gebroken

Het is zeven uur, mijn wekker gaat af. Ik besef dat ik vandaag naar mijn vader moet, ik ga om de twee weken een weekend bij mijn vader. Mijn vader is een speciale man, met verschillende hobby's, ik lijk totaal niet op hem.

Nadat mijn ouders gescheiden zijn, is hij verslaafd aan drank. Soms moet hij binnen in een afkickcentrum.

"Toon?" Roept mijn moeder van onder de trap.

"Ja, nog vijf minuutjes" Roep ik.

Ik hoor mijn moeder klagen tegen Joris, de nieuwe vriend van mijn moeder.

Joris is een oudere man, mijn moeder is smoorverliefd op hem.

Ik ben blij voor mijn moeder, maar Joris is anders.

Ik slenter naar de badkamer in mijn

T-shirt en onderbroek.

Ik kijk in de spiegel "Wat zie je er weer fantastisch uit." Lach ik

Ik laat het water lopen van de douche, en ga onder de douche staan.

Ik was mijn lichaam zorgvuldig, en dan mijn haar.

Ik stap uit de douche, en trek mijn kleren aan.

Ik check mijn Gsm, ik heb een berichtje van Anne.

Mijn hart bonst, ik durf het niet te openen.

Anne is het mooiste meisje dat ik ken, haar lippen, haar ogen, haar haren, haar lichaam. Ik tik op het berichtje.

'Goeiemorgen Toon, goed geslapen? Zie ik je vanavond aan de schoolpoort? Hoop van wel! xxx'

Mijn hart bonst, ik kijk me aan in de spiegel. Ik antwoord:'Goedemorgen meid, ik heb goed geslapen hopenlijk jij ook, ik zie je daar. xx'

Ik loop gelukkig van de trap, dan staat joris daar, hij bekijkt me met een strenge blik, ik negeer hem.

Dan kom ik in de keuken, mijn moeder is aan het bellen.

Ze legt af ze zucht :"Slecht nieuws jongen, je vader is weer binnen."

Ik zoek naar adem, en zit vol woede van binnen. Ik loop boos naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen. "Waarom!?" Roep ik in mijn kussen. "Waarom!?" Ik draai mij om en kijk naar het plafond, er loopt een traan af mijn wang. Ik veeg hem weg, ik ga uit mijn bed en neem mijn rugzak. Ik loop naar beneden en pak mijn jas, en ga naar buiten.

Ik loop naar school met muziek in mijn oren. Ik kom toe op school, ik wacht op mijn vriend Stan, maar na 15 minuten wachten komt hij niet opdagen. "Wat zou er nou zijn?" Denk ik.

Ik stuur Stan een berichtje, de bel gaat.

Nu sta ik helemaal alleen in de rij, zonder Stan ben ik niets. Ik maak me zorgen. Ik som een aantal dingen op in mijn hoofd wat er gebeurt zou zijn. Dat doe ik altijd. Maar mijn moeder zegt dat ik veel te erg denk..

We gaan met de rij naar het lokaal. Mijn klas is de kinderachtigste klas die er bestaat. Mijn klas bestaat het grootste deel uit gemene kinderen. Tom is de leider, hij heeft me veel gepest in de lagere school. Alle meiden uit mijn klas vinden tom 'geweldig' omdat hij gespierd is en met een brommer rijdt. Gelukkig valt Anne niet op zo'n soort jongens. Ik ben meer de 'sul' van de klas, Stan is mijn enigste vriend. Zoals ik al zei zonder hem ben ik niets.

We stappen naar de klas, Tom komt naast mij gelopen :"Dag toonieboy, is ons stanneken er nie bij vandaag?"

Ik zucht:"Laat mij gerust."

"Oeieoei is onze Toon slecht gezind, ist uw vader misschien hahaha"

Ik maak met mijn handen vuisten, ik probeer Tom te negeren.