GAME OF Lies, Book 1: "Covered Lies" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 12

Λίζυ

Είμαι τυχερή! Είμαι πολύ τυχερή! Έλεγα τρέχοντας σαν την τρελή στη μαύρη νύχτα. Αν σκεφτεί κανείς ότι είμαι άτυχη, θα μπορούσε να το είχε πάρει κάποιος και να μην έμπαινε στον κόπο καν να μου το επιστρέψει...

Μα καλά, πού είχα το μυαλό μου; Ποιός αφήνει ολόκληρο κινητό στο τραπέζι έτσι εκτεθειμένο και φεύγει; Κουνώ αγανακτισμένη το κεφάλι μου ενώ κάνω αυτόν τον εσωτερικό μονόλογο με τον εαυτό μου. Για όλα φταίει αυτός! Αυτός ο τύπος που ήρθε έτσι στο τελείως άσχετο στο τραπέζι μου! Με αποσυντόνισε τελείως! Σκέφτομαι θυμωμένη όμως πιο πολύ με τον εαυτό μου, παρά μ' εκείνον! Δεν έχει κόσμο. Δεν θα 'ναι δύσκολο να τον εντοπίσω -όποιον μου βρήκε το κίνητο τελοσπάντων. Για παν ενδεχόμενο, ας είμαι προσεκτική. Ποτέ δεν ξέρεις τί γίνεται. Αυτός πρέπει να 'ναι. Από μακριά δεν μπορώ να τον διακρίνω, αλλά κάτι μου θυμίζει...
Κάνω διστακτικά ένα -δυο βήματα ακόμα και τότε σταματώ. Μένω ακίνητη στη θέση μου!

Είναι αυτός! Πάλι! Μένω με το στόμα ανοιχτό! Ήταν ο τελευταίος που περίμενα να συναντήσω. Πίστευα ότι δεν θα τον ξανάβλεπα ποτέ! Ανάμεικτα συναισθήματα με κατέκλυσαν την ίδια στιγμη! Έκπληξη, απορία, χαρά, αγωνία, κόμπος στο στομάχι, απορία.

Μα πώς είναι δυνατόν; Τί δουλειά είχε με το κινητό μου; Είχε βγει πρώτος απ' το μαγαζί και μετά από λίγα λεπτά εγώ με τη Σοφία. Πώς βρέθηκε να κρατά τη συσκευή μου; Αδιανόητο.
Κατάλαβε την παρουσία μου καθώς ήμουν λίγα μέτρα μακριά του. Γυρίζει προς το μέρος μου και μου δείχνει το κινητό μου!

Α: - Κάποια είναι ξεχασιάρα! Είπε κι έσκασε ένα στραβό χαμόγελο.

Λ: - Ο "κυνηγημένος".

Α: - Το "μαύρο αρπακτικό που πεινάει". Ελπίζω να έφαγες τίποτα!

Έμεινα να τον κοιτάζω!

Λ: - Πώς στο καλό βρήκες το κινητό μου; Έφυγες πριν από εμένα και τη φίλη μου...

Α: - Διόρθωση: Δεν βρήκα εγώ το κινητό σου, αλλά ένα παιδί από το μαγαζί. Έπεσε πάνω μου καθώς έτρεχε και όταν ζήτησε συγνώμη κι εξήγησε γιατί έτρεχε, είπα ότι θα το δώσω εγώ στον ιδιοκτήτη, γιατί αυτός δεν μπορούσε ν' αφήσει το πόστο του. Αφού του υποσχέθηκα ότι θα το επέστρεφα, μου το έδωσε και γύρισε στο μαγαζί.

Λ: - Εντυπωσιάστηκα!

Πήρα τη συσκευή μου απ' το χέρι του, κοιτάζοντάς τον καχύποπτα.

Α: - Να είσαι πιο προσεκτική την άλλη φορά! Δεν αφήνουν έτσι τέτοιες συσκευές και μάλιστα ανοιχτές!