Saint Montenegro [UNDER REVISION]

Part 6: Distance

Kumakain ako sa canteen nang biglang may tumikhim sa gilid ko. I saw Saint sitting just few inches beside me. Hindi ko ito pinansin at bumaling nalamang sa pag kain ko't nag patuloy sa pag kain.

"Can you please help me?" tanong nito ngunit nanatili lamang ang atensyon ko sa aking pag kain.

He sighed "Are you going to keep ignoring me?" he asked "Mary.. alam kong mali ang ginawa natin pero a-alam ko namang pati ikaw nagustuhan mo yun"

Nabitawan ko ang kubyertos ko't bumaling sakanya "Saint.. hindi mo ba maintindihan na mali ang ginawa nating iyon? Gusto ko ipag patuloy ang pangarap para saakin ni Mama"

"Pangarap para sayo ng Mama mo, pero ito din ba ang pangarap mo? Is this really what you want?" he said

"Saint isa lang iyong pag kakamali! We commited a sin!"

"Is it a sin to love? Tell me Mary.. Kasalanan bang mag mahal?" he asked. Matagal ko siyang tinitigan. hindi ko alam ngunit parang may kung ano sa aking lalamunan kaya't hindi ako maka pag salita. Para bang natigilan ako sa mga oras na iyon. "Hindi ko naman kasalanan kung bakit sayo pa nahulog ang loob ko. Believe me I tried not to fall for you. Dahil alam kong walang pag-asa"

Akmang hahawakan ang aking kamay ngunit agad ko iyong inilayo. Nakita ko naman ang lungkot sa mga mata nito.

"Saint.. wala na sana pang mamagitan saating dalawa. Pakiusap, kalimutan mo nalang sana ako"

Tatayo na sana ako ngunit agad niya akong nahigit sa aking braso kaya't napa harap ako sakanya. Agad itong tumayo. laking pasalamat ko nalang at walang tao dito ngayon sa canteen.

"Tell me you don't love me Mary.. a-and I'll stop"

Tumingin ako sa mga malulungkot nitong mata. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman ngayon ni Saint dahil ako ri'y nararamdaman ito.

"I-I don't love you.."

Tumango tango si Saint, dinala niya ang aking kamay sakanyang labi at hinalikan ito bago binitawan. He sighed.

"I guess this is a good bye then.." he said forcing a smile, "It's nice meeting you Mary"

I watch him as he walked away. It hurts, I must admit. Aaminin ko din na aking nagustuhan ang aming halik. It was so meaningful and special to me. Pero ako'y naguguluhan na. Is this love? God, please help me

Nandito ako ngayon sa harapan ng simbahan, crying as I asked God's forgiveness. I can't think about anything but how I let Him down. Hindi ko alam kung pag sisisi ba ito dahil hindi ko nagawa ang utos ng panginoon o pag sisisi dahil pinakawalan ko na si Saint? Hindi ko alam. Gulong gulo na ako.

Hinanap ng paningin ko angconfessional booth.. nang makitang may ilaw ito sa taas ay agad ko itong pinuntahan..