Fethiden:
Eylemi vurmamla yataktan sicramam bir oldu. Nebicim rüya bu? Etrafa baktim bir Hastaneodasina benziyordu. Sonra sonra aklima hersey gelmisti. Dügün Vurulma. Eylem? Kapidan Beyaz önlüklü birisi girince Doktor oldugunu anladim.
Doktor: Uyanmissiniz?
Fethi: Karim? Eylem nerde?
Doktor: Merak etmeyin Kariniz gayet iyi. Sizin uyanmanizi bekledi.
Fethi: Nezamandir uyuyorum ki?
Doktor: Bugün 1 ayiniz doluyor.
Fethi: Oha! Yok artik
Doktor: Inanmasi biraz zor ama bitgisel hayata girmistiniz. Kariniz hergün basinizda bekledi uyancaginiza hep inandi.
Fethi: Canim benim ya. Peki suan nerde?
Doktor: Göreve gitti birazdan gelir
Fethi: Hm peki
Göreve gitmesi yine endiselenmem icin bir sebeb olmustu. Eylemi cok seviyordum buyüzden basina birsey gelicek diye korkuyordum. Eylem bunu pek anlamiyordu isini yapmasini istemedigimi saniyordu ama öyle degildi iste.
Eylemden:
Görev bitmisti. Fethiyi görmek icin Hastaneye dogru geldim. Odaya ilerleyip kapiyi actim. Baktim Fethi yok. Kalbim acimaya basladi. Yoksa? Yoksa beni birakip gitti mi?
Eylem: Ha-hayir
Diyip yere cöktüm. Olamaz beni birakamazsin. Yanima bir hemsire geldi.
Hemsire: Sakin olun lütfen
Eylem: Sakin filan olamam. Ölmedi o!
Hemsire: Ölmedi zaten
Eylem: Yalan söylüyorsunuz ölmedi o! Bidakika ölmedi mi dediniz siz?
Gözyaslarimi sildim.
Hemsire: Evet ölmedi uyandigi icin baska odaya aldik. Durumu gayet iyi.
Eylem: Niye daha önce söylemiyorsunuz! Hangi oda?
Hemsire: 165
Eylem: Tesekkür ederim
Kalkip odaya dogru yürümye basladim. Göz yaslarimi sildim ve yürüdüm. Odaya gelince nefes aldim ve girdim. Fethi bana bakiyordu. Ay ne özlemisim bakislarini.
Eylem: Fethi?
Kosarak yanina gidip sarildim. Oda bana sarildi ve kokumu icine cekti. Tabi bende öyle yaptim.
Fethi: Bakiyorum cok özlemissin
Eylem: Özlemezmiyim
Fethi: Birsey diycem ama kizma
Eylem: Ya ne kizmasi söyle sen
Fethi: Eve gitsek nolur bak burayi hic sevmiyorum lütfen
Eylem: Olmaz aa doktor nezaman derse ozaman
Fethi: Ama
Eylem: Ama yok! Bak ben simdi gidiyorum sana yemek filan alicam sende burda beni bekliyorsun
Fethi: Off tamam
Direk odadan ciktim kantine indim. Fethinin sevicek birkac sey aldim üste dogru ciktim. Iki kisi yanimdan gecti ve bu tipleri hic sevmedim. Fethinin odasina girdim heralde süphelendigimi cok belli etmistim cünkü „Birsey mi oldu?" diye sordu.
Eylem: Yok birseyi unuttum mu diye kontroll ettim
Fethi: Ne aldin ki
Eylem: Pilav Nohut ve su
Fethi: En sevdigim
Eylem: Aa bak Ekmek unutmusum
Fethi: Bosver yemiycem ekmek zaten
Eylem: Peki ozaman hadi ye
Fethi iki üc kasik alip birakti.
Eylem: Noldu?
Fethi: Doydum
Eylem: Demek Doydun?
Diyip kasik'i doldurup agazina tiktim. Oda mecburen yedi.
Fethi: Cok kötüsün
Eylem: Cok inatsin
Fethi: Senin gibi
Eylem: Benim gibi?
Dedikten sonra Hastanenin Yangin alarmi acildi. Ilk önce etrafa baktim sonra cikmamiz gerekitigini anladim. Tekerlekli sandalye bulup Fethiyi bindirdim. Sonra kosar adimlarla disariya ittim. Herkes ölüyor gibi kosuyordu. Benim aklimda o iki süphelendigim tip vardi. Kapiya geldigimde Timde duruyordu derin bir oh cekip konusmaya basladim.
Eylem: Siz Fethiyi alin benim isim var
Fethi: Eylem ne isi?
Ates: Nereye gidiyorsun?
Eylem: Gelicem hemen
Fethi: Eylem!!!
Arkami dönüp üste dogru kostum. O adamlari bulmam gerekti. Ilac yapilan odaya girdim belki orada zehirli birseyler karistirip kacicaklardi. Iceriye girmemle yere yigilmam bir oldu.
-Bölüm Sonu-
Hizli yazdim Hata olabilir...
Umarim begenmistirsiniz...😛
Begenip Yorum yapmayi unutmayin🌿
