( A/N: sorry po guys kung may mga maling words, spellings or grammar. tao lang po ako nagkakamali -w- HAHAHAHA. Lovelots! )
-
Finally i'm going home. After almost 3 years :) Pwede ko na syang makita. Di ko maipaliwanag yung saya, pero andun yung takot na baka hindi ko na sya mahanap, lumipat na kase sila ng bahay e. Hindi na sa dating malapit samin. Magbabakasali ako sa napagtanungan kong kaibigan nya kung andun talaga sila nakatira.
"Ma'am malapit napong magdilim, dadaan papo ba tayo doon?"
"Oho. Pakibilisan na lang manong."
Gusto ko munang dumaan sa perya. Dun sa ferris wheel. Andami naming good & bad memories dun. Simula nung dun ko sya nakilala hanggang sa doon ko sya iniwan. Tsaka ngaun yung graduation nya, malay mo andun sya :)
"Andito napo tayo ma'am."
Sa di ko maipaliwanag na dahilan, pakiramdam ko may hinahabol ako na andun sa lugar na yun.
At ayun mukhang di ako nagkakamali mukhang si Sam yun.
"SAM!!!! WAIT LANG!!! SAM!!!"
Bakit aalis na sya? Hindi nya ba ko naririnig? Bakit sya umiiyak?
Hindi pa naman ako mabilis tumakbo, sabayan pa ng maraming tao na nakaharang. Sana maabutan ko sya, ayoko ng mawala pa sya saken. Hindi ko na kakayanin pa.
"SAMMMMMMMM!!!!!!"
Feeling ko mawawalan nako ng boses, unang beses kong sumigaw ng ganong kalakas. Pero parang walang nangyari, hindi ko na sya nakikita maski yung likod nya. Nasan na sya! Nasan kana Sam!
Nararamdaman ko na yung unti unting pagtulo ng luha ko. Kaso biglang may yumakap sakin galing sa likod ko.
"Bakit ngaun ka lang Sesha?"
Yung boses na yun, yung amoy nya, yung yakap nyang mainit, yung medyo mabaho nyang hininga choss lang. Kilalang kilala ko tong nakayakap saken.
"I'm sorry Sam. Late na ba ko msyado?"
Naramdaman ko yung pagtulo ng luha nya sa balikat ko.
"I'm really sorry Sam. Andito nako ulit. Wag ka ng iiyak ha? Hindi na kita iiwan. Sabay na nating tutuparin lahat ng pangarap naten okay?"
Tanging pagtango na lang ang naisagot nya at lalo nyang hinigpitan yung pagyakap saken.
"Hindi na talaga kita papayagang umalis pa. Ano ka sinuswerte? Gagawin na kitang Mrs.Lee."
Wala na kong mahihiling pa. Yung lalaking mahal ko ay nasa tabi ko na at matagumpay na kami pareho.
"Hindi yan problema Mr.Lee! Choosy paba ko? Baka si Sam yan? Alam mo namang sayo lang ako e."
"Akala ko hindi ka na babalik, akala ko nakalimutan mo na yung pangako at pangarap natin."
"Imposible yun. Tsaka tingnan mo andito na nga ko e. Ayaw mo pa bitawan."
Hindi na din talaga ko bibitaw Sam, kasama mo kong tatanda na masaya :)
"I love you so much Sesha." :*
"I love you more Sam." :*
-
( A/N: Andito po ulit ako. ^___^V Hello sainyo :) Pasenya napo kayo kung shortstory lang. Di ko papo kase talaga kayang gumawa ng maraming parts & chapters e. Pero btw. Salamat po sa mga nagbasa, sana natuwa po kayo! This is somehow based on a real life story. Mwua Mwua ♡ )
BINABASA MO ANG
The Promise(One Shot)
Short StoryHindi ang ginawa nyang pangako ang dahilan kung bakit tayo naniniwala sakanya. Kundi sya mismong nasa likod ng pangako nya :)