You're a highschool student. 4 years ka nang In-love sa very popular and handsome bestfriend mo. Sa loob ng apat na taon ni minsan di mo nagawang ipaalam dito ang nararamdaman mo dahil takot kang masira ang pagkakaibigan nyo.
Para sayo ang friendship n'yo ang pinakaimportante than to your feelings. Until one day nakilala mo ang lalaking (Rain) sa tingin mo ay makakatulong sayo para mawala ang feelings mo para sa bestfriend mo. Naging close kayo ni Rain at magkasundo din kayo sa lahat ng bagay.
One afternoon, the walang kwentang hapon. Naglalakad ka papuntang auditurium para silipin kung anong ginagawa ni Kyuhyun pero napatapilok ka. Napadilat ang mata mo nang may nagsalita.
Rain: are you ok,(urnamehere)?
(urnamehere): yeah! I'm fine. *tinulungan ka nyang tumayo.* thanks Rain.
Rain: are you sure ok ka lang?
Doon dumating ang pinakamamahal mo. It was Kyuhyun.
Kyu: oo pare, ok lang sya.
(urnamehere): Ok lang talaga ako.
Kyu: sige pare mauuna na kami. *hinawakan ang kamay mo at inalalayan kang maglakad.*
(urnamehere): *nilingon si Rain* thank you ulit. *smile*
Habang naglalakad kayo ay pinagtitinginan na kayo ng mga tao sa paligid. Bakit ba naman di kayo pagtitinginan ei nakaalalay sayo ang pinakagwapong lalake sa campus.
YOU'RE POV
Sana lage nalang tayong ganito. Ako at ikaw lang lage, pero paano yun?
*END OF POV*
Pagkadating nyo sa aditurium ay iniupo ka ni Kyuhyun sa bench.
kyu: don't move ok? *naupo sya sa may paanan mo at hinilot ang paa mo*
(urnamehere): OUCH!
kyu: relax lang. Konting tiis at matatapos na 'to...
YOU'RE POV
super laking 'OUCH'! yeah! Ang sakit nun.. Ang tanga ko kasi ei. Sa lahat ng bagay ang tanga ko. Haist!
*napatigil ako sa pagmumuni-muni nang magsalita si Kyuhyun.*
kyu: sya ba yung kinukwento mo saken na MAN OF YOUR LIFE,(urnamehere)?
*Hindi ako agad nakapagsalita dahil hindi koo inaasahan na itatanong nya yun saken.*
(urnamehere): h-huh? O-oo. Bakit mo naitanong?
Kyu: wala lang. *tumayo na ito at naglakad palayo.*
"Bakit ganun s'ya? Iniwan nalang akong basta-basta. Haist! Nagseselos ba siya kay Rain? Omo! Mahal din ba ako ni Kyu? Pero hindi ei.."
*STILL YOU'RE POV*
2 weeks had past.
Oh my superman!
Ang bilis ng araw kasing bilis ng tibok ng puso ko! Watda! Nababaliw na ako! 2 weeks naring hindi nagpapakita at nagpaparamdam saken ang bff ko. Ano na kayang nangyayari sakanya?
LATE na naman ako kaya nagmadali akong magbihis at patakbong lumabas sa apartment ko....
PAGKADATING ko sa school ay nakita ko kaagad si Kyu, nakaupo ito sa ilalim ng puno. Nilapitan ko sya at naupo ako sa tabi nya.
(urnamehere): hi best!
Kyu: ok kana ba panget?
(urnamehere): syempre! Ako pa!
