You and Me ( FOREVER? ) <*ON GOING*>

Part 4

*** 1 month later ***

Natkriesha's POV

Nasa madilim na sulok ako ng aking kwarto. Pag pumasok ka ay ang bubungad sayo ang kalat at puro bote ng alak. Wala akong pakialam kahit na bata pa lang ako, gusto ko lang makalimot na.
Wala nga pala ang pamilya ko dito na sa business trip for half a month. Hindi rin nila alam ang nangyayari sa akin.

Sina Justine, Kim at iba pang mga kaibigan ko ay wala akong ni-isang pinapunta dito at pinapasok. Wala rin akong gustong makasama kundi anino ko lang.
Pinapadalhan na lang ako ni Justine ng mga sulat pero wala akong sinasagot, dinadalhan niya rin ako ng mga favorite kong pagkain.

Isang buwang hindi pumapasok, isang buwang nagmumukmok, isang buwang hindi nakakakain ng maayos at hindi nakakatulog ng maayos, isang buwang hindi na rin pumapasok ng school at walang araw na hindi ako umiyak.
Mula nang nawala siya, wala na yata akong matinong nagawa sa buhay ko.

Kinuha ko yung leather jacket ko at sinuot ang rubber shoes na regalo ni Carl sa akin noon. Bigla na naman tumulo ang mga maiinit kong luha, ayan na naman sila, ang mga luha ko mauubos na talaga promise.

Pagkatapos kong magsuot ay lumabas ako ng kwarto ko, nagsitinginan ang mga maids namin. Problema nila? Tskk!
"Ma'am, ano pong nangyari sa inyo? Sana po bumalik na kayo sa dati." Naluluhang sabi ng isang maid namin, tumingin lang ako sa kanilang lahat ng walang ka-expressiong muka at umalis na.

*CALLING FROM THE PHONE*
"Ne? (Yes?)" sabi ko kay papa.
"I just want to make sure that you're okay. Uuwi na kami agad, may importante kang malaman at may mga mahalagang tao kang dapat makilala." Sabi naman ni papa.
"K." I said and hang up the phone at umalis na.

***KINABUKASAN***

zzzzzzzZZZZZZZZZZZZZ....

"Anak, gsisng na may naghihintay sayo sa baba." Gising sa akin ni mama.
"5 hours pa ma, tsk! Sakit ng ulo ko!! Uurrghhh!!!!!" Reklamo ko naman kay mama.

"Sino ba kasing nagsabi sayo na pwede ka nang maglasing ha? Please lang anak, kalimutan mo na siya. Alam kong hindi matutuwa si Carl kung ganiyan ka, pinapabayaan mo sarili mo." Sabi naman ni mama habang mahinanohan siyang nagsasalita, halata sa boses niya na naiinis siya sa sarili niya.
Nakaka-inis si mama ha, ok na sana tapos ibabalik pa sa dati, buisit!!!

Nauna nang bumaba si mama kaya nagbihis at nag-ayos na ako. Pagkatapos ay bumaba na rin ako, pagkababa ko ay nakatingin ako sa dalawang mag-asawa (halata naman eh, holding hands? Lamporeber!) tsaka tatlong lalaki. Anong meron mayghad!

"Uhmm.. Anak, ito nga pala si Cecille at Rafael. Sila ang tunay mong pamilya." Pagkasabi ni mama nun ay parang ang hirap ata ipasok sa utak ko yun ah. Sa expressiong pagkagulat ko ay ibinalik ko rin sa walang expression.
"Baby.. nan dangsin-i geuliwoyo (I miss you)" sabi naman ng babaeng maganda na totoong mama ko daw.

Actually, wala akong pakialam kung nagsinungaling sila o nagtago sila sa akin. As in wala. Dahil hanggang ngayon ay si Carl pa rin ang iniisip ko, siya lang. Ayaw ko nang mamroblema pa ng iba.

Cecille's POV

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at lumapit sa baby girl ko, ang matagal na naming hinahanap, si Giannah.

Pagkatingin ko sakinya ay wala akong nakitang ngiti sa kaniyang mga labi. Nararamdaman kong may pinagdaraanan ito. "Baby may problema ba?" Tanong ko sakaniya. "Whatever. Pwede bang bilis bilisan niyo, naiinip na ako oh, tskk!" Pagkasabi niya ng pabalang.

"Watch you're manners!" Sigaw ni Tristan ang pangalawa, masyado lang talagang mainitin ang ulo ng anak ko at protective. Buti na lang ay pinigilan ito ng dalawa ko pang anak na lalaki. "Easy bro, she's our sis. Highblood mo na naman hahaha, madali kang tatanda niyan pffttt AHAHAHAHAHAHA!!" Sabi naman ni Adrianne.

Bigla na lang nagwalk out si Giannah.. Aishh, i munje-ui keugi (This is a big problem).

👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽
TAKE NOTE:  Zander
Tristan
Adrianne
👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽

**2 hours later**

Zander's  POV

Nagkwekwentuhan ang mga fake parents ni Giannah at ang parents. Kami namang magkakapatid ay nilibot ang bahay nila, sakto lang naman. Napag-usapan namin na punta sa kwarto ng bebe gurl namin.

Pagkapunta namin ay nadatnan namin siyang maglalaslas na sana kaya ay dali-dali ako este kaming pumunta doon sakaniya.
"Giannah!! What the hell are you doing?!! Ano bang problema mo?!!" Napasigaw tuloy ako dahil sa takot at kaba na nakita ko at hinablot ko na rin ang hawak niyang bubog. Inayos nina Tristan at Adrianne ang room niya at ako naman ay binuhat siya papunta ng kama niya. Shett!! Amoy alak, pinapabayaan nila si Giannah!! Putek!!

Nagtinginan kami png tatlong magkakapatid. Bigla naming narinig na umiiyak si Giannah at agad kaming nagsilapitan. "Carl, bakit mo ako iniwan? Bakit mas inalala mo pa kaligtasan ko kaysa sayo? Ang sakit sakit.. Kunin mo na ako please, isama mo na ako....." Sabi ni Giannah ng nakapikit at umiiyak. Nasasaktan ako kasi nakikita kong ganiyan ang kapatid namin. "Don't say that dongsaeng." Sabi naman ni Tristan.

"We need to comfort her and make her happy. She's really in pain right now. Di ko kayang makita ang kapatid nating ganiyan." Saad naman ni Adrianne. He's right. "Bros what if pinilit siyang maging isang leader ng mafia, what if siya ang tagapagmana. Magiging sobrang mapanganib siya." Dagdag ni Adrianne.
"Of course, tututol tayo." Sabi ko naman.

💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

Author: sorry guys kung hindi ako makakaupdate kaagad... School days you know, tsaka nga pala👇:

Natkriesha Mendez 👉 Giannah Fhae Torres
Zander Torres
Tristan Torres
Adrianne Torres