BİR ÖPÜCÜK DAHA SEVGİLİM

KÜTÜPHANE(Bölüm1)

Merha ilk önce kendimi mi tanıtsam yoksa direk hikayeyemi geçsem karar veremedim ama galiba ilk kendimi tanıtıcam hadi başlıyalım.
Ben izabel rachin orta okula gidiyorum babamla birlikte yaşıyorum çünkü babmın dediğine göre annem ben küçükken trafikazasında ölmüş.Küçüklümden beri babam iş için yurtdışına çıktığında sürekli ben başkalarında kalıyordum ama artık bir orta okul ögrencisi olduğum için babam benimle birlikte kalıcağını ve bida hiç bir yere gitmeyeceğini söyledi umarım öyle olur.
Orta okul 7. sınıftayım bu gün okulumda ilk günüm.
Okula gittiğimde çok heycanlıydım oraya gider gittmez ilk aklıma gelen elizabet oldu o benim ilk okul arkadaşımdı onun aynı okula gittiğimize hala inanamıyorum.
Sabah okula gittimde elizabetin beni beklediğini gördüm koşarak yanına gittim
-Ne zamandır bekliyorsun?
-Tam olarak 2 yıldır
-Bayaģi olmuş görüşmeyeli ozaman
-Evet herneyse nerde kaldın yarım saatir seni bekliyorum birazdan ders başlıyacak
-Babm sabah kahvaltı masasını toplamadan gitmiş bende toplamak zorunda kaldım
-Hmm anladım nereye gideceğini biliyorsun deyilmi
-Sınıfım 7a 42 sınıfı ama neresi bilmiyorum
-Ben 7a 38 sınıfındayım aynı katta deyiliz ama aynı binadayız en azından
-Ozaman birlikte gideriz
Biraz yürüdükten sonra elizabet kendi sınıfına girdi ve ben 7a 42 sınıfını aramaya başladım
Ben sınıfı araken zil çalmıştı bile koşmaya başladım sınıfa girdikten saniyeler sonra hoca girdi şükürler olsun yetişdim.
Öğle yemeyi için elizabetin yanına gittim.Yemeklerimizi aldık ve masaya oturduk
-Elizabet bu okulda bütün 5 6 7 ve 8 ayrı binadalarmı
-Ah aslında evet çok fazla öğrenci olduğu için bu şekilde yapmaışlar.
-Anlıyorum peki kütüphane nerde
-Yüzme havuzunun hemen yantarafında kalıyor
-Ne yüzme havuzumu var nerde o
-Çok şaşırmış gibisin yemekten sonra sana gösteririm
Yemeğimizi yedikten sonra birlikte havuza gittik ama sporcular yüzdüklerinden dolayı içeri alamadılar daha sonra kütüphaneye gittik içeri girdiğimizde ağızım açık kalmıştı iki katlı bir villa gibiydi tekfarkı heryerde kitap olmasıydı
-Burası harika
-Değilmi
-Burda başka arkadaşların varmı
-Evet var bağzıları eski ama onları hala çok seviyorum
-Onlarda seni seviyordur
Ben koşarak bütün kütüphaneyi dolaştım çok eylenceliydi

Okuldan sonra ben direk kütüphaneye gittim.Dakikalar sonra ellerim kitaplarla doldu zarzor taşıyordum.Aldım kitaplara göz atmak için masaya oturucakdım boş yer ararekn birden önüme biri çıktı ve bütün kitaplar yere saçıldi bende yere düştüm hiç özürdilerim pardon demeden yoluna devam etti .Kitapları toplarken birden biri
-İzabel rachin hmm güzel isim beğendim dedi birisi
kafamı kaldırdımda  ozamana kadar gördüğ en yakışıklı kişiydi saçları bir harikaydı ve çok tatlıydı.Kendimi topladım ve ayağa kalktım
-O kart benim galiba
-İsmin izabelmi
-Evet
-Benimkini sormadın ama ben yinede söyliyim ben charlie
-Charlie mi
-Evet neden bir sorun mu var
-Hayır güzel isimmiş
Hafifçe birbirimize gülümsedik
-Burda böyle kişiler çok olur.Hıç özür bile demezler tek bildikleri argo kelimelerdir
-Ne herkesmi hiç öyle bir yere benzemiyor
-Herkes değil tabikide ama öyleleri var
-Anlıyorum ve artık kartımı alabilirmiyim
-Ne ah doğru kart
kartı bana verirken ellerimiz birbirine değmişti  olayın farkına hala varamamıştım
-Teşekürler
-Rica ederim ben artık gitsem iyi olur
-Tabi ğörüşürüz
Neydi bu şimdi ne kadar centinmendi vaaav!
  
Hikayeye yeni başlıyorum ama yinede beyendiyseniz ve diğer bölümleri merak  ediyorsanız yorum yapın