Hoofdstuk 2

58 0 0
                                    

'Omfg hij is zo knap, deamn.' zegt mijn gay best friend Robbin de volgende dag nadat ik alles heb uitgelegd. 'Jij vind iedereen knap,' zegt Thomas die de kamer ook binnen komt lopen 'over wie gaat het?' 'Ehh duhhhhh, over die lekkere crush van Mirte.' Thomas kijkt me raar aan. 'Heb jij een crush?' 'Nee, ik ga mijn tijd niet verspillen aan jongens.' antwoord ik terwijl ik aan mijn bureau ga zitten en mijn tekenspullen pak. 'Ik zou al mijn tijd verspillen aan hem als hij gay was,' zegt Robbin 'en ik weet ook aan wie Thomas zijn tijd wel zou willen verspillen.' met een smile op zijn gezicht stopt Robbin een popcorn stukje in zijn mond. 'Hou je bek man.' antwoord Thomas lachend terwijl hij een kussen naar het hoofd van Robbin gooit. 'Wat vond ie van je tekeningen?' vraagt Thomas. 'Hij heeft niet echt de kans gehad om er veel van te zien.' antwoord ik terwijl ik begin aan de ogen van mijn manga meisje. 'Maar over wie hadden jullie het nou?' vraagt Thomas die ondertussen naast Robbin op bed is gaan zitten en meegeniet van de popcorn. Robbin rolt met zijn ogen. 'Duhh, Tim natuurlijk.' Thomas kijkt me raar aan. 'Jij valt op zulke boys? Dat is wel het laatste wat ik had gedacht.' Op dat moment vliegt er ineens uit het niets *kuch kuch* een kussen richting het bed. 'Ah bijna raak' zegt Thomas. 'Maar bijna is niet helemaal...' vult Robbin aan. En als je zo'n opmerking naar mij maakt, dan is het oorlog. 'OORLOG' schreeuw ik en ik ren met een kussen op hun af maar meteen pakken hun ook een kussen en beginnen we een kussengevecht. 'Robbin je slaat echt als een meisje.' complimenteert Thomas hem als er geen kussens meer over zijn en mijn kamer onder een redelijke laag veertjes ligt. 'Kijk ff naar me schat.' antwoord Robbin terwijl hij zijn meest vrouwelijke positie aanneemt 'Ik ben het meest mannelijke wezen op aarde.' en om daad bij zijn woorden toe te voegen blaast hij ons allebei een handkusje toe. 

'PAAAAPPP MAG THOMAS BLIJVEN SLAPEN??' schreeuw ik van de trap naar beneden. 'JA IS GOED.' komt er terug. Ik loop mijn kamer binnen 'Het mag.' deel ik Thomas mee. 'Nice.' 'Mopjes ik moet nu echt gaan want ik heb nog een date waar ik heen moet.' en nee, ik ben niet degene die dit zegt. 'Robbin, je date is om 9 uur toch?' vraagt Thomas hem. 'Ja hoezo?' 'Je weet dat het nu kwart voor 6 is toch?' Robbin rolt met zijn ogen terwijl hij ons een knuffel geeft. 'Ik moet nog douchen, en mijn nagels doen, en mijn haar, en mijn make-up en...' 'En jij bent het meest mannelijke wezen op aarde?' we beginnen allemaal te lachen. 'Nou toedelss.' zegt hij nog voordat hij de deur uit loopt. 'Dus die crush van jou...' ik trek een pedo-face als ik het tegen Thomas zeg. 'Dat is niks.' zegt hij terwijl hij zijn hand in zijn nek legt. 'Je weet toch dat ik het weet wanneer je liegt?' Hij staat op om het matras te pakken voor de grond waar hij vanavond op gaat slapen. 'Ik lieg niet.' Ik trek één wenkbrauw op. 'Oke er is misschien wel iemand..' Yes ik wist het. Hij pakt het dekbed en een extra kussen uit de kast. 'Maar je kent haar niet.' 'Ohh balen, is ze knap?' hij twijfelt even 'Ik vind van wel.' 'Zit ze bij ons op school?' 'Nee.' 'Welke gaat ze dan?' 'Niet echt een die jij kent.' 'Waar woont ze?' 'Mirte...' 'Ja?' ik weet dat hij het niet leuk vind om verhoord te worden over zulke dingen. 'Sorry' zeg ik. 'Maakt niet uit.'

