I think I'm Falling

First day

"kriiiiiiiiing kriiiiiiing"

Tunog yan nang alarm ko na daig pang nagseselos na jowa at gusto nang putulin ang relasyon namin nang king sized bed ko. oo nga pala, first day of school ngayon at sa St. Claire's Academy ako naka enroll. well, Grade 11 palang po ako at wala lang, naeexcite na ako. so, I look at my digital Alarm, 6:00 na pala. I need to be at school early kasi nag first day. kailangan pang hanapin ang section. I did my morning rituals and pumunta na ako sa baba para mag breakfast. naaburan ko sina mommy and daddy na kumakain na and they are talking about our business sa states. I guess they will be leaving again. Anyway, I'm used to it. bata pa lang ako, mulat na ako sa katotohanang kailangan nilang magtrabaho the good thing is, hindi naman nila ako pinababayaan.
"Good Morning Mom, Good Morning Dad!" I greeted them.

"Good Morning Sweetie" mom replied. sa kanilang dalawa, si mommy ang pinaka cool. pabagets kumbaga. si dad naman yung may "authority" aura sa paligid. pero sweet naman siya pag kami kami lang.

"Kain ka nang breakfast mo. Malamig na ang pagkain." anyaya ni mommy saakin.

"No mom, I need to go to school. I'll still going to find my section. hassle na po kung kakain pa ako. baka po mahuli pa."

Wala naman silang nagawa kasi lumabas na agad ako nang bahay. Ihahatid naman ako ni manong.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

wala pa namang masyadong tao dito sa school nung dumating ako. nahanap ko na din agad yung section ko. medyo unfamilliar lang yung mga pangalan nila kasi nga Transferee naman ako. I used to study at other school. but because of some reasons, I was transfered here. Kaya ayun, naglakad-lakad muna ako.  nilibot ko muna yung buong school tapos nung madaanan ko yung cafeteria, naalala kong hindi pa pala ako kumakain. kaya pumasok ako doon at omorder. may mangilan-ngilan nang mga estudyante doon. kadalasan magbabarkada. panay din tingin nila saakin. siguro nga dahil transferee ako. kaya di ko nalang pinansin at tahimik nalang na kumain. aalis na sana ako at babayaran yung kinain ko,  pero nawawala yung wallet ko! patay pano na 'to? wala pa naman akong pera dito at mas lalo naman akong kaibigan dito. pano na yaaaan? huhu

"miss may problema ba?" tanong nung lalaking katabi ko. napansin ata niyang parang may problema ako.

"Ano kasi, nawawala po yung wallet ko. di ko pa alam kung paano to bayaran." I heard him chuckle. natawa siya. nakakatawa ba problema ko? naiiyak na nga ako dito eh.

"Sge ako na muna magbabayad. nezt time, ako naman ilibre mo." and he chuckle again. binayaran niya yung kinain ko. nakaramdam naman daw ako nang hiya. stranger po naging savior ko.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Nasa classroom na 'ko. at dahil first day, walang katapusang introduce yourself ang nangyari. "Hi I'm Suxel Ylaine Ferrer. 17 years of age. Thankyou." naupo na 'ko agad. tapos mga ilan naring mga pangalan pero may isang pangalan ang narinig kong nakaagaw nang attention ko. Dang It! pati ba naman dito?! "Hi Ladies and gentlemen! I am Calvin Sevit. 17 years of age. I still remember how he made my elementary life miserable. I hate him so much!

"Okay mister Sevit, please sit beside miss......"

wag ako , wag ako pleaseee.. I silently prayed. bakante pa kasi yung chair na nasa tabi ko. so there us a big probability na sa tabi ko siya mapaupo.

"Okay, sit beside miss Ferrer"

Like seriously?! tama ba ang narinig ko? like... OMG! war to. first day! why are you being sooooo mean!

author's note: Hi guys! this is my first ever story. please comment your thoughts, opinions and suggestions. I badly need a constructive criticism. thankyou. God bless people! Love lots but Jesus loves you all the most♡♡