TIRTIK

ŞEYTAN TOHUMU

Yeni evimde ilk gecem dişi insanımın koynunda geçiyordu, miyavlıyordum uyanıp mama veriyor, miyavlıyordum tuvalete götürüyorlardı, arada sırada öylesine miyavlıyor göbeğimi okşamasını sağlıyordum. Annem ve kardeşlerimden ayrı ilk gecemde onları özlüyor olsam da burada sıcak yer, bol yiyecek ve yatacak bir göğüs bulduğum için keyifleniyorum..

Keyifli gecem mırıl mırıl sürerken ansızın tüm bu güzel anların sonuna geldiğimi anlıyorum, kötülük çok yakında, yakınımda, kötülük ve kabusun kokusunu alıyorum, hissediyorum, buraya kadarmış..

Yaklaşan kötülük kokusu beni iyice huysuzlaştırıyor, kabarıp, tüylerimi dikerek dayılanmam lazım, öncesinde tıslıyor, kuyruğumu sağa sola sallıyorum, tamam su bardağı boyutlarında olabilirim ama yine de kabadayılık yaparsam belki bu aldığım şeytan tohumu kokusunun sahibini korkutabilirim. Çokokrem'miş şeytanın adı, ablam olacakmış insan annem öyle dedi ama ne ben ne o şeytan birbirimizden hiç hoşlanmadık, evimdeki ilk gecemde sabaha kadar onun tacizleri ile uyumadım, sürekli önümden tıslayarak geçiyor piç kurusu.

BİR HAFTA SONRA

Yeni evim ve insan ailem ile tanışalı bir hafta oldu bugün, insan annem ve babam dışında insan ablam ve abim de var, hepsine çok alıştım ancak şeytan ablama hala ısınamadım, bunun sebebi annemler yokken sürekli sıkıştırıp bana dayak atması olabilir, büyüyünce onun bıyıkları ile kuyruğunun yerini değiştirmezsem adam değilim.

Bu geçen bir hafta içinde vaktimi evin her tarafını fellik fellik kurcalamakla geçirdim, körüm ben kardeşim her yeri ezberlemeliyim ki öğreneyim, bu arada uzun şeyleri kemirmek çok zevkli sanırım adlarına şarj aleti deniliyor, ne zaman kemirsem annem çıldırıyor sanırım onları kemirmemden hoşlanıyor, anam canım anam..

Artık ev kedisi oldum annemlerin konuşmalarına kulak misafir kedisi olduğum kadarıyla diğeri dört kardeşim de ayrı ayrı insan kişiler tarafından sahiplenilmiş, annem yalnız kaldı, aklıma annem geliyor, acaba ne yapıyor, başka bebekler yapar mı acaba, bizi özler mi.

Ev kedisi oldum diye çok rahat yaşıyorum sayılmaz hala günde beş öğün Çokokrem denen yelloz ablamdan dayak yiyorum, üstelik kendi maması dururken benim yavru kedi mamamı yiyor öküz, ne zaman mama yemeye gitsem kabım ya boş ya da iki üç tane mama var, fesatlıktan bebek maması yiyecek hale düşmüş zilli, annemlere de söyleyemiyorum, onlar da iştahlıyım diye mutlu oluyorlar, sanırım ailem yarım akıllı.

Annem ve babam dediklerine göre hayvan severlermiş yani benim ve şeytan Çokokrem ablamın dışında başka kedileri de seviyorlar hatta köpekleri de, köpeklerden nefret ederim, onları göremezsem de devasa olduklarını, korkunçluklarını hissediyorum. Ailemin arkadaşları da ara sıra ziyarete geliyorlar, elleri boş gelmiyorlar tabi, mama, minder, oyuncak gibi hediyelerle şımartıyorlar beni, şımarmaya bayılırım, genç ve güzel hanımlar beni kucaklayınca daha bir bayılıyorum.

İnsan olan annemi hayal ediyorum kafamda, kuyruğu nasıldır, kesin çok güzeldir, bıyıkları babamdan uzun mudur, patileri ufak mıdır. Görmüyorum ama çok güzel bir anne olduğunu biliyorum çünkü kokusu çok güzel, çünkü beni çok seviyor, sanırım anneme aşık oldum.

Dün geceden beri biraz huzursuzum, şeytan ablam da öyle, onunla ilk defa aynı fikirdeyiz, olayı anlatayım isterseniz :

Gecenin bir vakti sokaklarda acı acı bir kedi bağırtısı başladı, sinirim bozuldu, '' kapa çeneni '' diye miyavladım ama kimse takmadı, ses hiç durmadı ve annemin radar kulakları devreye girdi, eminim bu kadının kulakları suratından büyüktür, annem ve babam gece yarısı sokağa fırladılar ve sekiz tane kuru mama yemeye eş değer bir sürede eve geldiler tam şükürler olsun diyecektim ki, koku.. Evet o koku, rakip kokusu, tehlike kokusu, yabancı kokusu, nefret ederim yabancılardan, yabancı kediler iğrençtir, tehlike içerirler evimizden gitsin lütfen, lütfen.

Annemlerin konuşmalarına bakılırsa minik bir yavru kediymiş, gece cadde üzerinde aç, susuz, üşümüş halde bağırıyormuş, banane, o veletin kokusu ile yaşamak istemiyorum üstelik bir de isim koydular ŞANSLI olacakmış adı, yazıklar olsun.

Şeytan ablamla birlikte nefret içerikli gezintilerimiz sonuç verdi neyse ki o salak bebeyi balkonda kapalı tutarak bir kaç gün bakıp birine vereceklerniş, buna da şükür ama yine de mutsuzuz, çünkü o kedi sürekli ağlıyor ve annemler hep onunla ilgileniyor, ailem çok vefasız ve nankör çıktı. Sanırım Şanslı ilgi çekmek için öyle davranıyor, onu yakalayıp haddini bildirmek lazım.

Bugün Şanslı geleli bir kaç gün oldu, arada içeri alıyorlar dövüyorum, ağlıyor kenara köşeye saklanıyor, acıyorum sonra Çokokrem ablam dövüyor, o hiç acımaz, belanın önde gideni benim ablam.

Neyse ki Şanslı'yı almaya geldiler,yeni evine gitti, çok mutluyum benim ailem her üşüyen, acıkan kediyi evimize getirecekse işimiz iş,bunu konuşmak lazım ama nasıl.