Look What You Made Me Do|KimTaehyung

Chapter 5

Kim Taelee's POV

''Hala... Si Jimin...''
Akala ko nabura ko'na ang number ni Jimin, sa mga contacts ko pero hindi kopa pala. At hangga ngayon naka save parin ang number niya saakin at hindi korin akalain na nasa kanya pa ang cellphone number ko.

''Sagutin mo''
Ang sinabi saakin nina Yoona at Jiwoo.

''Sasagutin kolang ito''
Sinagot ko ang phone call ni jimin, at lumabas ako sa harap kasi ng hotel na ito merong mga upuan sa sides.

''Jimin-ah?''
Ang malambot na boses na sinabi ko sa kanya.

''Taelee-ah? Kamusta kana?''
Lalo ko siyang na miss, sa mga boses niya. Nasa busan kase siya, ang tagal nanaming hindi nagkikita kamusta na kaya siya.

''Ayos lang ako rito sa seoul, ikaw kamusta ka diyan?''
Ang tanong ko sa kanya.

''Ayos lang rin ako rito, taelee. I have something to tell you, pero ngayon lang ako nag lakas loob na sabihin sayo ito''
Nagtaka ako kay jimin, ano nga ba ang gusto niyang sabihin saakin? Sa totoo lang aaminin ko hanggs ngayon meron pakong gusto sa kanya.

''Ano yun Jimin?''
Patanong ko sa kanya, na
c-curious ako sa sasabihin niya saakin.

''Kasal nako''
Ha? Tama ba itong narinig ko? Para na down ako dun. Si jimin kasal na. Nalungkot ako ng mga oras na iyon. Pero kailangan kong maging masaya.

''Wah~ Jimin-ah, noona is so proud of you!''
Pero hindi parin mapigilan ang mga luhang pumatak sa mga mata ko.

''Thankyou, Taelee~''
Ang tanging naging sagot saakin ni jimin.

''Bago palang ba kayong kasal?''
Ang tanong ko sa kanya, na maririnig sa mga boses ko ang pagkalungkot.

''4years''
Ha? Ang tagal na pala nilang kasal.

''Masaya ako para sayo''
Ang tanging naging sagot ko sa kanya.

''Umiiyak kaba? Malungkot kaba?''
Busit na luha na ito o!

''Ahh- hindi hindi ako jimin, malamig na kasi rito, kaya sinisipon ako''
Pero gusto kong malaman mo jimin, ang sakit ang sakit ng nga sinabi mo saakin, pero sino ba naman ako? Sino ba naman ako para masaktan!

''Uminom ka ng gamot mo ha?''
Ang lambing lambing niya parin hangga ngayon.

''Gagawin ko iyon, mochi''
Na miss ko siya, yung tawag ko kase sa kanya dati, mochi.

''Nga pala, taelee mga inaanak mo meron nakong 2 children 1boy 1girl''
Meron na pala siyang mga anak, siguro masaya siya sa pagpili ng tamang babae para sa kanya. Mahal na mahal niya siguro ito.

''Wah~ congratulation mochi. Hi sa mga anak mo, ilan na sila?''
Ang malungkot na tanong ko sa kanya, taelee ah?! Bakit kaba umiiyak! Stop!

''Yung babae ko 1 year old, tapos yung lalaki ko 2 years old''
Ang masayang sabi saakin ni jimin, maririnig sa mga boses niya ang pagka proud at pagka saya niya.

''Masaya ako para sayo mochi''
Taelee! Stop! Huwag kang umiyak! Wala kang karapatan para umiyak!

''Hanggang dito nalang taelee ha? Dumating na yung misis ko''
Ang masayang sabi niya saakin, at narinig ko ang salitang Hi Honey, sa kanyang boses. Hindi nako nagpaalam sa kanya pa, at pinatay kona ang phone call niya.

''Taelee? Napapano kaba? Sino kaba ha? Sino kaba para pumili ng mamahalin niya? Tandaan mo! Hindi ka niya gusto, meron ng babaeng para sa kanya, meron ng babae na mas deserve niya at babae na pinili niyang mahalin pang habang buhay'' ang sinabi ko sa sarili ko, at pumatak ng napakarami ang mga luha ko, bakit ba ako nagkakaganito?