunda utanacak birsey yok .Yanimda daha rahat olmalisin."dediginde bunu farkli seylere yormak istemiyordum.
1)Beni sevmiyordu.
2)Ona olan sevgime ihtiyaci vardi ,ki bunun altinda yatan nedeni de cok merak ediyordum.
3)Tum masumiyetimi ona verecektim.
Yapabilcegimden emin degildim ama kendimden taviz vermek zorundaydim.Kendimle kavga ederken ,aklima gelen seyle cameron a döndüm.
"Nasil rahat hissetmeliyim cameron,böyle diyerek bana rahat bir kızmışım gibi davrandiginin farkinda misin sen ? Sanki yillardir adamlarin koynundaymisim gibi ?
diye sinirle sordum .Hakliydim.Hassastım.Keske beni dokunmadan sevebilseydi.Baksaydi gozlerime,dokunmaya kıyamasaydi..
Sevmiyordu ama icimdeki 'UMUT IŞIĞI" yuzunden buraya kadar gelmistim.
Ben tam gitmek icin kalkarken cameron kolumdan tuttu.
"Yanlis anladin marry,ben oyle birsey demek istemedim "
"Ya ne demek istedin ? Bana herseyi anlat ? Ne oldu da birden benim sevgime ihtiyacin oldugunu anladin? " dedigimde gerildigini anladim.
"Bunu sana anlatamam ,zamani gelince ogreneceksin ,herseyin bir zamani var ,tamam mi ? " dedi.Caresiz ;
"Tamam " diyebildim.Cok yoruldugumun farkina vardim.Yataga uzandim.Cameron da yanima uzandi.Onun sıcaklıgı,onun kokusu..Bir daha hic uyanmamaya raziydim.
----CAMERON-
Tüm bu ani olaylardan bedenen olarak olmasada ,ruhen cok yorgun dusmus olacakki ,yataga uzandi.Bende yanina uzandim.Yuzunu omuzuma gömüp,derin derin nefesler aliyordu.Sanirim kokumu icine cekiyordu.Bende onu uzun uzun koklamak istiyordum.Seni seviyorum diyip öpmek istiyordum.
Ama bunu yapamazdim.Beni sevdigini ögrenmeden ,onu o odada gordugum zaman farkli biri oldugunu anlamistim.Sanki yillardir arayip ta bulamadigim insan oydu.
Dusuncelerimi babama actigimda ,boyle birseyin olmamasi gerektigini ,bizim aileye yakismadigini soylemisti.Babam cok dominant biridir.Ona karsi cikamazdim.En azindan kendi isimi elime alana kadar ,parasina ihtiyacim vardi.
Her gun marry i sevdim .Ona hergun ,icimde kalıp söyleyemediklerimi yazdim.Bunlari dusunurken yine icim dolmustu ,marry e soyleyemediklerim.Kalktim ve birgun ona vermeyi dusundugum defterimi alıp yazmaya basladim.
Hepimiz bir şeyler saklarız içimizde.En derinlerde.En yakınlarımıza bile söylemeyiz onları.Çünkü söylesek bile,fayda etmeyecektir.Söylesek bile hiç kimse bizi anlamayacaktır.İnsanları ne kadar seversen sev,pişman oluyorsun.Hayat sana bunu öğretiyor.Severek pişman olmayı.Bu insanın canını ne kadar çok yakıyor biliyorsunuz değil mi?Sakladığımız şeyler zamanla bizi boğuyor.İçimize sığamıyor artık.Çünkü dayanacak gücümüz kalmıyor.Bazen fazla yoruluyor insan.Tek başına bir şeyleri ayakta tutabilme çabası içinde, tek başına emek harcamaktan,tek başına sevmekten,yalnız başına kalmaktan..
Çok yoruluyor.Ve o içimize attıklarımız,bizi çok yordu. Birisini çok sevmek istiyoruz.Ona sımsıkı sarılıp,tüm dertlerimizi dindirmek istiyoruz.Maalesef onu da yapamıyoruz.Herkesin duyguları o kadar ucuz ki.O kadar basit ki,millet sevmediğine deli gibi aşık olduğunu ispat etme çabası içinde.Kimse bilmiyor içimizde bir şeyler sakladığımızı.
Ve ben,fazlasıyla yoruldum.Seni tek başıma sevmekten yoruldum.Sevdigimi söyleyememekten yoruldum
Belki de içimde kalman,ve kimsenin bilmemesi en iyisi..
Vote ve yorum bekliyorum :)
