Bir Umut Olmalı

6,Bölüm

3,kişi ağzından 

Yağmur şiddetini artırmasına rağmen Umut hiç durmadan yürüyordu.Mina yı gördüğünde hayal olduğunu zannetti.Ona doğru yürürken,Mina olacaklardan habersiz okulun kapısından çıkıyordu.Ve ikisinin de kanını donduran söz söylendi.

'Ucube!'İri yarı bir çocuk Mina nın önünde durmuş alaycı bakışlarla onu süzüyordu.Umut öfkesini kontrol altına almaya çalışarak koşar adım yürüyordu.

Çocuk Mina yı ittiğinde dengesini koruyamadı ve dizlerinin üstüne düştü.Acısı yüzünden okunuyordu.Umut un sinirli sesi duyuldu.

'Hey!' çocuk Umut a döndüğü anda yüzüne inen yumruk burnunu kırmaya yetmişti.Mina Umut nereden çıktığını anlamaya çalışırken kendini onun kucağında buldu.

Cadde nin başına kadar onu kucağından indirmemişti.İkisi de konuşmuyordu.Umut öfkesini yenmeye çalışıyordu.Mina ise sıcak kokusunu olabildiğince içine çekmeye çalışıyordu

İnsanlar onlara tuhaf tuhaf bakıyordu.İkisin de aldırdığı yoktu.Mina yı kucağından indirdi.Hiçbir şey söylemeden bir taksi durdurdu.Eve,Umut un odasına gidene kadar konuşmadılar.Birbirleri nin yüzüne bakmıyorlardı.

Umut hızlıca dolabın kapısını açtı.Ceketini taksideyken Mina nın omuzlarına bırakmıştı.Tişörtünü çıkartıp yere fırlattı.Dolaptan bir kazak alıp üstüne geçirdi. 

'Dolaptan istediğini alabilirsin...Bize yiyecek bir şeyler hazırlayacağım.'dedi Umut sakin bir sesle ve odadan çıktı. Mutfağa indiğinde hızla sandviç  hazırlamaya başladı.Zihnini boşaltmaya çalışıyordu.Mina yanımda olduğu için sevinmeliyim diye düşündü.Tam gülümseyecek ken o çocuğun sözü kulakların da yankılandı.'Ucube!'

'O piçi öldürene kadar dövmeliydim.'

 Mina dizlerinin üstüne çöküp bağıra bağıra ağlamak istiyordu.Ona takılan lakaplara alışıktı.Ama Umut un yanında söylenmesi...Erkekliği göstermek için beni kurtardı. diye düşündü.Derin bir nefes aldı.Sırılsıklam  olmuş okul gömleğini ve pantolonunu çıkardı.Diz kapakları kanıyordu.Yüzünü buruşturdu.Dolabı karıştırmaya başladı.Koyu yeşil bir kazak alıp giydi.Kazak ona neredeyse 4 beden büyüktü.Altına bir şey giymedi.'Beni iç çamaşırlarım la gördü zaten yani kısmen.'

Aşağı indiğinde Umut koltuğa oturmuştu.Açık olmayan televizyonu izliyordu.Mina yanına oturunca ona baktı.'Kazağın için de kaybolmuş.' diye düşündü.Hazırladığı sandviç tabağını ve portakal suyunu önüne itti.

'Ye. diye emretti.

'Aç değilim.'Karnı nın gurultusu duyulunca yalanı ortaya çıktı.Umut tabağı eline aldı.Sandviç den bir parça koparıp Mina nın ağzına yaklaştırdı.

'Aç ağzını!'

'Baban sana sürtüklerle konuşma demedi mi?'elindekini bırakıp tabağı fırlattı.Kırılma sesiyle Mina yerinde sıçradı.

ikisi de konuşmadılar.En sonun da Umut sehpayı itti ve Mina nın önün de diz çöktü.Onun elini tutu.Gözlerinin içine bakarak

'Seni Seviyorum.' dedi.