(A/N: ngayon lang nakapag update kapagod galing ng SM manila kahapon eh hahaha traffic kaya late nakauwi, anyway hi guys :) musta ang araw niyo?)
Chapter 20
"wahhhhhh!!!!!"
"mommy!!!!!!"
"daddy!!!!!!!!!"
"yaya!!!!!!!!!!"
ay kailangan tawagin lahat? ang o.a pong mag react! ay oo nga pala asa E.K na kami at nakasakay kami sa mini roller coaster oh diba ang o.a nilang mag react eh asa
mini roller coaster lang naman kami amf!
"bakla! dun tayo! sa ekstreme!" wahhh first time kong sasakyan to kasi naman ngayon lang ulit ako nakapunta dito no huling punta ko dito nung 5th monthsarry namin ni
luke, oh well i'm so half over him :)
"ay wait? anung oras na ba?" wala kong relo diko ata nasuot kanina sa pag mamadali eh, tas ung phone ko na kay france kasi ayaw kong may cp habang nag riride.
"ahmm 10:30"
"ahh akala ko naman 12 na basta paalala mo sakin ang oras ah"
"oo na!"
"tara na dali pila na tayo!"
France POV
actually 11:40 na ayaw ko lang sabihin sa kanya yung totoong oras kasi ayaw kong matuloy yung friendly date nila kahit na friendly yun may date pa din sorry talaga
paalala niyo saking mag simba ah, buti na lang naiwan niya relos niya tas eto sa kaayawan kong matuloy ang friendly date nila eh iniba ko yung oras sa cellphone niya.
naunahan pa ko ng adrian na yun. hmf basta mag eenjoy siya to the point na hindi niya na maiisip yung oras. so ito po to make things short ride dito ride dun kain dito
kain dun ride ulit dito ride ulit dun sobrang nag enjoy kami sobrang saya ng pakiramdam sobra.
~~~hey answer your phone~~~
san nang-gagaling yun?
~~~hey freak! answer your phone!~~~
pinakinggan ko mabuti kung san nang-gagaling.
~~~hey answer your phone~~~
"france! that's my phone"
ay sorry naman di ko naman kasi alam na ringtone niya yun.
"oh!" sabay abot opo inis ako kasi si adrian yung natawag!
"adrian calling? what time is it na ba?"
"tignan mo sa phone mo" argh inis lang!
"what! it's 5:30 already? di ko namalayan na lumubog na ang araw" di ko din namalayan yun eh kahit na pakana ko to nag enjoy kasi ako eh, so ayun sinagot niya yung
phone tapos nakinig ako.
"hey adrian? i'm sorry, i know i'm 30 minutes late but i'll be there in 1 hour, huh? 6:30? how that possible? it's only 5:30 in my phone, oh gosh i'm sorry baka nga
mali yung oras sa phone ko sorry talaga nakakahiya na this is the second time, really? sige sige bukas na lang txt me the place and the time sorry talaga ah sige bye"
sa mga nag tatanung po hindi ko kasi naririnig yung sinasabi nung adrian eh ung kay bea lang, pero wait! may date nanaman sila bukas? hindi ba napapgod tong adrian na
to? inis! anu nanaman ba ang pwede kong gawin para lang di matuloy date nila?! argh!
"hay bat kaya ganto yung oras nito? grabe naman nakakahiya kay adrian" nahiya kay adrian sakin hindi? ay walastik!
"sorry bea ah di ko din kasi namalayan yung oras eh" totoo yun pero isa naman yun sa plano ko eh.
"it's ok france, anyway tara ride ulit! masusulit din sa wakas! yeheyyyy!" oo sulit nga enjoy nga pero bukas may date ka nanaman wala na ko maisip na paraan para
mapigil yun!. so ulit po ride doon ride dito hanggang sa mapagod at mapag isipan naming umuwi ng past 8 ng gabi, syempre hinatid ko sa kanila yung baluga na yun kasi
kung hindi ko hahatid yun bugbog ako kay tito no. pag ka hatid na pag ka hatid ko sa kanya umuwi nako samin, deretso ako sa kwarto para makapag pahinga din.
