De Honger Spelen met een andere afloop

21~ Pakketje

''Hé kijken eens wat daar aan komt'' Een piepend grijze pakje aan een parachute komt onze richting in. Ik ga op mijn tenen staan en rijk met mijn armen. Meteen trek ik mijn linkerarm terug. Die kleine beweging deed al verschrikkelijk veel pijn. Met mijn rechterhand trekt ik het pakje uit de lucht. Ik maak voorzichtig het pakje open. Er zit een klein flesje spray in. Ik pak met mijn nagels het kleine witte papiertje onderuit het pakje.Dit is desinfecterend middel. Spuit het op je schouderwond en het zal niet meer irriteren. Die geld ook voor andere wonden. Succes. K&P&E . Dankbaar duw ik de dop van het kleine flesje. Ik trek voorzichtig mijn gewonde arm uit mijn jas en druk op het knopje. Een mistige spray komt eruit en verkoeld meteen mijn wond wanneer ze elkaar raken. Ik slaak een opgeluchte zucht. '' kom eens hier'' zeg ik tegen Rachel. Rachel loopt naar me toe. ik heb gisteren niet veel aandacht aan haar hoofdwond besteed omdat het niet bloedde maar ik wil nu geen risico's nemen. Wanneer ze begrijpt wat ik van plan ben knijpt ze haar ogen dicht. Ik spuit de mist over haar hoofd. Op haar gezicht komt een glimlach van opluchting. Als test beweeg ik met mijn linkerarm. Het is nog niet helemaal genezen maar het doet minder pijn om hem te bewegen. Ik stop het flesje afzonderlijk in mijn tas en houd de parachute met het pakje in mijn hand. Ik zie een struik staan en kom ik op een goed idee. Ik loop naar de struik toe en pluk een stuk op 15 nachtschot bessen. Ik laat ze in mijn zak glijden. Rachel trekt een gezicht dat er voor staat dat ze het niet begrijpt. Ik loop naar haar toe en wil het net gaan uitleggen als ik ritselende blaadjes hoor. Zonder ook maar na te denken fluister ik zo zacht mogelijk dat Rachel in de dichtstbijzijnde boom moet klimmen. Ik hoor dat Rachel haar best doet om zo stil mogelijk te doen. Het geritsel wordt gemengd met meerdere voetstappen. Ik moet totaal op mijn gehoor afgaan want in het donker zie ik bijna niets en kan ik niet verder dan 2 meter kijken. Wanneer Rachel in de boom zit klim ik achter haar aan. Het is een kleine boom maar in het is zo donker dat ze zonder nachtkijker ons niet kan zien. Hoop ik dan. Ik pak zo zacht ik kan de bessen uit mijn zak en stop ze in het pakje. Ik verlaat Rachel en klim een tak omhoog. Het is een risico volle actie van als de tak afbreekt val ik 2 meter naar beneden, in een hoop bladeren gelukkig. Ik vouw de parachute uit en doe het doosje dicht. Ik gooi het gehele pakje de lucht in en het gaat precies de goeie kant op. Een klein zwak lichtje komt dichtbij de open plek. Dan komen opeens de beroeps uit de struiken. Tulip, de jongen uit 1, houd met de toppen van zijn duim en wijsvinger een lucifer vast. Die geeft genoeg licht om hun te kunnen zien maar gelukkig niet genoeg om ons te kunnen zien. Gwen, het meisje uit 2, rent naar de parachute en raapt hem van de grond. Ze opent en stopt van vreugde meteen 2 bessen in haar mond. De rest komt naast haar staan maar pakken geen bessen. Gwen slikt de bessen door en stopt er nog een paar in haar mond. Plots stopt ze met kauwen. Haar ogen gaan wijd open. Ze begint te kokhalzen. Ze spuugt de halve opgegeten bessen met het sap recht in het gezicht van Tulip. Ze zakt door haar knieën en valt op haar buik. Er gaat een kanon af. Dan begint Tulip opeens te schreeuwen. Hij gooit de lucifer op de grond. Een klein struikje vliegt in de fik. Hij wrijft wild in zijn