နာက်င္ရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ အစျပဳခဲ့တာ ကိုယ္႐ူးသြပ္တာ
မွန္တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့ေနာင္တမရဘူး ....
ဘာလို႔ဆို ........... ခ်စ္လို႔ ။
###################
သူတို႔႐ိုက္ကြင္းရွိရာကို လိုက္သြားၿပီးေနာက္ အလုပ္ကို
တန္းလာရသည္။ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကေနာက္က်လို႔ရ
ေသာ္လည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုတာဝန္မလစ္ဟင္းခ်င္သည္မို႔
အခ်ိန္မီေျပးလာရသည္။
အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ရွိရာ ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔မေရာက္မီ လမ္းထဲသို႔
အေကြ႕တြင္ အရွိန္မသတ္ႏိုင္ဘဲ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ဝင္
တိုက္မိသည္ ... ထိုသူက က်မအလုပ္လုပ္ရာဆိုင္မွ ေကာ္ဖီ
ဝယ္လာဟန္တူသည္ ... သူ႔လက္ထဲက ထိုေကာ္ဖီခြက္လည္း
အကုန္ေမွာက္ကုန္တာေၾကာင့္ က်မအက်ႌေတြေပၚသို႔
လာစြန္းထင္းၾကသည္ .... ထိုေန႔မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
အျဖဴေရာင္ဝတ္လာမိတာကို ။
" အာ ... ေဆာရီးေနာ္ ကိုယ္ဖုန္းေျပာဖို႔ ၾကည့္ရာက
ေရွ႕ကိုမၾကည့္မိလို႔ ..... အရမ္းပူသြားလား ? "
" ဟုတ္ ... နည္းနည္း "
ခုမွဝယ္တာတဲ့ ေကာ္ဖီေတြမို႔ အတန္အသင့္ပူေလာင္ေနသည္.... အက်ႌေပၚမွတစ္ဆင့္ လက္ေပၚသို႔ပါ က်သြားသျဖင့္
လက္ပါ အပူေလာင္ကာ နီရဲေနေတာ့သည္ ...,
ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုယ္မို႔ ဆက္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ဆိုင္ကိုသာ
ျမန္ျမန္သြားရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္....
ထိုသူက ႐ုတ္တရက္ လက္ကိုလာဆြဲၿပီး
" ဟို ... တကယ္အားနာပါတယ္ ....
တစ္မ်ိဳးေတာ့ မထင္ပါနဲ႔ ... က်ေတာ္လည္း အခ်ိန္မရလို႔
ဒါေလးနဲ႔ အက်ႌအသစ္ျပန္ဝယ္လိုက္ပါ ... ေရာ့ "
ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုလူက အက်ႌတစ္ထည္ဖိုးထက္ အေတာ္
ပိုမ်ားေသာ ေငြကိုလက္ထဲလာထည့္သည္ ....
အင္း ... ဒီလိုခ်မ္းသာတဲ့ လူေတြက အရာရာကို ပိုက္ဆံနဲ႔
ေျဖရွင္းတတ္ၾကသလား ...
စိတ္ကုန္ဖို႔ေကာင္းတဲ့လူေတြ ....
" ရပါတယ္ မလိုပါဘူး .... သြားစရာရွိတာသြားပါ .....
အက်ႌက ျပန္ေလွ်ာ္လိုက္ရင္ ရပါတယ္ "
က်မလည္း ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပင္ သူ႔အေျဖစကားကိုမေစာင့္ဘဲလွည့္ထြက္လာလိုက္သည္...
မဟုတ္ရင္ေတာင္ အလုပ္ေနာက္က်ေနတဲ့ဟာကို ။
BẠN ĐANG ĐỌC
⭐️ A star of mine ⭐️ ( Completed )
Fanfictionကိုယ်ကြယ်လေးတွေကိုအရမ်းချစ်တာပဲလို့ပြောတုန်းက သူရယ်တယ် ။ ထိတွေ့ခွင့်လည်းမရှိဘဲ မြင်နေရုံနဲ့တင် ချစ်တာလားတဲ့ ။ တကယ်ဆို သူလည်းကြယ်ဆန်တာပဲလေ ။ သူ့အလင်းရောင်ကိုမြင်နေရပေမယ့် နီးစပ်ဖို့ရာ မတတ်နိုင်တာမျိုး ...။ ကိုယ္ၾကယ္ေလးေတြကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲလို႔ေျပာတုန...
