Only With Him

77.

Σορρυ που άργησα να ανεβάσω. Δε από πω ψέματα, δε διαβάζω και πολύ για το σχολείο, αλλά δεν μπορούσα να γράψω σε αυτό το βιβλίο. Όπως έμπαινα, έβγαινα κιόλας.

Αφήστε που έχω να προσέξω κι ένα παιδί τώρα.

Δηλαδή, γατί είναι, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Είναι πολύ κιούτικο το μωρό μου. 😍

<•>•<•>•<•>
>•<•>•<•>•<

Χάιδευα το στέρνο του όσο εκείνος έπαιζε με τα μαλλιά μου όση ώρα ήμασταν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. Μαζεύτηκα καλύτερα πάνω του για να ζεσταθώ περισσότερο και τράβηξα το πάπλωμα στην πλάτη μου.

《Μην κοιμηθείς τώρα》παρακάλεσε κι άρχισε να τρίβει τους ώμους μου απαλά. Ήθελα απλά να κλείσω τα μάτια μου και να ξέρω πως είναι δίπλα μου και δε θα έφευγε αυτή τη φορά.

《Θα μου δείξεις την έκπληξη;》τον παρακαλάλεσα για χιλιοστή φορά. Μάλλον του είχα πρήξει τα νεύρα με αυτό, αλλά δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Είχα σκάσει από περιέργεια, μόνο μπαμ δεν είχα κάνει.

《Ντύσου》είπα αυστηρά, με βραχνιασμένη φωνή κι αμέσως κατσούφιασα.

《Δε θέλω να σηκωθωωω》παραπονέθηκα. Αγκάλιασα το μπράτσο του σφιχτά κι άρχισα να αφήνω πολλά μικρά φιλάκια στο μάγουλο του.

《Εντάξει. Ντύσου.》επανέλαβε πιο φιλικά αυτή τη φορά και γύρισε να με κοιτάξει. Ένα μεγάλο χαμόγελο υπήρχε πάνω στο πρόσωπο του, κολλημένο με κόλλα Logo, όσο σηκώθηκε και μου πέταξε ένα από τα εσώρουχα που είχα αφήσει εδώ κι ένα φούτερ του. Με γρήγορα βήματα έφυγε από το δωμάτιο κι εγώ ντύθηκα.

《Πιάσε》τον άκουσα να λέει πριν μπει πάλι μέσα στο δωμάτιο και ξαφνιάστηκα. Σήκωσα τα μάτια μου και είδα μερικά κλειδιά να εκτοξεύονται προς το μέρος μου. Τελευταία στιγμή έκανα στο πλάι και τα άφησα να πέσουν στο στρώμα.《Έλεος》αναφώνησε, γελώντας μαζί μου.

《Τι είναι;》ρώτησα, πριν γυρίσω και τα πιάσω.

《Τα κλειδιά του σπιτιού μου. Γιατί να μην τα έχεις;》απάντησε χαλαρά. Έμεινε στη θέση του, κοιτώντας με εξεταστικά. Αδιαφόρησα για το βλέμμα του κι έριξα το δικό μου στο μπρελόκ. Είχε μία φωτογραφία μας όταν κάναμε σκι στη Γαλλία. Το χέρι του κρατούσε το δικό μου κι εγώ προσπαθούσα να πιάσω τον σκούφο μου και να ισορροπήσω. Χαμογέλασα αχνά, θυμούμενη αυτή τη στιγμή. Ήταν από τις πιο ζωντανές αναμνήσεις που είχα.《Έχει κι από πίσω》τον άκουσα να λέει. Το γύρισα αμέσως. Άλλη φωτογραφία ήταν μέσα από το ειδικό γυαλί, απεικονίζοντας το Central Park την εποχή που είχαμε πάει εμείς πέρυσι. Στο βάθος φαινόταν έντονα η κορυφή του ξενοδοχείου που είχαμε μείνει. Στο ασήμι ήταν χαραγμένες πάνω τρεις λέξεις με καλλιγραφικά γράμματα.

'I love you'

Κρατήθηκα να μη βάλω τα κλάματα και το πέταξα με φόρα στο κρεβάτι. Σηκώθηκα και πήδηξα πάνω στην αγκαλιά του, σφίγγοντας τον δυνατά.

《Κι εγώ σ' αγαπάω, Chris. Σ' αγαπώ πολύ!》ψιθύρισα συγκινημένη στο αφτί του. Χαμήλωσε το κεφάλι μου και το έχωσα στην καμπύλη του λαιμού του.

《Περίμενε, μωρό μου. Έχει κι άλλο》είπα γελώντας. Μου φίλησε το κεφάλι κι έκανε πίσω το δικό του για να με κοιτάξει μέσα στα μάτια.《Θες να μετακομίσεις μας; Και μην ανησυχείς για το James και την Amanda, ξέρω ένα παιδί που ψάχνει απεγνωσμένα σπίτι σαν αυτό.》με διαβεβαίωσε δυνατά και ακούμπησε την πλάτη μου στον τοίχο.

《Μαζί σας;》απόρησα μπερδεμένη. Τόσο καιρό είχε συγκάτοικο και δεν το ήξερα.

《Baxter》φώναξε. Τα μάτια μου γιύρλωσαν. Φώναζε στο συγκάτοικο του σα να είναι κατοικίδιο; Πατουσάκια ακούστηκαν από πίσω του και σήκωσα αμέσως το βλέμμα μου για να δω ένα μικρό, χνουδωτό σκυλάκι.

《ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΌ;》ούρλιαξα ενθουσιασμένη. Ξεκαβάλησα τον Chris και πήγα αργά προς το μέρος του. Η μουσούδα του χώθηκε μέσα στις παλάμες μου και τα πόδια του ακούμπησε τα γόνατα μου. Μύρισε κι έγλυψε το χέρι μου κι αμέσως μετά πήδηξα πάνω στα πόδια μου.

《Αυτός είναι ο Baxter και φαίνεται να σε λάτρεψε》μου απάντησε, αλλά δεν του έδωσα σημασία. Γύρισα το σκυλί ανάποδα στην αγκαλιά μου κι άρχισα να παίζω με την κοιλιά του.

《Μετακόμισα ήδη》αναφώνησα ενθουσιασμένη και γύρισα για να τον φιλήσω.

<•>•<•>•<•>
>•<•>•<•>•<

Ξενερουίτα. Μπορεί να ακολουθήσουν άλλα ένα-δύο τέτοια και μετά ο επίλογος. Τελικά δε θα υπάρχει τρίτο βίβλο, γιατί με βλέπω να ανεβάζω κάθε δευτέρα, τρίτη, τέταρτη -και πάμε λέγοντας- παρουσία.

Φιλιά. :*

Υ.Γ: Το επόμενο πολύ σύντομα, πάω να το γράψω βασικά. ❤❤