Merinette ve Adrienin geçmişte bir uygarlıkta yaşıyordur.Merinette Chloenin işlettiyi bir otelde hizmetçidir. Adrien şımarık biridir ama sonradan Merinette sayesinde değişecek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.bölümden:
Nino: Üzgünüm dostum. Ama bende değil. Bulursam sana mutlaka söylerim.
Adrien büyük babasını kolyesini kayb etmişti ve hiç bir yerde bulamıyordu. Üzgün bir şekilde eve döner.
Bu olayın üzerinden 4 gün geçer. Adrien hala kolyeyi bulamamıştır.
Akşam olur. Adrienin canı sıkkındır. Çünkü köydeki arkadaşlarıyla kavga etmişdir. Eve gelir, her kesin uyuduğunu görür. Onları uyandırmadan yemeğini yer. Sonra biraz yalnız kalmak için dışarı çıkar. Yine çoğu zaman yaptığı gibi ormana gider.
Merinette günü yine her zamanki gibi geçer. Ama bu gün bayan Chloe onu otelin bazı ihtiyaçları için yakınlıkdaki büyük pazara gönderir. Merinette gerekli şeyleri alır. Otele dönmek üzereyken, köyden neredeyse iki kilometre uzaklıkdaki mezarlığa gitmek için yolunu değiştirir. Bunun bayan chloeyi çok kızdırıcağını bilir ama umrunda değildir. Çünkü mezarlığa anne, babasını ziyaret etmek için gider.( :(( )
Merinettenin anne ve babası öldükten sonra burada defn edilmiştir. Merinette oldukça uzun bir süredir ki mezarlığa- onları ziyarete gitmemiştir. Çünki bayan Chloe ona bunun için asla izin vermezdi.
Merinette ailesinin mezarının yanına gelir. Yaşlı gözlerle mezarın yanı başında dizleri üste çöker. Ağlamaya başlar. Dakikalarca durmadan ağlar.
Merinette ( ağlayarak boğuk bir sesle ): a-anne... baba... sizi çok özlüyorum. Siz olmadan yapa- yalnızım.(ağlamaktan hıçkıra-hıçkıra) neden beni yanlız bıraktınız, neden başkalarının anne babası gibi siz de benim yanımda değilsiniz!
Uzun bi süre böyle hıçkıra-hıçkıra ağlar. Sonra ayağa kalkar...
Merinette ( kısık sesle ): Anne, baba..... sizi çok seviyorum ve çok özlüyorum... her zaman. Ama artık gitmem gerek. Başka zaman yine geliceğim.
Meri otele geri döner.
Chloe: Neredeydin bu zaman kadar!? Neredeyse saatlerdir yoksun. Yine hangi cehennemdeydin!?
Merinette: Hi-hiç bir yere....
Chloe: Cevap verme! Defol git pencereleri temizle!
Merinette: T-t-tamam efendim.
Akşam olmuştur .Merinette oteldeki tüm işleri bitirir.
Merinette: Efendim bütün işleri bitirdim.
Chloe: Tamam! Gidip uyuya bilirsin.
Merinette uyumak için zemin kattaki küçük odasına gider. Ama uyuyamaz, yerinde kıvranıp durur. Anne babasını çok özlüyordur. Bu gün olanlar aklına gelir. Mezarlıkta olanlar... Gözleri yine yaşla dolar. Yanlız kalmak ister.Sessizce otelden ayrılıp ormana gider.
Adrien de ormana gelir. Ağaçların arasından düşen ay ışığında sessizce yürümeye başlar. Yürüyüş yapa-yapa göl kenarına gelir. Duraklar, bir taşın üzerine oturur. Ay ışığının aydınlığında suyun akışını izler. Tam bu anda ağaçalrın arasından ağlama sesleri duyar. Durup dinler ama ses kesilir.
Adrien (kendi-kendine): Sanırım yorgunluktan kendi-kendime sesler duymaya başladım. Eve gidip dinlensem iyi olur.
Gitmek için ayağa kalkar. Tam bu anda yine o ağlama sesini duyar.
Adrien(kendi-kendine): Yanlış duymamışım. Gerçekten birisi ağlıyor.
Adrien ağlama sesinin geldiği yöne doğru gider. Bir kaç metre ilerde birisinin ağladığını görür. Yakınındaki ağacın arkasına saklanır. Kimin bu saatte ormanda tek başına ağladığını merak eder. Ağlayanın kim olduğunu görmek için dikkatlice bakar.
Adrien(kendi-kendine): Bu o hizmetçi kız değilmi? Ama bu saatte neden ormanda yanlız başına? ve neden ağlıyor ki? Yanına gitsemmi acaba? Ya terslerse?....
Adrien cesaretini toplayıp Merinettenin yanına gider ama Merinette ağlamaktan Adrienin yanına geldiğini görmez.
Adrien(kendi-kendine): sanırım beni fark etmedi.
Hafifçe Merinettenin omuzuna dokunur.
Merinette omuzuna birisinin dokunduğunu hiss eder. Başını dizlerinden kaldırıp baktığında yanı başında birinin olduğunu görür. Ama hem Adrienin yüzüne karanlık düştüğü için, hem de, ağlamaktan gözleri şiştiyi için onun kim olduğunu göremez.
