KUZEN (DEFÖM)

BÖLÜM 14 "SENİ SEVİYORUM!"

(Multimedyayı açalım..)

Ayrıldığımda benden uzaklaşarak gitti. Ben daha ne olduğunu anlamadan kapıyı açıp arabaya bindi. Ben de hemen dışarıya çıkıp arabanın tam önünde durdum.

D: Ömer, dur nereye gidiyorsun?

Ö:......

D: Ömer dedim!

Ö:......

D: Ömer! Dinlesene beni be adam nereye gidiyorsun?

Arabayı çalıştırdı ve geriye doğru gidip dağ evinden ayrıldı. Defne ise ne yapacığını bilmeden elini alnına koydu ve derin nefesler almaya başladı. Sinirden yanında duran sandalyeyi fırlattı. Dağ evinden ayrılarak koşmaya başladı nereye gideceğini bilmiyordu. Bir taxi görünce önünde durdu. Hemen binip yeri tarif etti.

•••

Ömer giderken ağlıyordu resmen.

Ö: Özür dilerim Defne'm özür dilerim.. Seni kendimden uzaklaştırmazsam herşey daha kötü olacak.

Ömer geldiğinde arabadan yavaşça indi. İlerleyip mezarlığa geldi. Önünde kocaman harflerle "Ahmet İPLİKÇİ"  Yazıyordu. Ömer mezarlığa oturup konuşmaya başladı.

Ö: Baba.. Biliyorum kızgınsın bana. Uzun zamandır gelmiyorum yanına. Ama bu oğlun neler çekiyor ki bir bilsen. Oğlun aşık oldu biliyor musun baba? Hani sen bana küçükken derdin ya "Sen nasıl aşık olucaksın eşek sıpası" diye. Şimdi ben öyle aşık oldum ki baba.. Hem de Defne'ye biliyor musun? Hep söylerdin bana "Defne'yi alıcam sana"  ben kızardım sana "İnsan kuzenine nasıl aşık olur" diye haklıymışsın ama... Ama bu eşek sıpası oğlun o kızı çok üzdü biliyor musun?  Hâlâ da üzüyor. O da beni seviyor mu bilmiyorum.. Böyle kızıl saçlı, bal gözlü, bir gülüşü bile aklımı başımdan alıyor. Her gün onu düşünüyorum ne yapıyor, ne yiyiyor, ne içiyor diye. Ama üzüyorum da onu hep ağlatıyorum. Ne yapıyım baba ben söyle bana söyle.. Annem de yok yanımda 2 yıldır görmüyorum onu iş gezisindeyim diyor. Ama ikinizde olmadan olmuyor ki. Siz olmadan olmuyor baba olmuyor.. Neyse çok konuştum yine ben yine gelirim merak etme..

Ayağa kalkıp arkasını döndüğünde olduğu yerde kaldı.

X: Ömer..

Ö: Anne!

•••

Defne Ömer'in evine geldiğinde kapıyı âdeta yumruklamaya başladı.

D: Aç şu kapıyı Ömer aç! Ömer diyorum duyuyor musun? Evde olduğunu biliyorum Ömer aç su kapıyı.

Defne bahçe kapısına baktığında her zaman ki gibi açık olduğunu gördü. İçeri girdiğinde bütün odalara bakmaya başladı. Hic bir yerde yoktu. En son bir kapıya gelince merak edip açtı. Ve gözlerini kocaman açtı. Çünkü her yerde Ömer'le çekindikleri fotoğraflar vardı.

Bunlar bir kısmı👆👆

Ağlamaya başladı o da. Gözlerini sımsıkı yumdu. Açtığında masanın üzerinde bir kutu gördü. Kutuyu açıp içindekilere baktı. Hep küçüklük fotografları vardı. Arkalarında da tarihleri. Kapı sesi duyduğunda eli ayağına dolastı resmen. Hemen fotoğrafları yerine koyup aşağıya indi. Tam konuşucağı sırada teyzesini görünce sustu.

D: Teyze!

Em(Emine): Defne'cim!

İkisi de birbirlerine sarıldılar. Ömer Defne'ye bakmıyordu. Defne ise tam tersine Ömer'e meraklıca bakıyordu. Ömer o tarafa bakınca kahrolacağını biliyordu. Çünkü Defne ağlıyordu..

Ayrıldıklarında Emine Defne'nin yüzüne avuçladı.

Em: Defne'cim noldu canım ağlamışsın.

Ömer'in korktuğu başına gelmişti. Gözlerini sıkıca yumdu. Emine Ömer'e baktığında ikisininde arasında bir sorun olduğunu anlamıştı.

Em: Neyse ben Anneme geçiyorum siz gelirsiniz di mi?

D: G-geliriz..

Em: Bekliyorum 😊

Emine çıktıktan sonra Ömer derin bir nefes alıp bahçeye çıktı. Defne de peşinden tabi. Ömer'i kendine çevirdi kolundan tutarak.

D: Sen ne yapmaya çalışıyorsun?

Ö: Defne şimdi olmaz lütfen..

D: Sana ne yapmaya çalışıyorsun dedim!

Ö: Defne..

D: Napıyım yani he napıyım ne istiyorsun? Canımı mı istiyorsun sen benim? Öldürmek mi yoksa? Ömer birşey söylese ne ne istiyorsun!

Ö:.....

D: İyi, güzel yine cevap vermiyorsun!. İyi o zaman ben Konuşayım sen dinle.. SEN BENİ ÖLDÜRMEKTEN MERAKTA BIRAKMAKTAN ÖMER'E BİRŞEY OLDU MU DEMEKTEN BIKMADIN MI? DEFNE ORADA ÖLSÜN DEFNE ORADA GEBERSİN UMRUNDA OLMUYOR Dİ Mİ? ZATEN DEFNE NE Kİ ÖMER'İN NEYİ Kİ DEFNE. SENİN BU DAVRANIŞLARDAN BIKTIM ÖMER BEN YA GEL DOĞRUYU SÖYLE YA DA BEN ÇEKİP GİDİYİM. BIKTIM ÇÜNKÜ ARTIK GERÇEKTEN YAŞAMAKTAN BIKTIM. İCİNDEN NE GELİYORSA ONU SÖYLE İYİ YA DA KÖTÜ SÖYLE!!!

Ö: Söylüyeyim öyle mi?

D: SÖYLE!

Ö: ÇÜNKÜ SANA AŞIĞIM DEFNE! SENİ HERŞEYDEN, HERKESTEN HATTA KENDİMDEN BİLE DAHA ÇOK SEVİYORUM. BİZ BERABER OLAMAYIZ ÇÜNKÜ BENİM GEÇMİŞİM.. ÇOK KÖTÜ ÇOK! SENİ O KADAR ÇOK SEVİYORUM Kİ BİLEMEZSİN AMA--

D: SENİ SEVİYORUM!

Deyip dudağına yapıştı. Ömer ilk başta şaşırsada sonradan karşılık verdi. Şanslarına bir anda yağmur yağmaya başladı...

•••