ผมลื่มตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็พบว่ามีคนเอาเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวมาให้ ผมเลยหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำแต่งตัว หลังจากนั้นก้อเก้บขอฃเบ้าที่
ก๊อกๆๆๆเสียงคนเคาะประตู
ผมก้อเลยเดินไปเปิดประตู แล้วผมก้อพบกับบบ"คุณ!!!! เป้นใคร???"ความจริงผมก้อรุ้นะว่าคนข้างหน้าเป้นคุนหมอที่เคยมาชนผม แต่ผมต้องแกลังความจำเสื่อมนี่นา
"ปะๆกินข้าวกัน"มันตอบผม
"เดี่ยว!!!! คุนคือใคร แล้วผมชื่ออะไร"ผมแกล้งถามคุนหมอคนนั้นไป
"ผมชื่อคิม ส่วนคุนชื่อ คูน ตอนนี้คุนความจำเสื่อม ไปกินข้าวแล้วผมจะพาไปหาเพื่อนผม"
"อืม"
หลังจากกินข้าวเส้ดพวกเราก้อมาเดินห้างกันณ ห้างสรรพสินค้า
พวกเราเดินเข้าไปที่ร้าน 'ซเวนเซ่น'
พอเราเดินเข้ามา ก็เจอ ไอ้แคนและผัวมันพี่คิว(เราต้องขอเปลี่ยนสรรพนามหน่อยนะ:ไรด์)
"มึงคนไข้เป้นไงบ้างง"พี่คิวถามพี่คิม
"เขาจำอะไรไม่ได้เลยว่ะ"พี่คิมตอบไป
"มึงตอนนอนน้องเขาเพ้อถึงมึงว่ะ สงสัยเขาจะชอบมึง"พี่คิวบอกพี่คิมแล้วหันมาขยิบตาให้ผม
"จริงเหรอครับ"พี่คิมหันมาถามผมพร้อมสงสายตาเย็นชามาให้ และร้อยยิ้มที่น่ากลัว
"มะ..ไม่รุ้ครับ>.<"โครตเขินเลยครับ
"หน้าแดงด้วยว่ะมึง "พี่คิวพูด
"ระ...เหรอครับ"ผมถามไปพวกพี่เขาไม่ตอบ แต่หัวเราะกัน ผมก้อได้แต่ฟังเงียบๆโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ>.<
____________________________________
ไม่สนุก เขียนคำผิดไรด์ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ การอัพจะขึ้นอยู่กับคนอ่านนะค่ะ สมมุติถ้าอ่านสิบคนก้อสิบตอนอ้ะค้ะ ฝากมาอ่านกันเยอะๆนะค่ะ ไม่ติดดาวไม่ติดตามไม่คอมเม้นไม่ฟอลไม่เป้นไรแค่อ่านก้อมีความสุขล่ะ>.<
ВЫ ЧИТАЕТЕ
สยบรักร้ายนายคุณหมอที่น่ารัก(END)
Любовные романыความรักของคิมกับคูนจะเป้นอย่างไรติดตามได้ที่ สยบรักร้ายน้ายคุณหมอที่น่ารักค่ะ