ogen en schreeuwt het nog steeds uit van de pijn. '' ik zie niets meer en het lijkt als mijn ogen eruit branden'' Ik klim terug naar Rachel maar verstap me dan. Ik zet mijn voet op een tak die mijn gewicht duidelijk niet kan dragen. De tak knap en ik val 2 meter naar beneden op de grond. Rachel springt uit de boom om me te helpen. Helaas is er voor de twee overgebleven beroeps meer dan genoeg licht om te zien dat wij hier ook zijn. Het is stil op het geschreeuw van Tulip na. Dan vallen Sunder, het meisje uit 1, en Crash tegelijk aan. Nou, Crash valt aan. Sunder stapt op het struikje om het vuur uit te krijgen. Rachel heeft het mes van Gwen gepakt en verdedigd zich er tot nu toe nog goed mee. Ik ren naar Sunder toe zodat zij aan mij en Rachel niet meer schade kan aan brengen dan we nu al zijn. Terwijl ik ren wordt ik terug geroepen door mijn gedachten. Ik moet Rachel helpen. Ik ren terug naar Rachel op de open plek. Sunder, die het vlammetje heeft uit gekregen rent achter mij aan. Ik ren zo snel mogelijk terug naar Rachel. Ik ga met mijn rug tegen Rachel's rug aan staan terwijl Crash en Sunder zich om ons groeperen.'' oke .. ik neem terug wat ik gisteren heb gezegd. We gaan eraan'' zeg ik met mijn kiezen op elkaar. Ik valt uit naar Crash wanneer hij een aanval doet. Langzaam worden Rachel en ik uit elkaar gedreven. Dan, opeens, schreeuwt Rachel iets naar mij. Ik versta niet wat ze zegt maar ik draai mijn hoofd naar haar toe. Haar handen duwen in mijn buik en de zwaartekracht trekt mij met mijn zij op de grond. Vanaf mij liggende positie zie ik wat Rachel riep. KIJK UIT ! Voor mijn ogen zie ik gebeuren hoe Rachel wordt geraakt door het mes dat voor mij bedoeld was. Toen ze mij aan de kant duwde kwam ze in het richtveld van Sunder die er gebruik van maakte. Het mes komt recht in haar zij terecht en ze valt hard op de grond. Sunder en Crash rennen de bomen in en laten mij en Rachel achter op de open plek. Mijn ogen vullen zich met tranen. Mijn zij doet pijn, maar ik protesteer. Ik kruip zo snel ik kan naar Rachel toe en draai haar op haar rug. Het mes steek eigenaardig in haar zij en er gutst bloed uit. Slagader zeg ik in gedachten tegen mij zelf. Ze gaat dit niet redden. Ik kijk naar haar gezicht. Het is gehavend en zit onder de sneeën van Sunder mes. Haar bovenlip trilt. Ik til haar rechter hand op en houd hem stevig vast. Ze ademt zwaar. Dit zijn haar laatste minuten. Met moeite opent Rachel haar mond. Met een krakende stem zegt ze: '' win deze spelen..... Als je hebt gewonnen, wil je dan tegen mijn ouders en broertje zeggen dat ik van ze houd'' zegt ze met haar laatste kracht. '' ja, dat zal ik voor je doen'' zeg ik met gebroken stem. Ik kan mezelf er niet van weerhouden om een paar tranen over mijn wangen te laten stromen. Haar gezicht wordt langzaam wit en ze wend haar ogen tot de blauwe lucht. Ze haalt nog 1 keer diep adem. De tranen stromen over haar wangen. In haar laatste adem zucht zegt ze: '' ik houd van jullie papa, mama en Carme........'' Ze blaast haar adem uit. Haar handgreep verslapt en haar ogen vallen dicht. Dan gaat er een kanon af. Ik geef haar een laatste kus op haar voor hoofd. Haar laatste uur is geslagen.

-------------------------------------

:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(:'(

Het einde van Rachel ........ Ik heb nog 2 hoofdstukken achter staan dus ik ga niet zo snel meer updaten

Ik ga het wel proberen maar ik kan niets beloven. .... Commentent en vote !!♥♥