Hayat bazen insanın karşısına öyle şeyler çıkarıyor ki ; ne sevdiğin şeyi neden sevdiğini hatırlıyorsun , ne de karşındaki insanın kim olduğunu ve onu neden sevdiğini. Hayaller her zaman vardı bizim hayatımızda. Bunlarla büyümüştük zaten. Hatta hayata karşı ikinci bir planımız bile vardı. Olurda zor durumda kalırsak diye.
Evin düzenlenmesi ve her şeyin yerli yerine girmesi uzun bir zaman alsa da altından kalkabilmiştik. Şimdi herkes büyük bir rahatlıkla ayaklarını orta sehpaya uzatmış koltuklara yayılmıştı. Berk her zamanki gibi bir kız bulmuştu ve onunla ilgili ne kadar şey bulabilirse araştırması peşindeydi. Meriç tabi ki bir kitap üzerine araştırma yapıyordu -okul onun için çok daha erken açılmıştı-. Bende Toygar'la mesajlaşıyordum.
Toygar 1 ay önce bana çıkma teklifi etmişti. Bende kabul etmiştim. Beklenen bir sondu zaten bizim için. Çocukluğumuzdan beri beraber olmamızın yanı sıra ailelerimiz bile iç içeydi ve uzun zamandır bu haberi bekliyorlardı. Berk'e kalırsa Toygar'a güvenmemeliydim. Ama zaman ne gösterir hep beraber görecektik. Yine de ben böyle bir sorun olacağını düşünmüyordum yani Berk beni korumak için önlem alıyordu elbette. Ama Toygardan hoşlanmıyor da değildim. Bizim alışık olmadığımızın aksine şimdilik hayatımızda her şey yolunda ve güzel gidiyordu. Hayallerimiz ve isteklerimiz için bir yola çıkmıştık. Başaracak mıyız bundan hiçbirimiz emin değildik. Ama beraberdik ve bir gün geriye dönüp baktığımızda en azından denedik diyebilecektik.
Saatin geç olduğunu fark edince herkese iyi geceler deyip Berk'in de şapırtılı öpücüğünü aldıktan sonra odama geçmiştim. İstanbul'daki odama alışkın olmak en başta biraz beni zorlamıştı ama içime sinmişti burası da. Sıcak olduğunu düşündüğüm bir aura oluşmuştu hiç değilse. Şuan okumakta olduğum Suç ve Ceza'yı daha fazla uzatmadan bitirebilmek adına uyumadan biraz göz atmayı istiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah güneşinin verdiği sıcaklık bile yetmezken , yorganıma daha da sıkı sarılarak uyumaya devam etmek istiyordum. Ne mümkündü Berk gibi bir ev arkadaşınız varken. Tabii ki tepeme çoktan çıkmıştı ve zıplamaya başlamıştı bile.
''Günaydın Cadı'cım sence mavi olan gömlek mi yeşil olan gömlek mi ? '' ''Berk gerçekten şuan ki tek derdin gömleğinin mavi ya da yeşil olması mı ?'' ''Hayır aslında bir ara küreselleşme , pandaların neslinin tükeniyor olması ve Game Of Thrones'un son sezonunu hala neden izlemediğimle de ilgilenmiştim ama evet şuan sadece mavi ya da yeşil olması.'' ''Gerçekten yorucusun. Yeşil olan.'' ''Bende maviyi beğenmiştim zaten hadi Meriç döktürdü yine geç kalma.'' diye bağırarak aşağıya inmişti.
Hayır hiç de anlamıyordum madem kendi istediğini giyeceksin neden bana sorarsın ki. Güne ne kadar Berk'in söylenmeleri ile başlasak da evin ses sisteminden gelen müthiş şarkıyla güne başlamak güzeldi. Hazırlanma kısmını bitirdikten sonra aşağıya inmiştim.
Meriç ve ben üst katta kalırken Berk alt katta kalıyordu. Bizim sesimizle uğraşamazmış beyefendi manyak çocuk ya. Halbuki kendisi zaten en çok sesi çıkaran kişiydi, tabi bunu ona söyleyemezsiniz söylerseniz bir ton da bunun için laf çekersiniz çünkü.
