You and Me ( FOREVER? ) <*ON GOING*>

Part 3

Parang unti unting gumuguho yung mundo ko at mas lalong parang nadudurog ako, yung tipong gusto mo nang sumama sa kaniya. Tapos yung tipong parang gripo yung mga mata mi ng dahil sa pag-iyak mo..

Carl.. Bakit?

"Akala ko ba hindi mo na ako mahal, akala ko ba wala akong kwenta sayo? Pero bakit? Diba dapat ako ang nakahiga diyan ngayon? Dapat ako yung nasagasaan?? Naguguluhan ako.. wag mo akong iwan please, please? Hindi ko kayang mawala ka!! Hindi ko kaya please... Mahal na mahal kita Carl..." Sabi ko habang nakaluhod at humahagulgol sa kakaiyak. Halos hindi na ako makahinga kasi walang araw na hindi ako nagmukmok at umiyak.
At bigla na lang siyang nagsalita "He-hey, do-don't cry.." Sabi niya ng pinipilit na ngumiti at habang pinupunasan ang mga luha ko..

Mas lalo akong napaiyak. Ok lang na iwan niya ako pero wag naman yung iwan na pang habang buhay.. Wag naman ganun....

"I-I'm so s-sorry kung n-nasa-saktan kita, gus-to ko l-lang na-naman n-na ma-maging li-ligtas ka kay Rilley... I-I lo-ve y...." Hindi niya natapos ang kaniyang sasabihin kasi nawalan na siya ng malay at tinignan ko ang kaniyang pulso ay unti unting bumabagal ang pagtibok niya. At dun na ako sobrang mas malala pa sa hagulgol, wala rin akong pakialam kahit maraming tao jan..

Bakit ganun? Hindi ko maintindihan, aaahhhhhhhhh!!!!!!!😭😭😭😭
Kung mahal niya talaga ako hindi niya ako iiwan na pang habang buhay... Tsaka mas inuna niya kaligtasan ko kaysa sakaniya! Pucha naman!!!!

ISA AKONG MALAKING TANGA AT WALANG KWENTANG TAO!!!

Justine's POV

Nakita ko siya, kitang kita ko kung gaano niya sobrang kamahal si Carl at kitang kita ko rin kung gaano siya kagalit sa sarili niya.. nagsisisi ako sa dare na pinapagawa nila sa akin. Alam ko kung gaano nagluluksa si Kriesha ngayon..

Basta magkalimutan na kung magkalimutan. Mas mahalaga si Kriesha ngayon..

Sinamahan ko si Kriesha sa hospital dahil tinakbo namin si Carl pero pagkadating namin ay dead on arrival na. Hindi ko binitawan si Kriesha kasi wala siya sa sarili niya kasi baka mamaya kung saan siya pumunta o kung anong gawin niya sa sarili niya. Inuwi ko na rin siya kasi para mas safe siya, pagkatapos ay nagpaalam na ako sa mama niya.. I'm so worried for her.

Basta kahit anong mangyari andito lang ako palagi sa tabi niya, hinding hindi ko siya iiwan kasi alam kong nawala na ang kalahati ng buhay niya...

Unti unti na akong nahuhulog.. pero ang bilis naman.

*☺️☺️☺️*
"The only thing that I can do to stay close to you is by being just your friend."

💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

Author: So tragic😪.. Nyahaha.. So yun nga, sorry kung maiksi. Inuna ko pa to kaysa sa assignment ko nuh. Effort ko ha😏😂