imagination

.საბოლოოდ განვიცადე ის გრძნობა რომელზეც ბევრი მსმენია

     დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა...შეუსვენებლად რეკავდა ვიღაც...რეკავდა და რეკავდა...თვალები ძლივს გავახილე და ტელეფონი ბურდღუნით ავიღე.

-ჰმმმმმმმმმმმმ-ვუპასუხე ისე რომ არც დავკვირვებივარ ნომერს

-რაე სოო არ მითხრა რო გეძინა -ჩამყვირა ყურში ნაცნობმა ხმამ

-არრრრ გეტყვი -ვუპასუხე და ნომერს წარბებშეჭმუხნულმა დავხედე (ლეე ჰა რი იყო)-ლეე ჰა რი საათი გაგიტყდა?

-არა ...მოკლედ მაგას რა მნიშვნელობა აქ. ახლავე ადექი და ჯე სუპიც გააღვიძე ...მალე მოემზადეთ,კორპუსთან ფურგონი დაგელოდებათ და მოდით მალე აქ...უკვე აგვიანებთ-მითხრა ჩქარა

-მოიცა...დაატორმუზე...სად მოვდივართ?..სად ვაგვიანებთ?-ვკითხე ძილბურანში

-ესემის სკონცერტია 5 დღეში და სცენა მოსაწყობია...-მითხრა გაოცებულმა ლეე ჰა რიმ

-მერე მე რა ...სცენის დიზაინიც მე უნდა მოვიფიქრო?-ვკითხე გაკვირვებულმა

-ხო აბა რა -აღმოხდა ლეე ჰა რის

თვალები ვჭყიტე (რააა.. არარსებობს) -რამდენი დავაგვიანე?..მოვრბივარ ...-დავიყვირე და გავუთიშე-(ჯანდაბა...რატო არ გამაფრთხილეს...ფუ ბლინ...ახლა რა ვქნაააა...ეეეე რააა!) წამოვხტი და ჯე სუპის ოთახში ფეხშიშველა გავვარდი

-ჯე სუპ ადექი მალე! გვაგვიანდება,კიარადა დავაგვიანეთ ,მალეეე-მივედი და ზეგ დავახტი,მერე გადმოვძვერი და ოთახიდან გავვარდი-მალე თქო გოგო ,ნუ გძინავს,ესემის კონცერტისთვის მზადებააა.სცენა გვაქ ექსოს გამოსვლისთვის დასაესკიზებელი და მოსაფიქრებელი...დავაგვიანეთ-კარებში ვიდექი და თან ფეხზე ნასკს ვიცვამდი...-ადე !ადეეე,იქ დავლიოთ ყავა და ჩაი მალე,მალეეეე-სულმოუთქმელად ველაპარაკებოდი,ამასობაში სულ გამოფხიზლებულიყო და გაკვირვებული მიყურებდა

-კაი ,კაი დაწყნარდი,არაუშავს მივალთ...ხო უნდა გავეფრთხილებინეთ?-მკითხა და ლოგინიდან მკვირცხლად ადგა