De volgende ochtend word ik wakker van het geluid van de douche en Thomas is nergens te bekennen. Dit is technisch gezien zijn tweede huis en hij komt hier al jaren dus hij gaat gewoon zijn gang. Ik zit beneden aan mijn ontbijt als hij binnen komt lopen. 'Goeie morgen.' 'Morning.' Hij smeert vast zijn lunch en dan komt hij naast me aan tafel zitten. 'Lekker geslapen?' vraagt hij voordat hij een hap van zijn broodje neemt. 'Ja, jij?' 'Wel oke.' In stilte eten we verder. 'Heb je ook geen foto van je crush?' vraag ik terwijl ik een slok drinken neem. 'Hij lacht en rolt met zijn ogen. 'Grapje.' 

We fietsen samen naar school en bij de fietsenstalling staat Robbin. 'Heyy, hoe was...' maar ik krijg de kans niet om uit te praten. 'Omg wat een klootzak zeg. Ik heb dus drie kwartier, ik herhaal, drie kwartier op hem zitten wachten, maar hij is nooit komen opdagen dus ik dacht ik app hem om te vragen waar hij blijft, is zijn antwoord "sorry ik was niet in de mood" waarom spreek je dan in de eerste plaats af? Ugh ik zweer je, mannen. Mirte, schat, begin er maar niet aan.' en dat allemaal in een adem...  'Awhh dat is wel balen voor je.' 'Nouja zo leuk was hij achteraf ook niet.' We lopen met zn drieën richting het schoolgebouw als daar ineens Tim staat. 'Mirte, babe, hoe is het?' Ugh kots. 'Gewoon negeren zeg ik zowel tegen Robbin en Thomas als tegen mezelf. We lopen de school binnen en ik zeg ze gedag want onze kluisjes zijn apart van elkaar. Voordat ik ook maar een kans krijg om hem open te doen staat Tim er al. 'Je kan me niet zomaar gaan negeren.' Een zucht verlaat mijn lippen. 'Laat me bij mn kluis.' zeg ik al lichtelijk geïrriteerd. 'Nee.' Ik draai met mijn ogen en dan gaat de bel. 'Moet jij niet naar de les?' vraag ik aan hem. 'Het leek me leuker om er samen heen te lopen.' antwoord hij droog. 'Het is je eigen schuld als je weer moet nablijven hoor.' En de tweede bel gaat wat betekend dat ik nu in mijn les had moeten zitten. 'En bedankt.'  zeg ik tegen hem voordat ik de aula uit ren richting mijn lokaal. Als ik daar eenmaal aankom zie ik dat er nog maar twee tafels naast elkaar over zijn. Dus dat betekend dat ik naast mister mooiboy moet zitten. Zo'n goed begin van de dag. Niet veel langer nadat ik ben gaan zitten komt hij het lokaal binnen gelopen. 'Tim schiet nou eens op en ga zitten.' zegt onze leraar geïrriteerd. Pas wanneer Tim zijn kont op de stoel naast mij heeft gepland en zijn boeken op tafel heeft gelegd gaat onze leraar verder met zijn les. 'Vulkanen en aardbevingen gaan we in dit hoofdstuk behandelen, daaronder vallen ook tsunami's. Tsunami's ontstaan door... bla bla bla..... aardplaten botsen bla bla bla. Zo onopvallend mogelijk doe ik mijn oortje in en mijn haar laat ik voor mijn oor vallen zodat het oortje word bedekt. 'Dan mogen jullie nu deze aantekening overnemen.' Dat betekend dus tijd om te tekenen. Ik haal mijn tekenblok uit mijn tas en ga zoveel mogelijk met mijn rug naar Tim toe zitten.

Van haat naar liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu