MY FAKE JEALOUS BOYFRIEND

CHAPTER 2

Preston's POV

*tok tok tok*

"Sir, pinapatawag po kayo ng Daddy mo sa office niya. Asap daw po," Nagising ako sa gising ni Manang Rosing.

"Opo, Manang. Salamat." Sabi ko kay Manang Rosing. Tinanguan ko ito at dumirecho sa office ni Dad.

"What do you need?" I coldly asked.

"We have a dinner with Villaruel's family later." I just nodded and left his office. I don't want to have a long conversation with him.

Pagtapos ko makipag-usap kay Dad, bumalik agad ako sa kwarto ko at naligo.

Kei's POV

Pagkadating ko sa bahay ng tiyahin ko ay sinalubong niya agad ako ng mahigpit na yakap. Nag mano ako sa kaniya at nakipag-usap sandali.

Inikot ko yung mata ko. Hindi rin kalakihan ang bahay ni Tiya Margarette at sapat lang para sa kanilang pamilya.

"Oh, Kei.. Buti naman nakarating ka ng maayos dito. Kamusta kana? Kamusta mga kapatid mo? Kamusta na ang nanay mo? Ang laki mo na ah. Kumain kana ba?" Sunod-sunod na tanong ni Tiya Margarette.

Magkapatid nga sila ni nanay, parehong maputak. Akala mo wala ng bukas kung makapag-tanong. Hindi ko pa nga nasasagot yung isang tanong may kasunod agad. Isa lang naman naman bibig ko, easy lang!

"Mabuti naman ho. Mabuti po sila. Medyo nakakapagod lang po sa biyahe, nakakapagod matulog. Hindi pa ho ako kumain, may pagkain ho ba kayo diyan?" Sunod-sunod ko ring sagot sa kaniya.

"Hahaha mabuti naman. Tara na sabayan mo na kami ng mga pinsan mo." Sabi ni Tiya at pumunta ng kusina. Nilapag ko muna yung mga dala kong maleta at sumunod sa kaniya.

"Kei, ito nga pala si Jay-Ar tsaka si Jamaica, mga pinsan mo." Ngumiti naman ako sa kanila.

Mga bata lang sila. Tancha ko bata ng isang taon kay Drake si Jay-Ar at si Jamaica naman matanda ng isang taon kay Drake. Naging manghuhula pa ako bigla ah.

"Hi! Ako pala si Ate Kei niyo." Bati ko sa kanila at pinisil yung mga pisngi nila.

"Wala ang Tiyo Rod mo, alam mo namang ofw yun diba?" Tumango ako kay Tiya Margarette.

"Ang cute naman ng anak niyo, tiya. Mukhang walang pinagmanahan sa inyo Tiya ah? Chareng!" Biro ko kay Tiya Margarette.

"Saken nagmana yan. Tignan mo naman ang beauty ng tiya mo, pak na pak!" Sabi ni Tiya at umikot-ikot pa. Hindi niya alam para siyang baliw.

"Ay! Ayawan na nga. Nagjoke ka nanaman tiya eh. Ikaw lang natawa." Nagbiruan at nagtawanan lang kami hanggang matapos kaming kumain.

Pagtapos naming kumain tinuro na sakin ni tiya ang magiging kwarto ko at pinagpahinga muna ako dahil akala niya napagod ako sa biyahe. Ang hindi niya alam puro tulog lang talaga ginawa ko tapos tutulog nanaman?

Preston's POV

Nandito kami sa V's Restaurant na pagmamay-ari ng mga Villaruel.

I'm with my Mom and Dad. Maya maya dumating na rin ang mga Villaruel.

Habang kumakain kami,nakikinig lang ako sa mga usapan nila. Seriously? Bat sinama pa nila ako dito? Magkekwentuhan lang naman pala sila. Tss.

"Kailan ang kasal?" Napahinto ako sa sinabi ni Mr. Villaruel. Tinitigan ko lang si Dad at hinintay yung sasabihin niya.

What are they talking about?

"Gusto ko sana Dad as soon as possible. I want to marry him very soon." Napatingin ako sa babaeng katabi ni Mrs. Villaruel.

I think i saw her somewhere. I don't know and I don't care.

Tinuloy ko lang ang pagkain ko dahil wala naman akong balak makinig sa pinag-uusapan nila.

"Myra, itour mo muna si Preston sa Garden and much better kung sisimulan niyo ng kilalanin ang isa't isa." Sabi ni Mrs. Villaruel.

"Sure, Mom!" Masayang sabi nung Myra.

"Let's go?" Tanong nung Myra. Tumayo lang ako at naunang lumabas. Nilagay ko yung earphone ko sa tenga ko at naglakad na.

"Hey, Preston. I'm Myra Villaruel your soon to be wife!" Sabi niya sabay hatak ng earphone sa tenga ko.

"You're my what?!" I asked.

"Your soon to be wife!" Masiglang sabi niya sabay hawak sa braso ko. Agad ko itong tinaggal at hinarap siya.

"What are you saying?!" I asked with a high tone.

"Oh. I think hindi pa sinasabi sayo ni Tito Jackson." Hindi ko na siya pinansin at bumalik agad ako sa loob ng restaurant at kinausap si Dad.

"Dad, we need to talk." I seriously said and left the restaurant.

Nandito na kami sa bahay. Nauna akong bumaba sa sasakyan at pumasok sa loob.

"Dad, is that true?! I'm going to marry that girl? Why you didn't tell me?! You made a decision without telling me! I will not marry her!" Inis na sabi ko kay Dad.

"I did that for your own sake! Give me a reason for you to not marry her." Napaisip ako. Ano nga ba ang rason?

Tss. Isa lang naman ang dahilan para mapigilan si Dad.

"I have a girlfriend and I love her so damn much! I will not leave her just for this fucking wedding!" Fuck! Tama ba tong sinasabi ko?

"Why you didn't tell me earlier? I want to know who's that lucky girl, i want to see her next week. If you didn't face her to me, whether you like it or not, you will marry Mr. Villaruel's Daughter. End of conversation." Dad said and left me.

Fuck! fuck! fuck! I have no girlfriend! What should I do?! I dialed Jaryl's number, after 3 rings he picked up his phone.

"I need your help Man."

["Yow! I need your help agad? Wala ba munang Hi goodevening diyan?"]

"I'm fucking serious here, Jaryl."

["Woah. Yeah obvious naman. So, what do you need?"]

"Meet me at the mall tomorrow."

Ï

I ended the call and go upstairs.

To be continued.......

___________________

Hi, beshies! Sorry kung may mga wrong grammar pakiintindi nalang po. Thankyou, beshies!