ihtiyacım küçük bir sevgi

İhtiyacım Küçük Bir sevgi 1

[26/08 22:46] Loyalt is Everythıng: Evet her zaman ki gibi yine uçurumun kenarındayım hayattan bezdirdiler oturup etrafı izlediğimde ünlü şarkıcıların zaman zaman klip çektiği bir yerdi ama her şeye rağmen cok seviyorum burayı çünkü gökyüzüne yakın insanlara uzak bir yerdi gözlerimi kapattığımda sadece rüzgarın sesi duyuyorum ve yakında ki ağaçların yaprak seslerini duyuyorum... 3 ay sonra (hikayeme başlamadan önce kendimi biraz tanıtmak istiyorum izninizle evet benim Adım euo ho güney Kore de yaşıyorum tek başıma yani 3 yıl önceye kadar 3 yıl önce kimlemi yaşama sebebim babannem şimdi nerde diye sorarsanız cennette 3 yıl önce şeker hastalığı yüzünden vefat etti ailem nerde diye sorarsanız beni doğurduktan sonra istememiş annem babamda aynı şekilde yurtta vermek istemişler Ama babannem sağolsun karşı cıkıp Bana o bakmış benim ailem benim için oldü annem nasıl biri artık hiç merak etmiyorum cok guzel bir semtte babannemle yaşadığımız evde kalıyorum hala bana tek hatırası bu evdi evet son 3 yıldır yanlız yasıyorum üniversite son sınıf öğrencisiyim herkese her şeye rağmen mutluyum gülebiliyorum tabi beni mutlu eden bi kaç şey uçurumun kenarında dinlenmem ve bir şeyler tasarlamaktı sadece tek bir arkadaş var dı bu arada seul bi ama o ben gibi değildi mutlu bir aile ortamı var dı aynı okuldayız ama bölümlerimiz farklıydı ama gerçekten mutlu olduğumda beni mutlu eden destek olan tek insandı iyi ki varsın seul bi) 3 ay sonra her sabah 6 da kalktığım gibi bu sabahta kalkıp 1 saatlik sporumu yaptın duşa girip çıktıktan sonra taze portakal suyu sıktım meyve suyunu içerken çalişma masana doğru ilerledin takvimin üstünde olamaz o kadar çok not var ki tabi yanlız yaşadığın için evin bütün masrafları sana bakıyodu elektrik su doğalgaz mutfak masrafı banka hesabımda yüklü miktarda para olmasına rağmen bu hafta hem işe gitmen gerek hem iki sınavını başarıyla geçmen gerekti ah cidden çok yoğun bir hafta portakal suyunu bitirdikten sonra hazırlayıp evden cıktın evden çıktıktan bir saat sonra üniversiteydim (burdan sonrasını hızlandırdım) saatler günler su gibi akıp geçti fazla yorulmuştum son sınavlar bittimişti cok çalışmıştım fazla yorgundum Üniversiden cıktıktan sonra saatte baktın 6 dıydı eve gitmen 7 di ben bi yandan düşünürken otobüse binip evin yolunu tuttum evin önüne geldiğimde biraz durup kendini inceledin ayakların ufak tefek yaralar var dı ellerim çalışmaktan su toplamıştı kafamı kaldırıp eve girmek için yürürken 1 ci kattaki cama takılı kaldım perdesi acıktı içindeki manzara ilgimi çekmişti bir aile mutlu bir aile çocuklarıyla oynayan bir yandan cizgi film izleyen benim kalbimi kırılmıştı çünkü ben daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım kalbim kırılmıştı içeri girip yukarı çıkarken 2 ci katta öğrenciler kalıyordu kapının önünde çokça ayakkabılardan ve müzik sesinden anlasıldığı gibi iyi bir parti vardı bu kattıda cıktıktan sonra eve girdikten sonra koskoca sessizlik yanlızlık ben bu karşılaştığım kareler çok üzmüşttü oturduğum yere çöküp ağlamaya başladım ellerimi yere vurarak neden ben yalnızım neden kimsem yok neden diye diye 5 dakika boyunca ağladım en sonunda astım hastası olduğum için ağzımdan kan gelmişti ayağa kalkıp koşarak lavaboya koştum ilaçımı aldıktan sonra kanamam durmuştu aynada şişmiş gözlerimi gördüm ah cidden cok şiş ve kırmızıydı bunun acısı gerçekten canımı yakıyor ama yinede umursamadan odama yatağın üstüne yan bir şekilde yattım ayaklarımı toplayıp sessizce ağlamaya başladım koskoca dünyada sacımı okşayıp yanımda destek olanım bile yok derken aklıma seul bi geldi telefonumu alıp aradığımda
=aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen sonra tekrar deneyiniz diyen kızın sesiyle karşılaştım telefonu kapattıktan sonra yere atıp tekrar uzandım Hayattımı gözden geçip bir yandan ağlarken uyuya kalmışım sabah çalan alarm la kalktığım da gerçekten hiç bir şey yapasım yoktu bu sefer hayattan soğudum derken yataktan çıkıp yere attığım telefonumu alıp alarmı kapattım sabah sporumuda yapmamıştım ne kadar istemesemde hazırlanıp işe gitmek için evden çıktım bugün benim için kötü şanstı evden cıkıp durağa doğru yola koyuldum yaklaşık 5-6 dakika yürüdükten sonra otobüsün geldiğini fark ettim yetişmek için koştuğumda yerde ki çukurluğu fark etmeyip yere kapaklandım ayağımı burktum gerçekten canım yanıyodu ayağa kalkıp durağa giderken kimsenin bana yardım etmediğini farkettim gerçekten üzülüyorum bu kadar yanlız olmama ayağım cok acıdığı halde üstünde durmadım ama düşerken dirseğimide kanatmıştim yine umursamadım bu sırada ikinci otobüs geldiğinde toparlanıp bindin yaklaşık yarım saat sonra işteyim işe geldikten sonra hemen önlüğümü giydim Üniversiteyi bitirene kadar kafede çalışıyodum ve patronum çok gattar birisi çalışırken ayağımın topalladığımı görünce çalişicamıcağımı düşünüp bügün işime son verdi ahh cidden hakkımı olan parayı aldıktan sonra üniversiteye geçtim bi kaç işimi bitirdikten sonra son kez sınıfa gitmem gerekiyordu ayağımı burktuğum için acıyordu bu yüzden merdivenleri yavaş yavaş çıkıyorum tam son basamağı çıkarken kötü kızlardan biri dirsek attı ah gerçekten canım ikinci kez yandı bugün derken kızların diğer arkadaşları sırtımdan iterek düşürdü diğer kolumu da merdivenin köşesine vurup kanadı bu bardağı taşıran son damlaydı sinirli bir şekilde ayağa kalkıp dikkat etsene diye bağırırken beni tınlamadı bile boşverip sinirli bir şekilde yerden eşyalarımı toplayıp sınıfa gittim Allahtan çantamda yara bandı vardı hemen yapıştırdım bir 15 dakika dinlendikten sonra işlerimi halledip sınıftan cıktım yürürken acıktığımı farkedince kantine doğru yürüdüm giderken bu arada ne yicegimi düşdüm Kantine geldiğimde ÇalışanA siparişimi verip masaya oturdum ah cidden kollarım yan tarafım ayağım çok acıyordu hemen yemek yiyip eve gitmek istiyorum derken hazırlamışlardı parasını ödeyip yedikten sonra eve gitmek için yola koyuldun yaklaşık bir saat sonra evdeydim evin önüne geldiğimde yine aynı manzara karşımda duruyodu mutlu aile yine kalbim kırıldı ikinci katta ki öğrenciler mutlu kendi evime girdiğimde koskocaman bir sessizlik çantalarımı ve ayakkabımı aynalı bankonun üstüne bıraktıktan sonra odama gittim ayağıma bandaj yapıp kolumdaki yara bantlarını değiştirdim dolabıma gittiğimde en sevdiğim kısa şortumu giyip üstümede uzun kollu bir kazak giydim saçlarım cok uzun olduğu için dağınık topuz yapıp içeri girdim koltuğun üstüne oturduğumda sadece koskoca evde saatin sesini duyuyorum tik tak tik tak sessizce ağlarken kendimi sorguya çektim ben niye kendime bu eziyeti yapıyorum kim için okuyorum kim için çalışıyorum zaten kımsem yok diye düşünürken masanın üzerine koyduğum bir miktar parayı alıp ayakkabılarımı bile giymeden evden fırladım aman tanrım aklımdan neler geçiyor apartmandan çıktıktan bi süre sonra taksiye binip her zaman gittiğim uçuruma sürmesini rica ettim
=taksici iyi misiniz
=iyiyim lütfen devam edin dedikten sonra peki diyerek beni oraya götürdü ben parasını ödeyip taksiden indim biraz yürüdükten sonra tıkanmaya başlamıştım bugün kü astım ilacımi içmedim diyerek küçük bir yokuş kalmıştı yürümeye devam ederken ayağıma keskin bir cam battı ahh diye cığlık attıktan sonra cam parçasını ayağımdan cıkarıp yolu bitirdim ağlarken 500 metre ilerde set arabalarını fark ettim üstünde bts yazıyodu ah cidden bunlarda beni buldu derken umursamadan en yükseğe çıktım kimseyi umursamayarak bağırmaya başladım ben neden yalnızım neden kimsem yok neden neden diye bağırırken grup üyelerinden suga beni fark etti diğer üyelerede haber vererek dakikalar içinde yanıma geldiler....

Lütfen beyenmeyi unutmayın