14 augustus 2016 -> de dag van het gesprek.
Ik en mijn moeder gingen vanochtend om 7:00 naar school, in de school was het koud & stil.
Op de gang was ook niemand te bekennen eenmaal in het lokaal stond hij ineens achter ons.
Mijn moeder en ik schrokken ons dood.
Hij zij gaf mijn moeder een hand en zij dat we moesten gaan zitten.
Toen we zaten begon hij: "Dus Julia, je had geen zin in het uitje naar het bos?!"
Ik merkte aan mijn moeder dat ze nu al geïrriteerd was en zij toen: "hoe durft u zo over mijn dochter te denken?! Ze is van haar fiets getrapt!"
Hij geloofde er niks van hij zij dat hij dat wel zou merken waarop ik zij:
"Nou dat heb ik anders niet gezien toen iedereen moest
Lachen vertelde Marijn helemaal geen grap toen trapten ze me net!"
"Ow" zij meneer Rouwerda dit had ik niet verwacht.
"Wij ook niet" zijden mijn moeder en ik in koor.
Meneer Rouwerda zij dat hij er na het weekeind met de klas over zal praten.
Waar mijn moeder op reageerde "dat is fijn maar mijn dochter komt de komende tijd miet op school"
"Dat begrijp ik maar u dochter mag niet te lang van school blijven" zij hij.
Mijn moeder stond op pakte haar jas en zij "we hebben het er nog over"
Ze liep weg bij de deur opening zij ze "kom Julia" ik stond op en rende naar haar toe"
15 augustus -> iedereen op school, behalve ik.
Het was 7 uur m'n wekker ging, normaal zou ik op staan maar toen niet, ik hoef niet naar school ik druk mijn wekker uit maar slapen kan ik niet meer.
Ik ga maar schrijven in mijn dagboek dus vandaar dat ik nu schrijf in de tegenwoordige tijd. Straks ga ik met mijn moeder de stad in want gister had ze immers beloofd iets leuks te doen.
Ik ga nu ontbijten want ik heb trek.
We zijn in de stad geweest ik heb veel leuke kleren gekregen.
Maar toch was het raar, ik weet niet precies wat het was maar ik voelde me bekeken, alsof ik spijbelde maar toch in de gaten werd gehouden.
Mijn moeder zag dat ik me niet op m'n gemak voelde.
Op het moment dat ze vroeg wat er was zag ik dat kleine jongetje van de tweede klas met een muts op en zijn hoofd in zijn jas gedoken hij keek door een spleetje tussen de kleren naar mij,
Toen wist ik waarom ik me bekeken voelde.
Ik deed alsof ik hem niet zag en heb het aan mijn moeder verteld,
Zij zij dat ik voorzichtig moest zijn en niet bij hem in de buurt moest komen.
We rekenden af en zijn heel snel naar de auto gelopen.
Toen we thuis kwamen maakte mijn moeder thee en bakte een taart.
Samen hebben we serie gekeken.
Nu zit ik weer te schrijven.
Dit was een dood maar dan ook echt een dood enge dag.
16 augustus -> geheimzinnig telefoontje.
Het is acht uur in de avond ik zit op bed youtube te kijken en dus te schrijven.
Vandaag werden we gebeld door een heel geheimzinnig persoon.
Het was een jongen maar verder wou hij niks vertellen, hij zij wel wat hij wilde "Geef al jullie geld aan mij en doe verder wat ik zeg" Mijn moeder en ik twijfelden geen seconde, hingen op en belde de politie.
De politie zij dat het een bekend nummer was en zou er meteen op af.
Later kregen we van de politie een telefoontje, het was Nick die ons had gebeld. Mijn moeder vroeg of ik hem kende ik zij nee.
Ik ben op instagram gaan zoeken op de naam "nick" en vond alleen dat kleine jongetje uit de tweede!!!!!
