Of All The Odds

Kapitulo I: Introduction

"Merryheart de's Elithyia"

Yan ang nakasulat sa gate ng school, malaking gate na may naka engrave na letra sa taas tapos gawa ito sa oak planks at vinarnish kaya parang mukhang ang gara ng estraktura.

Ang school na to ay gawa sa kalupitan ni King Allicea nung panahong namumuno sya dito, he was cruel, desperate king that blinded by riches in this world. Gusto nyang ipakita sa lahat na sya lang at wala ng ibang makakapantay sa kanya. Ang paggawa ng eskwelahang ito ay mula sa dugo, pawis at luha ng bawat taong naging alipin para matapos lang ang building na to.

Bumukas ng marahan ang gate almost 40ft ang taas nito gawa pa sa pinakamatibay na bakal sa lugar dito. Bumungad sakin ang malaking building na parang gawa ng Renaissance period. And style and design even their rooftop. Masyadong na impluwensya sa Italian style of living.

Parang bayan narin ito kung tuturingin may mga shops, stores at mga bahay. May mga pine trees na naka hilera sa bawat street. May mga lampost na makaluma, bintana na malaki.

This is it a new way to live, a new chance to make. sana lang

"Excuse me ma'am. Can I have your ID please." sabay lahad nya ng kanyang palad. Oh yeah this is a school property kaya hinahanap nila ang identification card namin.

Binuklat ko ang bag ko para hanapin yung ID ko buti nalang ay nakalagay sya sa maliit na bulsa ng bag ko. I handed him my ID at pumasok na ako sa loob. Mas malaki pa ito sa inaasahan ko. This is not a school, heck it looks like a city.

Ang lugar na ito ay nasa gitna ng mga matataas na bundokat kakahuyan but still they manage to bring the electricity. How cool was that eh?

Nag libot muna ako ng buong paligid hanggang makadama ako ng pagkagutom, nilibot ko ang aking paningin hanggang sa makakita ako ng restaurant na mapagkakainan. Pumasok ako dun at nag hanap ng pwedeng maupuan. Ang mga upuan dito ay hindi kagaya ng iba it's made of wood but when you lift it it's like it no gain a weight, light as plastic.

Napatingin naman ako sa isa sa parte ng dingding nakalagay doon ang portrait ni King Allicea kasama ang kanyang asawa't anak. Nakaupo ang Hari sa kanyang trono habang ang kanyang Asawa ay sa likod at ang kanyang anak ay sa kanyang lap na kaupo. Lahat sila naka ngiti that smile it's so hard to break. Their bond is strong.

Sana ganyan din kami, sana ganyan rin kasaya pagkasama mo ang iyong pamilya.

Pero hindi pwedeng walang pamilyang mawawasak, lahat ay puro pangarap na nanatiling isang ilusyon.

"Ang ganda no?" Pagtatanong ng boses, tiningnan ko kung kanino nang-galing ang boses at nakita kong sa waiter pala. Nakatingin din sya sa portrait, siguro nakita nya rin ang tinitingnan ko.

Ngumiti lang sya sakin ng malapad. "Ang ganda tingnan ng portrait, buong pamilya sila, masayang nag tatawanan walang problema" sunod sunod nyang litanya

Wala ba talaga?

"Ah. Oorder ka?" Pagtatanong nya sakin sabay bigay ng menu. Tumango ako sa kanya as a sign of agreeing.

Binigay ko na ang order ko sa kanya at umalis na sya. Iginala ko ang aking paningin sa buong restaurant. Nakaramdam ako na may tumitingin sakin, tiningnan ko lang kung sino pero wala akong makita. Maybe I'm just dreaming.

Kinuha ko sa bag ang aking schedule para bukas, bukas na ang start ng klase, pero hindi parin ako kinakabahan, usually naman parati akong napapraning. Baka ito na ata, bagong simula.

Bumalik ang waiter na may dalang pagkain at saka umalis pero bago yun binigyan nya ako ng magandang ngiti at umalis na. Tinapos ko agad ang pagkain at iniwan ang bayad sa lamesa. Now I'm full.

Kailang ko ng pumunta ng dorm, wait! Let me rephrase that kailangan kong maghanap ng dorm . Hindi pa ako nakaka pili eh.

Sandali hindi ko alam kung saan dito ang dormitories, apartment nakalagay. May nakita akong lalakeng naglalakad papuntang direksyon ko. Now's my chance to ask.

Hinarangan ko yung lalaki, mukhang nagjojogging, attire palang.

"Uhm. Mister can I ask you something?" Mukhang nagdadalawang isip sya kung sasagot o hindi pero pinag patuloy ko lang. "Where's the girl dorm located here?" Expression niya palang halata ng *ah, newbie.*

"Walk straightahead, turn right and when you see a signpost DOLOTERATA turn to your left and there you go. "Women's Institute Dormitories." Magsasalita pa sana ako ng agad siyang tumakbo. Tss. Atlis hindi na ako nahirapang magpasalamat.

Sinunod ko ang sinabi ng jogger na lalaki.

Sa una nag-aalinlangan ako kasi baka pinagtitripan niya lang ako, pero hindi na man masakit kung itry diba?

Kumatok ako sa pintuan ng tatlong beses bago bumukas ang pintuan, ang kaniyang doorknob ay design na gargoyle, yung mga parang monsters na may pakpak na bato, basta yun yung style nya.

"Yes? Can I help you dear?" Ang boses nya ay sing gaan ng malalambot na bulaklak, ngumiti sya sakin ng bahagya.

"I need a place to live, do you-- Well I was hoping you have some vacant space for a student here?" Malapad, makitid, I dont mind basta may matutuluyan, hindi ako-- I mean hindi ako isang reklamadora.

"I have lots of room to choose, come in, come in" she gestured me to come in, and I did total isang backpack lang at shoulder bag ang dala ko hindi naman buong bahay.

"Is that all your luggage dearie?" Tinuro niya yung mga dala ko, hindi ko ineexpect na ganito pala siya ka hyper, well I guess age doesn't really tell the truth. Tumango lang ako sa kanya.

"I dont have any people for you to disturb. As a matter of fact wala pang borders dito ikaw palang. Baka mamaya pa dadagsa."

Ako palang pala ang border dito, hindi ko pa alam ang pangalan niya--

"Mary Jane McKinney. Maryane for short." She said with a laugh on her face, wait what? Did she just...

"Hahahaha" pagtatawa niya "I could read your mind dear. It's my charm."

"And I suppose you could read my mind now and know what I'm thingking of."

Huminto siya sa paglalakad at tumingin sakin. Ano naman ang nasabi ko? Andito kami ngayon sa gitna ng sala at malapad palad ito kesa sa ordinaryong sala at makintab ang sahig, parang makikita mo na ang iyong buong mukha.

"You are very hard to pleased with, didn't you know that?
You always are."

Nagpatuloy siya sa paglalakad, wow! Kung titingnan mo siya sa labas parang first floor lang pero no way! May hagdan, it means there's rooms upstairs.

Nang pinakita na niya sakin ang aking dormitoryo ay umalis na siya pero bago nun may sinabi siya sakin na nakapag pabato sakin sa kinatatayuan ko.

♛♚♛♚

A/N: curiosity kills.😂😜😘 if you have any questions to ask, feel free to comment or pm me your thoughts. ⇩
I know it's a short chapter but I will make the next chapter longer for you all readers. Love lots mwuahh💋♥♡

VOTE AND COMMENT SPREAD!