"hayyy! anu paba ang gagawin ko para lang mapigil yung date nila :(" diko na alam eh! "hmf! makapag shower na nga muna baka makapag isip isip ako"
Bea POV
hayyy nakakapagod! nakakahiya kay adrian pangalawang beses na tong hindi ako nakasipot sa friendly date namin hindi naman sa nahuhurt ako ah nahihiya lang ako dun sa
tao kasi nag aantay siya eh, readers paki sabi kay adrian sorry :(, pero in other hand masaya ako kasi nakasama ko si france the whole day sobrang saya niya kasama,
naalala ko siya kanina dun sa ekstreme hahaha kung makasigaw daig pa ko pero cute niya haha ngayon ko lang siya nakitang ganun eh.
isip: gusto mo na siya no? hindi na crush nararamdaman mo kundi pag ka gusto.
Ako: huh? hindi no crush lang.
isip: wag mo na kasing ideny accept the truth lang te.
Ako: masasaktan lang ako.
isip: asus bat naman? tatanggapin mo lang naman na gusto mo siya eh hindi mo naman sasabihin sa kanya.
Ako: may point ka pero alam mo kaibigan lang ang tingin niya sakin no.
isip: pano mo naman nasabi? tinanung mo na ba siya?
Ako: hindi pa.
isip: oh hindi pala eh, edi tanggapin mo na gusto mo na siya, ang pag tanggap sa nararamdaman para sa isang tao eh parang hagdan asa 2nd stair ka palang.
Ako: 2nd? edi may 3rd pa?
isip: oo malamang hanggang sa matanggap mo na fully yung nararamdaman mo para sa kanya pero payo lang wag puro puso gamitin mo din ako sa pag tanggap ok?
Ako: so gusto ko ba talaga si france?
Dug. Dug. Dug .Dug
isip: hear that? it means yes just accept it.
Ako: di sapat yun para masabi kong gusto ko na siya i need to evaluate my feelings.
~~~hey answer your phone~~~
ay kabayo! anu ba yun! nag iisip isip pa ako eh.
~~~hey freak! answer your phone!~~~
tsss si riey pala!
*answer
"kahit kelan napaka bagal mong sumagot"
"ay pasensya ah sorry naman"
"tss, so anu musta ang date niyo?"
"ahmm friendly date po"
"date or friendly date walang pinag kaiba may date pa din dun, so anu? musta date niyo?"
"ahmm anu"
"hindi nanaman natuloy?" opo alam ni riey na hindi natuloy yung first friendly date namin kaya ganyan siya mag salita "bakit? anu nanaman nangyari? nakatulog ka
nanaman?"
"hindi, anu kasi ahmm nag E.K kasi kami ni france tas hindi ko namalayan yung oras tas mali pala yung orasan ko sa cellphone"
"ahh si france?"
"oo si france"
"kahapon abcdefghijklmnopqrst ngayon" huh? medyo mahina yun ah dko maintindihan ang naintindihan ko lang yung kahapon at ngayon.
"anu? wala kong naintindihan sa sinabi mo kundi yung kahapon at ngayon"
"wala sabi ko bingi ka try mong mag linis ng tenga sige na bye na"
"hoy! anu yung sinabi m-" engk binabaan ako ng phone grr anu kaya yung sinabi niya amf, pero make sense no? hindi matuloy tuloy yung friendly date namin oh well tuloy
na yun bukas.
(A/N: hahaha makakaabot pako ng chapter 21 wow guys comment po kahit negative or positive it will help me po thank you)
BINABASA MO ANG
Prince and Princess of Denial
Storie d'amorewe keep denying things cause we think it is the best way, but never think it would be much better to admit things. so why this story called Prince and Princess of Denial??...... (hi :) readers hope you have time to read my story po thank you :D