From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 13

(Bij het vorige boek zat hier een afbeelding, als je hem nog kan zien: hij hoort er niet bij!)
————————————————————————

P.O.V Emelie
Ik kom thuis aan en zet mijn fiets in de achtertuin. Ik loop via de achterdeur naar binnen en zie Scott al op de bank zitten. "Nu al thuis? Ik dacht dat je naar die vriend zou gaan" zegt hij meteen. "Klopt, maar zijn vriendin kwam hem verrassen vanuit Nederland, dus ik ben maar weg gegaan" zeg ik. "Ohhh, ja dat snap ik"

Ik pak een bakje met fruit en maak een kopje thee, voordat ik naar de woonkamer loop en naast Scott op de bank ga zitten. "Lopen er eigenlijk leuke meisjes rond op je school?" Vraag ik nieuwsgierig.

Scott heeft ooit een vriendin gehad voor drie jaar, maar ze maakte het uit omdat ze op haar nieuwe school iemand anders had ontmoet. Ik vond haar eerlijk gezegd niet zo aardig... Ze dacht altijd dat ze alles was en daar houd ik niet zo van.

"Nope. Er is nog geen leuk meisje op mijn pad gekomen. En bij jou? Geen leuke jongens?" Ik schud mijn hoofd. "De jongens van mijn leeftijd zijn gewoon nog zo jongensachtig." Zeg ik. "Hmm, ze moeten nog gewoon ballen kweken" zegt hij serieus, waardoor ik moet lachen.

"Je bent gek" zeg ik als ik weer een beetje ben bekomen van het lachen. "Jij ook" zegt hij terug. Ik kijk hem met een verontwaardigde blik aan. "Helemaal niet!" Zeg ik tegensprekend. "Helemaal wel" zegt Scott grijnzend, terwijl hij me begint te kietelen. Ik gil het uit van het lachen en Scott lacht vrolijk mee. Ik krijg bijna geen adem meer en vraag Scott om te stoppen. "Wat is de toverzin?" Vraagt hij. "Jij bent de knapste jongen van de wereld" zeg ik moeilijk. "Goed zo" zegt Scott grijnzend, terwijl hij stopt.

Vroeger kietelde Scott me heel vaak en toen heeft hij deze zin bedacht. Ik weet niet waarom, maar het streelt denk ik zijn ego een beetje.

————

Rond 16:00u hoor ik de voordeur open en dicht gaan en komt mijn moeder binnenlopen. "Hey mam" zeggen Scott en ik tegelijkertijd. "Hey schatten. Was het niet leuk bij Jacob?" Vraagt mijn moeder aan mij. "Ik ben er maar een paar minuten geweest. Zijn vriendin uit Nederland was er om hem te verrassen, dus ik heb ze alleen gelaten" "Awh wat lief" zegt ze.

"Zal ik weer helpen met koken?" Vraag ik aan mijn moeder. "Heel graag. Ik wil weer iets nieuws proberen" zegt ze vrolijk. Mijn moeder houdt er heel erg van om in de keuken te staan en nieuwe recepten uit te proberen. Mijn moeder en ik lopen naar de keuken om te beginnen met het eten. Scott is inmiddels naar boven gegaan om te gamen met vrienden.

Terwijl mijn moeder en ik het eten aan het maken zijn, komt mijn vader ook terug van zijn werk. Hij komt de keuken ingelopen en geeft mij een kus op mijn wang, voordat hij zijn armen om mijn moeder heen slaat. Ik glimlach om het beeld van mijn ouders. Ze zijn nog zo verliefd en ik vind het geweldig. Ik hoop dat ik ook ooit een jongen vind die me zo behandeld...

"Het ruikt weer erg lekker dames" "We zijn bijna klaar" zegt mijn moeder. "Kan jij Scott alvast roepen?" Vraagt ze aan mijn vader. "Tuurlijk" Hij loopt de keuken uit en mijn moeder en ik bereiden nog de laatste dingetjes voor, zodat we kunnen eten.

————

Na het eten, wat overigens echt heerlijk was, loop ik naar boven om mij om te kleden voor de training. Ik ben bang dat Pim mij helemaal af gaat matten, omdat ik gisteren niet kon.

Ik trek mijn trainingsoutfit aan en loop dan weer naar beneden. "Ik ga er weer vandoor. Tot vanavond" zeg ik tegen mijn ouders en broer die in de woonkamer zitten. "Tot vanavond" krijg ik terug. Ik loop weer naar de achtertuin waar ik mijn fiets pak. Ik stap op en fiets naar het huis van Pim toe.

Als ik aangekomen ben, loop ik naar de voordeur toe. Ik druk op de bel en al snel wordt die open gemaakt door Pim. "Hey" zeg ik glimlachend. "Hey Em, goed je weer te zien" Ik knik en loop achter hem aan naar de sportzaal. "Dus, wat heb je gisteren gedaan? Je mist bijna nooit een training" "Ik ben er dus achtergekomen dat ik ben geadopteerd en gisteren ging ik mijn biologische moeder bezoeken" leg ik uit. "Oh jeetje, dat is nogal wat." "Ik snap haar keuze heel goed en vind het niet zo erg. Ik houd van ze allemaal" zeg ik glimlachend. "Dat is mooi. Zullen we maar beginnen?" Vraagt Pim aan mij. Ik knik instemmend.

Na 2,5 uur trainen, lig ik zwaar te hijgen op de grond. "Dit. Was. Intens." Zeg ik. "Dat mag ook wel een keer" zegt hij grinnikend. "Ik had het al verwacht" zeg ik, terwijl ik rechtop ga zitten. "Ik moet ergens in deze dagen ook een training afzeggen, want Aisha gaat bijna bevallen" zegt Pim met een grote glimlach. "Awh wat leuk! Ik kom gelijk langs als alles weer goed gaat" zeg ik. Pim knikt goedkeurend. "Hoe vind Winston het? Dat hij een zusje krijgt" "Hij snapt er nog niet zoveel van" zegt hij grinnikend. "Nee, dat snap ik"

Ik sta op van de grond. "Ik ga maar weer eens naar huis. Moet morgen weer vroeg m'n bed uit" zeg ik zuchtend. "De wekker blijft je helaas voor altijd achtervolgen" zegt Pim. "Ik wil gewoon uitslapen" zeg ik met een pruillip.

We staan inmiddels alweer bij de voordeur en ik zeg Pim gedag. "Doe Aisha de groetjes van me" zeg ik. "Zal ik doen. Tot morgen" "Tot morgen" Ik stap op mijn fiets en ga richting huis.