......19.......

115 7 1
                                    

อากาศยามเช้าที่เย็นสบายและสายหมอกบางๆที่ลอยตัวอยู่รอบๆตัวทำให้นุชนารีสูดหายใจเข้าปอดแรงๆที่นี่อากาศดีแม้หลายอย่างในชีวิตคู่พี่สาวจะดูพิลึกพิลั่นไม่ลงรอยดีนักแต่จากที่สัมผัสพูดคุยราหูเป็นคนดีและน่าคบแม้แม่เขาจะแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบพวกเธอแต่หลายอย่างที่ราหูแสดงออกบอกให้รู้ว่าเขาจริงใจและพร้อมจะเดินไปกับวันวิสาทำให้หลายอย่างที่กังวลมาตลอดคลายตัวลงอย่างน้อยสิ่งที่แม่ก่อไว้ผลลับมันก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไปนักและตอนนี้เธอก็แค่ภาวนาให้ทั้งสองคนไปกันได้ดีและมีความสุขเท่านั้น

"ตื่นแต่เช้าเชียวนะค่ะ....คุณแหนม...."เสียงทักทายที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้นุชนารีหันมอง คำว่าค่ะที่ออกมาจากปากคนตัวโตผิวเข้มดูจะขัดแย้งกันอยู่บ้างแต่รอยยิ้มกว้างที่ส่งมาให้ก็ทำให้ยิ้มตอบกลับไปได้ไม่ยาก

"ค่ะ...อรุณสวัสค่ะ ..."

"ทีปค่ะ...ชื่อประทีปเป็นคนงานที่นี่..."คนตัวใหญ่ผิวเข้มแนะนำตัวเอง...

"ทีป..."นุชนารีทวนเบาๆ

"ค่ะ...ไปในครัวด้วยกันไหมค่ะ ทีปจะได้ชงกาแฟสุดฝีมือให้คุณแหนมกินรับรองคุณแหนมจะต้องติดใจ..."

"ยินดีค่ะ..."นุชนารีรับคำพร้อมรอยยิ้มก่อนเดินไปด้วยกันอย่างน้อยตอนนี้เธอก็เจอคนใจดีคนหนึ่งแล้วล่ะ

แล้วในครัวเล็กๆก็ดูเจี๊ยวจ๊าวสนุกสนานกว่าบนบ้านหลังใหญ่ที่เงียบเชียบมากนักเมื่อลำเพากำลังยุ่งอยู่หน้าเตาและชายอีกสองคนง่วนอยู่กับมุมกาแฟ สวยนั่งปอกมะละกอสุกอยู่ตรงโต๊ะกลางห้องกิจกรรมต่างๆชงักลงเมื่อเห็นใครก้าวตามประทีปเข้ามาทุกคนเปิดรอยยิ้มรับคนมาใหม่มีเพียงสวยคนเดียวที่เมินหน้าออกไปข้างนอกอย่างไม่ใส่ใจ

"แกจะเอาคุณเขามาทำไมอีทีป...ที่นี่สกปรกวุ่นวาย อยากได้อะไรสั่งใครมาบอกก็ได้ค่ะคุณไม่ต้องเกรงใจ...."ลำเพาเอ่ยออกมาหลังจากที่ทุกคนเอาแต่ยิ้ม

"Lovely Giants"  รักจากใจของนายยักษ์Where stories live. Discover now