SENVERENİM

KUKLA.

6.kısım

Sert esen ama üşütmeyen bir rüzgarın esintisi.

❄️

"Sonsuz bir döngü."

Bu, her bitimin yeni bir başlangıca içten gelen bir geri dönüşümüydü.

"Adım Mavi Savaş."

Sık sık ama kısa kısa göz teması kuruyordu kadınla.

Nehla,
Kadının karşısındaki kişiyle çatışır gibi ter döken halini görüyordu.
Henüz bilmediği bir konudada illede haklı çıkmak isteyen kadının sert tavrının çatık kaşlarıyla süslü olduğunuda görüyordu. O kişi olduğunuda sanmıyordu aslında. Ve neden bu dik duruşuyla kendini tekrar tekrar tanıtma amacı güdüyor anlamıyordu. Şimdilik... Acaba onun bir şeyleri saklamak mıydı amacı? Yoksa saklamadan, direk saklamamanın kendisi miydi bu?

"Evet Mavi." diyor kadın.

Mavi şimdi onu gerçekten dinlediğini düşündüğü kadına bakıyor.

İçi rahatlamaya başladığında garip hissediyordu. İçinin böyle aniden rahatlamasını bile şimdi çok detaylı bir şekilde sorguluyordu kafasında. Şimdi bakıyordu ki bu güzel yüzlü kadına gerçekten arkadaş diyebiliyordu kolayca. Nasıl olmuştu bu? Her gelen böylemi hissediyordu ona karşı? Güvendiği şey neydi bilemiyordu?

"çok çok sevdiğim için kendimden korkuyorum." dedi.

Nehla kadının bir sağ bir sol gözüne baktı.

"sanırım hastayım, ya da takıntılı, ya da ne bileyim çok mu doğru şekilde seviyorum." kadının sesi sona doğru kısılıp yok olmuştu.

"aşığım belki. Aslında anlattığım duyguların ne anlama geldiğini bile bilmiyorum. Ben bile bunca yıldan sonra karmakarşığım. "

Nehla'ya kaçamak bir bakış attı. "benim uzun zamandır tanıdığım biri. Bir dönem ilk arkadaşımdı, sonra ki bir dönem aşkımdı sanırım, sonra dostum, şimdi ise..."

Nehla ellerini indirdi masasından. Gerçekten sevdiği için çok korkan birini ilk kez bu haliyle görüyordu.

"Mavi, onu böyle net kelimelerle kendine anlatabilmek nasıl?"

Daha önce birine bu denli açılmış mıydı? Bir dosta, arkadaşa?

Kadın şaşkınca Nehla'ya bakıyor. "konuştuğum kişi aslında sizdiniz." gözlerini kaçırıyor, çok geçmeden gülümsüyor sonra.

"bendim." diyerek gülüşünün iyice yüzüne yayılmasına izin veriyor.

"kendimden bike sakınmam normal mi?ağğ," diye bir ses çıkartıyor.

"şu işe bakın. Aslında onu sevmemeyi becebilmek için size geldim. O nasıl sevilmez hiç bilmiyorum."

"karşılıksız olduğunu bilmek mi sevgiyi yok etmek istemene neden oluyor."

Kadın derin bir nefes alıp veriyor. "Nasıl desem karşılık benim ki kadar var, ama benimki kadarda yok."

Nehla kaşlarını kaldırıp indiriyor hemen. "hayatınızda değil anladığım kadarıyla."

"evet değil ama imkansız bir şekilde,  var olan kişiler bile onun kadar benimle değil. Yaa nasıl olabilir doktor."

Vucudunu tamamen Nehla'ya döndürüp el kol mimekleriyle hızla konuşuyor kadın.