Ανοίγοντας την πόρτα της κρεβατοκάμαρας του, το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι η τεράστια ξύλινη βιβλιοθήκη σε μαύρο χρώμα που στέκεται στον τοίχο ακριβώς απέναντι μου, καταλαμβάνοντάς τον από άκρη σε άκρη. Από την αριστερή πλευρά του αποτελείται αποκλειστικά από μακριά ράφια, πάνω στα οποία είναι τοποθετημένα πολλά βιβλία, βιντεοπαιχνίδια, μετάλλια ή βραβεία, όπως και διάφορα διακοσμητικά. Το υπόλοιπο μέρος της είναι απλά το γραφείο του, όπου από μπροστά του υπάρχει μια μεγάλη δερμάτινη καρέκλα, σαν και αυτές που έχουμε στο γραφείο του μπαμπά μου. Στα αριστερά μου, και κολλημένο στην γωνία, είναι το κρεβάτι του, το οποίο είναι στρωμένο με ένα πάπλωμα σε απλό γκρι χρώμα. Από τα κλειστά παράθυρα στις δύο πλευρές του δωματίου κρέμονται κουρτίνες, σχεδόν διάφανες, ενώ η απόχρωση που στολίζει τους τοίχους γύρω μας είναι κάποια του σκούρου μπλε.
Εντυπωσιασμένη από αυτό που μόλις είδαν τα μάτια μου, σχεδόν δεν τον ακούω όταν μου λέει πως μπορώ να καθίσω όπου με βολεύει. Ξυπνώντας από τον στιγμιαίο λήθαργο στον οποίο είχα πέσει, γνέφω καταφατικά και επιλέγω να καθίσω απλώς στην άνετη καρέκλα του γραφείου του, ενώ εκείνος βρίσκει τη θέση του πάνω στο κρεβάτι. Για λίγα δευτερόλεπτα ακόμη δεν μιλάει κανείς μας, με εμένα να συνεχίζω να παρατηρώ τον χώρο γύρω μου. Διακρίνω μια ηλεκτρική κιθάρα να κάθεται δίπλα στο κρεβάτι και πριν προλάβω καν να διατυπώσω την ερώτηση στο μυαλό μου, εκείνος μου είχε ήδη απαντήσει.
« Ασχολούμαι πάρα πολύ με τη μουσική, τη λατρεύω. Ξεκίνησα από το γυμνάσιο με κλασική κιθάρα και μέχρι να τελειώσω το λύκειο έπαιζα και ηλεκτρική. Εδώ και ένα χρόνο περίπου άρχισα να μαθαίνω και πιάνο, είναι πολύ ωραία » Λέει με ενθουσιασμό και με το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο του.
« Και που είναι το πιάνο σου; »
« Υπάρχει ένα μικρό δωμάτιο που δεν χρησιμοποιούμε, οπότε εκεί μέσα κρατάω όλες τις κιθάρες και το πιάνο » Ουαου, μάλλον βγάζει πολλά λεφτά ο μπαμπάς του.
« Θέλω να μου το δείξεις μια μέρα αν δεν σε πειράζει, δεν έχω κάτσει ποτέ σε πραγματικό πιάνο και πάντα το ήθελα »
« Φυσικά, οποτεδήποτε »
« Διαβάζεις και βιβλία από όσο βλέπω, σωστά; » Τον ρωτάω θαυμάζοντας τη μεγάλη συλλογή του.
« Ναι, έχω και αυτό το κόλλημα » Απαντάει γελώντας και εγώ χαμογελάω με το βλέμμα μου ακόμη επάνω στα βιβλία του.
ESTÁS LEYENDO
• Night Changes •
Fanfic"Meeting you was fate. Becoming your friend was a choice. But falling in love with you was beyond my control."
