Dlaczego nie księżniczka?

Prolog

         Siedzę na kanapie, patrząc w telefon. Słyszę tupot czyiś stóp. Ciotka. Udaję, że jej nie widzę i spokojnie przeglądam Instagrama. Czuję jak mierzy we mnie swój wściekły wzrok, powstrzymuję się od uśmiechu. Ta kobieta jest po prostu śmieszna, kontroluje mnie jakbym była... właściwie to nie wiem czym bym była... Lol!

- Czy ty sobie ze mnie żartujesz?! - prawie krzyknęła. Ja spokojnie podniosłam wzrok znad monitora i spojrzałam lekceważąco w jej oczy.

- Cóż się znów stało, kochana ciotko? - spytałam, czym jeszcze bardziej wkurzyłam kobietę.

- Dzwonił do mnie dyrektor - syknęła.

- Śmiem twierdzić, że to owe zjawisko nie jest czymś nadzwyczajnym.

- Możesz przestać?! - warknęła - znowu przyniosłaś alkohol do szkoły! Znów paliłaś, czy ty musisz mi przysparzać tyle problemów?

- Jejku... przepraszam, że sprawiam ci problemy...

- No właśnie... sprawiasz. Nie możesz się jakoś zmobilizować? Dlaczego ty palisz, pijesz? To jest nielegalne. Legalnie alkohol możesz spożywać od dwudziestego pierwszego roku życia. Dziewczyno, kto ci to w ogóle sprzedaje?

- Nikt - wzruszyłam ramionami.

- Skąd to masz?

- Od kolegów - rzekłam - ma się znajomości.

- Renee! Dlaczego ty mi to robisz?! - pisnęła. - Masz szlaban na telefon - i wyrwała mi urządzenie z ręki, chowając do kieszeni. Wkurzyłam się, nie powiem...

- Ej! - wrzasnęłam.

- Masz poprawić oceny.

- Przecież mam dobre oceny. Same szóstki, piątki, a nieraz czwórki. O oceny nie masz się co czepiać.

- Dobrze... W takim razie musisz zapracować na ten telefon. Jeśli do końca miesiąca nie będzie na ciebie żadnych skarg od dyrektora czy innych nauczycieli i będziesz mi pomagała w domu, i zgłosisz się na akcje do wolontariatu to go odzyskasz.

- No chyba nie... Jest drugi, do końca miesiąca jeszcze trochę zostało!

- I bardzo dobrze. Będziesz miała szanse się wykazać.

- Wymagasz ode mnie nieosiągalnego - prychnęłam - jaki niby akcja wolontariatu?

- Schronisko na przykład...

- Ja pierdziele...

- Renee! Wyrażaj się!

- Rey, a nie Renee! Wyrażaj się ciociu!

A tak ta historia się zaczęła...