Prologue
Third Person's Point of View.
"I'm sorry, Hijo–kung ito na lang ang maibibigay ko sa'yo. I just found this in her room. Maybe this one will help the both of you. I'm so happy na naging kaibigan niya kayo.," nakangiting sabi ng babae sa binata at dalaga, she's in 40's pero kita pa rin sa mukha at pananamit niya ang pagkabata.
No wonder she's her mother, for Pete sake– kahit matanda na ito ang ganda niya pa rin. The boy even thought na magkasing ugali sila yet he miss her so much.
Tumingin siya sa isang makapal na libro at kita pa rin dito ang pagkabago. The bookcover though is so beautiful, did she made this? Damn, it's beautiful!
"Oh, no, Tita. Mas ma-swerte po kami sa anak niyo though alam kong hindi niya ipinapakita samin ang ganyang ugali niya. Nararamdaman rin namin po ang pagmamahal niya samin ng mga kaibigan niya." Usal ng babae while rubbing her back neck through of shyness.
Ngumiti naman ang forty-one years old na babae pero halatang pilit lang ito. Hindi man siya makapagsinungalin dahil sobrang namimiss niya na ang anak niya.
"Tita, okay lang po kayo?" Tanong ng dalaga sa may ina ng kaniyang kaibigan tila ba ay inaalalay niia itong maupo at kinuhanan ng tubig, "Uminom muna po kayo." Ngunit lang sa kaniya ang ina ng kaibigan niya.
"Thank you, I just miss my daughter." Nakangiti niyang sabi at ilinapag ang baso sa lamesa which is nasa harap niya lang ito. "Magkasintahan ba kayo?" Tanong ng ina ng kaibigan nila at nagulat naman sila sa tanong nito.
"Ayy, haha, hindi po Tita. Ang totoo po niyan–siya po ang may gusto sa anak niyo, kaso alam niyo naman po..." pagtuturo ng dalaga sa binata at ngayon namula naman sa hiya ang binata sa sinabi ng kaibigan niya dito.
But the woman said cause her to blush. She really likes him pero alam niyang may mahal na itong iba, and that's her bestfriend at totoo rin gusto ng binata ang anak ng babae nasa harap nila.
"Is that true? I like you for my daughter sana–" naputol agad ang sasabihin ng babae ng may biglang tumawag sakaniya at tumingin siya sa mga kaibigan ng anak niya. "I'm sorry for that but may I excuse? It's important." Anito habang tinuturo ang phone niya.
"No, it's okay, Tita." Nakangiting tugon ng dalaga ang ngumiti lang sa kanila ang babae saka umalis.
Tahimik namang tumingin ang binata si librong hawak-hawak niya ngayon.
The cover, your calligraphy, the design, just damn, no wonder siya nga ang gumawa nito. He really miss her.
He sighed at tumingin ulit sa libro. Nang matitigan niya ito–naagaw ang pansin niya sa nakasulat dito.
'Loving... Him?... My... 3rd... J...?Ano kaya ito?' He thought at sininulan niya na itong buklarin kahit hindi niya maintindihan kung ano ang letter J na iyon.
▫️▫️▫️
Yow guys! Kamusta? So ito na nga pala yung pangalawa kong story and still on-going pa siya, same with "He is a she" and "Legion Academy: The Dark Secrets" my another stories.
I hope you gonna like this one. So siguro alam niyo na yung plagiarism, diba? Yung di nakakalam, paki-search na lang sa google. Tinatamad akong mag-explain e.
And Sorry sa cover ng story na to. Again, tinatamad talaga akong gumawa nito. Just chill, gagawa ako ng maganda.
And so. PLAGIARISM IS A CRIME!
Yun lang. Prologue pa naman ito e. Lablots!
Go checkout my another story "He is a She" or just go to my profile at makikita niyo roon.
-princesswarior-
