Ben sana fazlaydım, sen bana kumsallarca eksikken.
Ben sana bir nefes kadar yakındım, sen bana uzakken.
Ben sana geceydim, sen bana yıldızlarken.
Ve ben sana bulutlardım, sen bana yağmurlarken.
Biz... Galata ve Kız Kulesi gibiydik. Ben her şeye rağmen sana mektuplarımı biriktirirken sen sadece izlemiştin rıhtımından. Ben sana ölürken, sen bana gülmüştün sahillerinden. Dalgaların olmuştu ruhumu aşındıran.
Her şeye rağmen, biriktirdim mektuplarımı. Belki bir gün, belki bir dakika, belki bir saniye olsun görürsün diye. Ama sen, o dalgalarında yok ettin mektuplarımı.
Varsın, yansın mektuplarım yollarında. Varsın, sönsün kalbim dalgalarında. Varsın, gülsün kırıklıklarım gözlerine.
Sadece eksik olma yüreğime.
Ve fazla olmayayım benliğine.
Çünkü Serseri'm; sen eksik olunca, nefessiz kalıyor ruhum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Serseriye Mektuplar 🌷
Художественная проза"Sen bir çıkmaz sokaksın lâkin, bendeki tüm sokaklar sana çıkıyor." * "Konu sen olduğunda, üzerleri karalanmış harfler dahi ışık oluyor bana." * "Öyleyse gelmelisin, ruhun için. Kahramanı olmalıyız ruhlarımızın... Öyleyse gülmelisin, ruhum için...