(ilk şiirim)
Korkuyorum
Kalbim ağlıyor
Yüreğim el vermiyor;
Bu insanlık nereye gidiyor acaba?
Oysaki ne kadar nankör insan
Bu kadar güzelliğin karşısında..
Ruhlar aç, gönüller aç, sokaklar aç,
Ne zamandır örter oldu vücudu giysiler
Ne zamandır örter oldu yüzleri maskeler
Ve ne zamandır örter oldu zihinleri düşünceler..
İnsanlar olmuş hayatım!
Kim ne der, ne eder..
Sanma ki burdan başka dünya yok
Dünya sevgisi bürümüş içimizi..
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz hayatıı..
Korkuyorum
Vesselam (14.10.2015)
