Dusk till dawn.

Part1.

Ζωή.Θάνατος.Δύο δυνάμεις αλληλένδετες μεταξύ τους.Μονάχα μια κλωστή φαίνεται να τα ενώνει.Τι θα γίνει όμως αν αυτή η κλωστή κοπεί;Μια ερώτηση που κάνω συνεχώς στον εαυτό μου.Τώρα πλέον,αφού έχω εξαντλήσει κάθε πηγή ελπίδας σκέφτηκα οτι ήρθε η ώρα να μάθω.Και ξάπλωσα στον δρόμο περιμένοντας κάποιον απρόσεκτο και αφηρημένο οδηγό.Κατάπια μια χούφτα υπνωτικά και αφού άρχισα να χάνω σιγά σιγά τον πλήρη έλεγχο πάνω στο σώμα μου έκλεισα τα μάτια μου περιμένοντας μια νέα αρχή.Γιατί η δική μου κλωστή είχε ξεχειλωθεί εδώ και καιρό και ίσως ήρθε η ώρα να κοπεί.

[...]

Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου.Αναρωτιέμαι που βρίσκομαι.Όμως οι εικόνες γύρω μου είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που είχα στο μυαλό μου.Σωληνάκια,μηχανήματα,ένας εκνευριστικός πόνος στο στομάχι και ένα βαρετό συνηθισμένο δωμάτιο νοσοκομείου που μυρίζει οινόπνευμα.Μια νοσοκόμα έρχεται μέσα και με ρωτάει τι συνέβη.
"Υποθέτω-μου λέει-οτι λόγω του αλκοόλ επραξες απερίσκεπτα.Ήσουν μεθυσμένη..σου έκαναν πλύση στομάχου και βρήκαν μεγάλη ποσότητα χαπιών στον οργανισμό σου."
"Πως ήρθα εδώ;"
"Προς το παρών ξεκουράσου.Σε δύο μέρες θα πάρεις εξιτήριο.Δεν έχεις κάποιον που θα μπορούσα να ειδοποιήσω;
"Οχι"
Αυτή γνέφει καταφατικά και κατευθύνεται προς την πόρτα.Πριν βγει έξω γυρνάει το κεφάλι της και μου λέει:"Ξέρεις υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν."
Δεν απαντάω.Αυτή φεύγει απο το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

•Δύο ημέρες μετά•

Φεύγω απο το νοσοκομείο κρατώντας το μπουφάν μου.Δεν έχω κάποιο μέρος να μείνω.Μόνο την φίλη μου την Elia.Πηγαίνω προς το σπίτι της όπου και βρίσκονται τα περισσότερα μου πράγματα.Είναι 30 λεπτά μακρυά περίπου.
Όταν τελικά φτάνω χρησιμοποιώ το κλειδί που μου έχει δώσει και μπαίνω μέσα. Θα είναι λογικά μου τον Avan σκέφτομαι.Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια και πριν μπω μέσα χτυπάω ελαφρά την πόρτα.Όταν δεν λαμβάνω καμία απάντηση μπαίνω μέσα.Η μυρωδιά της βανίλιας με χτυπάει.Είναι τόσο οικεία.
Η Elia μου πρόσφερε ένα μέρος να μείνω όταν από το σπίτι.Αφού κάνω μπάνιο και αλλάξω ρούχα αποφασίζω να βγω μια βόλτα.

Όταν πλέον περπατάω για ώρες και ο ουρανός έχει σκεπαστεί από ένα μαύρο χρώμα κάθομαι στην άκρη του πεζοδρομίου και σκέφτομαι,τι και αν πραγματικά η ζωή μου δεν αξίζει;Τι και αν πρέπει να κόψω το σκοινί;Εδώ.Ακριβώς αυτήν την στιγμή.Αυτό το μέρος του δρόμου δεν έχει φως όποτε θα είναι αρκετά εύκολο σκέφτομαι.Πηγαίνω και στέκομαι όρθια αυτήν την φορά στον δρόμο.Ούτε αλκοόλ,ούτε χάπια.Μονάχα εγώ και η κομμένη μου κλωστή.Ξαφνικά ακούω τον ήχο ενός αυτοκινήτου να πλησιάζει.Στέκομαι ακίνητη περιμένοντας.Το αμάξι είναι πλέον ορατό και πλησιάζει όλο και περισσότερο.Ειναι μόλις ένα μέτρο μακρυά.Αλλά ξαφνικά φρενάρει απότομα.Νιώθω το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου να ακουμπάει ελάχιστα τα πόδια μου Μέσα από το αμάξι βγαίνει ένα μελαχρινό αγόρι με πυκνά μαύρα μαλλιά.Έχει λεπτό και ψηλό σώμα.Με πλησιάζει και φωνάζει:"Τι στον διάολο;Προσπαθείς να σκοτωθείς;".Δεν απαντάω.Με πλησιάζει ακόμα περισσότερο.
"Τι συμβαίνει;Είσαι καλά;"
Εξακολουθώ να μένω ακίνητη.Σαν κάποιο είδος ξορκιού να είχε καταλάβει το σώμα μου και δεν μου επέτρεπε να κουνηθώ.
"Χρειάζεσαι βοήθεια;"
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου.
"Σε παρακαλώ,έλα μέσα στο αμάξι και πες μου που θα μπορούσα να σε πάω."
Εγώ απλά τον ακολουθώ.Σκέφτομαι,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί;

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Dua Lipa as Rose Blue.

Zayn Malik as Zayn Malik.

Selena Gomez as Elia Cramwork.

Avan Jogia as Avan Smith.

Melanie Martinez as Melanie Jones.

Zac Efron as Zac Williams.