KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)

25. BÖLÜM

Elvin den

Ben ne yapmıştım öyle. Bir anlık sinirle iki masum bebeği düşünmeden neden itmiştim onu . Allahım ne olur affet. Yiğit gelsin şimdi bana çok kızacak . Evdekilerin hepsi öğrenir nasıl olsa ne diyeceğim o zaman. Herkes bana kin dolu bakacak. Ne olur affet Rabbim acı bana . Senden ve iki bebeğim den başka kimsem yok. O sırada Dila uyanmıştı. Onun karnını doyurup geri yatırdım. Ama ben bir türlü uyuyamiyordum.

Yapmam gerekirdi ben böyle biri değildim ki. Hiç olmamıştım.. 8 ayı geçmişti neredeyse karnımdaki bebeğe hamile olalı ve her şey normal gidiyordu. Taki şu ana kadar. Sanırım fazla endişe ve sinir sancı yapmıştı. Karnımın ağrısından duramıyordum ama kimseye de söylemek istemiyordum bu tür sancılar Dila ya hamileyken de olmuştu ama kaç kere gitmeme rağmen sorun yok demişti doktor.
Bu ne doğum sancısıydı ne de sıradan bir sancıydı. Ben böyle ağrı görmemiştim.

Sabah saat 4 e geliyordu ve sancım hala geçmemişti. Artık bir şey yapmalıydım. Yiğit in geldiğini duymuştum bir ara . hemen odadan çıkıp Begüm ün odasına gittim. Oradaydı .

"Yiğit uyanır mısın lütfen "

Yiğit birden uyandı

"Ne olmuş bi haber mi var hastaneden gelmemem gerektiğini biliyordum hemen gidiyorum " diye kalktı. Istemsizce gülmüştüm ama bu daha da ağrı ya sebep olmuştu

"Aaahhh. Yok Yiğit benim karnımda acayip bir sancı var kaç saattir geçmedi doktora gitsek diyecektim"

"Gidelim tabi ama önce Begüm e neden böyle bir şey yaptığını anlat ben üzerimi değişene kadar " diyip yataktan kalktı ve üzerini değişmeye başladı.

"Yiğit lütfen sonra anlatsam sadece hata yaptığımı bil yeter şimdilik ama ben ağrıyla duramıyorum " dediğim anda kendimi yerde buldum.

Hani derler ya yaptığın hiçbir şey yanına kâr kalmaz diye evet öyleydi.
Begümün ve bebeklerinhayatını tehlikeye atmıştım şimdi bende sınanıyordum.
Gözlerim kararıyordu. Yiğit hemen yanıma gelip kaldırdı beni . Yatağa oturttu üzerini değişince dışarı çıktık.

Beni kucağına aldı Yiğit . Dila benim odamdaydı ve ağlardı .

"Yiğit "

"Efendim "

"Dila..... benim oda da fatmaya söyle yanına alsın uyanırsa ağlar "
Dedim dişlerimi sıkarak

"Tamam hallederim seni bir arabaya bindireyimde"

Beni arabaya bindirip hemen geri döndü sanırım haber verdi. Sonra hemen geldi. Hastaneye gidene kadar sancıdan kıvranıp durdum.
Arabadan inemedim bile gene Yiğit aldı beni kucağına hemen koşturdu.
Beni içeri aldılar. Yiğit dışarda kalmıştı.

Ultrasona girdim hemen. Başımda doktor vardı.

"Bir şey mi var doktor bey"

"Olamaz bu"

"Ne olmuş ne oldu "

"Doğum başlamış ve bebeğin doğması için yeterli su yok . Sezeryana almalıyız seni hemen ama sağ çıkamayabilirsin çok tehlikli o yüzden bebek ölü doğmak zorunda"

"Olmaz olmazzzzz" dedim çığlıklarla. "Onu alın beni bırakın olur mu önemli olan o. Ben ölüme hazırım alın onu nolur"

"Yapamam Elvin hanım. Yiğit beye de sormak zorundayım "

"Olmaz . Onun düşünecek yeterince şeyi var. Onu kurtarmazsan ben zaten ölücem al onu "

"Peki madem ama şunları hemen imzalamaniz gerek"