JANE's POV.
Nagising ako na maayos na ang pakiramdam at bumungad saakin ang mukha ni mama't papa kaya naman nagulat ako at napaupo sa pagkakahiga.
" Anak! Maayos na ba ang pakiramdam mo? " - tanung ni papa.
" Opo. Nakakagulat naman kayo. " - saad ko.
" Naku! Ikaw talagang bata ka hindi ka nag-iingat! " - sigaw nanaman ni mama.
" Anu ka ba Sanny! Nagkasakit na nga yung anak mo sinisigawan mo parin! " - sabat ni papa.
" Atleast ako pinapayuhan ko siya eh ikaw! Palagi ka ngang busy eh ni-hindi na kayo nagkikita ng anak mo! " - Sabat ni mama.
" Eh bakit! Pag hindi ako nagtrabaho may ipang kakain ka ba sa anak natin! " - at dahil dun natameme si mama at nag-walk-out, kaya gustong gusto ko na anjan si papa pagpinapagalitan ako ni mama kasi may taga tanggol saakin. :)
" Anak, mag-iingat ka palagi ha! Wag mong papabayaan ang sarili mo para hindi kana ulit nagkakasakit. Okay! " - napaka swerte ko talaga na naging ama ko ang tulad ni papa. Gwapo na, mabait na, maalalahanin pa! Oh ha! San ka pa :)
" Opo. Thank you po talaga^^ Iloveyou <3 mag-iingat rin po kayo palagi :) " - Saad ko
" Oo naman, anak ko ata ang nagsabi. Osige aalis na ako, mag-ingat ka ha! " - Sambit ni papa at kiniss muna ako sa noo bago umalis.
Malungkot kung tinitignan ang paalis na si papa gusto kung umiyak kasi mawawala nanam siya. Ako kasi yung tao na nangungulila sa pagmamahal ng magulang. Kaylan kaya sila magiging free para saakin? Yung walang inaatupag na trabaho, walang problema. Sana dumating yung araw na magkakasama sama kaming lahat na kumakain ng masaya, kahit isang araw lang. </3
" Anak! " - nagulat ako ng may biglang nagsalita galing sa pinto at yun ay si mama.
" Ma! " - Saad ko rito at lumapit siya saakin.
" Anak, sorry kung nabungangaan nanaman kita kanina, alam mo naman na hindi ko sinasadya yun gusto ko lang kasi na alagaan mo yung sarili mo kahit na wala kami ng papa mo. Sorry kasi minsan na lang kita nakikita tapos mapapagalitan pa kita, Anak! Sirry talaga ha! Tama naman ang papa mo eh, para sayo rin tong pinagtatrabahuan namin. " Ani niya.
" Ma! Wala naman akung problema sa pagbubunganga mo kasi sana'y naako sa bibig mo pero gusto ko lang naman na magkasama sama ulit tayo katulad nung dati, ang saya saya natin hindi tulad ngayon hindi natayo nagkakasabay sa pagkain dahil parehas kayong busy ni papa, gusto ko lang na kahit pa'minsan nagbabonding tayo, yun lang naman po eh. " - Saad ko.
" Ganun ba! Osige yayayain ko ang papa mo na magbakasyon tayo ! " - saad niya at dahil narin sa pagkagulat niyakap ko siya.
" Thank you talaga ma! " - Pagpapasalamat ko.
" Teka! Bakit nga pala andito si franco sa kwarto mo kanina? " - Geez, patay paano to?
" Ah-eh kais po.. Napadaan lang siya dito, tapos napansin niya na maiinit ako kaya ayun inalagaan niya muna ako. " - pagsisinungalin ko nanaman.
" Talaga lang ha! " - Pagdududa ni mama.
" Opo. yun lang talaga " - kinakabahan kung sabi.
" Eh? Ba't nagpaalam siya kanina? " - tanung ni mama, paalam?
" Paalam? Para san po? " - tanung ko.
" Sabi niya kasi kaya daw siya pumunta dito para magpaalam saakin. " - Saad ni mama at ngumiti na akala mo ang saya saya.
" Magpaalam? Para san nga po? " - Kasi binibitiin pa ako T.T
" Actually nagpaalam rin siya sa papa mo eh! " - Pabitiin nanaman niya. Ano ba kasi yun? T.T
" So anu nga po yung pinagpaalam niya sa inyo? " - tanung ko. T.T wala talaga akung clue kung anu eh. -_-
" Sabi niya... " - Haysst </3
" Sabi niya? " - tanung ko na inaantay kung anu ang sunod na sasabihin ni mama.
" Sabi niya kung..pwede ka na raw niya ligawan? " - O.O F*ck! Whatthe! Yiee? Kinikilig ako tae.
" So. So anu pong sabi niyo? " - excite kung tanung.
" Sabi ko..Pag-iisipam muna namin ng papa mo. " - Beyen! -_- kala ko naman Omo-O na T.T
" Osige! Parang na-disappoint ka eh, maiwan muna kita. " - saad ni mama at tungo lang ang sagot ko bago siya umalis.
++++
FRANCO's POV.
Nasa private room kami ngayon ng isang bar, pagmamay-ari kasi ng pamilya nila marco ang bar na ito.
" Guys! May goodnews ako! " - Saad ni marco na halatang excited.
" What? " - sabay naming sabi ni rein, buti na lang at hindi pa pumupunta si khen baka kung anu pa ang magawa ko.
" Si lindsay kakauwi lang kagabi. " - Saad ni marco. Good news na pala yun sakanya T.T
" Alam ko, eh anu naman ngayon kung nakauwi na siya? " - Sabat ni Rein. Sa tingin ko hindi parin siya nakaka-move on kay lindsay.
" Ganun ba. " - saad ni marco.
" Pre! Si khen papunta na raw! " - Ani ni rein saakin, kaylangan ko ng umalis baka maabutan pa niya ako.
" Sige, alis naako! " - paalam ko sakanila ng may biglang nagsalita.
" Bro! Kakarating ko palang aalis kana agad! " - alam ko si khen yun.
" May importante pa kung gagawin. " - Sabat ko.
" So mas importante na pala sayo yung companya kesa saamin. " - sabat rin niya, bigla na lang tumayo si Rein.
" Franc! Sa tingin ko mag stay ka na lang muna, para naman makapag-usap pa tayo. " - saad ni rein.
Umupo ulit ako sa couch katabi si Rein at ang kaharap ko naman ay si khen.
" Nag-enjoy ka ba sa states franc? " - tanung ni khen.
" Hindi, kasi hindi ko parin makalimutan si jane. " - Biglang sumeryoso ang mukha ni khen.
" Sa tingin ko kalimutan mo na siya, kasi hindi ka nararapat sakanya! " - at pagtapos siya sabihin yun, sinapak ko agad siya sa mukha.
" F*ck " - sigaw niya ng mapaupo siya sa sahig at nagmadaling tumayo para sapakin din ako. Hindi ako nagpatalo sinapak ko rin siya pero ng siya na ang sasapak inawat na kami ni rein at ni marco.
" TANDAAN MO TO KHEN!! HINDING HINDI MO SIYA MAAGAW SAAKIN! " - sigaw ko at lumayas na.
____________________________________________________
A/N: Thank you for the readers! <3 watch-out for next chapter ! =)
TO BE CONTINUED....
BINABASA MO ANG
From His Stalker Turns To His Girlfriend (editing)
FanfictionDalawang taong nagmamahalan ngunit ng dahil sa isang kasinungalinan, lahat ng iyon ay nauwi sa maling pamamaraan. Magiging totoo parin ba ang pinaniniwalaan nilang 'Destiny' ?
