Vatan Aşkı Bitmez / DÜZENLEMEDE

ilk Görev

Başının ağrısıyla uyanan Asmin birkez daha lanet etti sakarlığına. Buz koymasına rağmen hala baya şişti anlı.

Yerinden doğrularak rutin işlerini hal ettik ten sonra uniformasini giyip saçınıda sıkıça bağladı. Hazır olduğunu anlayınca odasindan çikti. Bügün Esila eşyalarını karakola getirçekti. Zaman kayıp etmeden dışarıya çikti sabah içtimasi için yerini aldi.

Utku Yüzbaşin emriyle herkez iki sıra şeklınde olmak üzere koşuşa başladılar.

"Teğmenim aramiza katılmak için davetiyemi bekliyorsunuz. Hemen git hazirlan sende koşacaksin" dedi sinirli sesiyle. "Emre edersiniz komutanım" dedi ama hesaplıyamadığı birşey vardı oda spor giysileri yoktu uniformayla da koşamazdı ama yapçak birşey yok diyerekten asker t-shirtiye le koşmaya başladı.

Nekadar koştuklarını bilmıyordu ama nefes nefes kaldığından rahat 1.5 saate yakın koştuklarini hesapladı.

"Şinav posiziyonu al" diye yüksek sesle emirini verdi beyimiz. Neyse el mahkum başladim çekmeye. Bunlar normal şeylerdı sonuçta askersen daha zorlu şartlarda dağda yaşama tutunçaksın iki tane spor haraketiyle yikilçak değiliz.

"1, 2, 3, 4, kaç oldu" diye sordu çevab belli 0 her bir ağizdan "0" diye haykırdık tekrar saymaya başladı sonu toplam 70i bulmasiyle bizde kendimizi saldık yerlere. Erler yorgunluktan yerlerınden kalkamaz hale gelmişlerdi oysa benim hala takatım vardi. Sıra mekıkteydi yine emriyle beraber aynı şekilde mekik çektik.

Sporun bitmesıyle herkez yerlerıne çekilirken benim gözüm nizamiye kapısına takıldı. Gocaman gülümsem le tam yerimden kalkaçaken Utku Yüzbaşının sesini duydum.

"Hayırdır pişmiş kele gibi sırıtıyorsun az mi geldi spor daha fazlasınımı istiyorsun" dedi hödük insan bir sorar nereye bakıyorsun der ama hiç direk lafı yapıstır.

"Yok Komutanım almiyim ben cok sağ olun" dedim kendimi kurtarmaya çalısırken. Bana çatık kaşlarla bakarken hemen lafa girdim yine yoksa dediğini yapardı. "Izninizle Komutanım Arkadaşım valizimi getirmiş ben onu teslim alim." Dedim hemençik.

"Iyi git bakalim"dedikten sonra hemen depar attip Esilaya sarıldım. Cok özlemişim yav namisizi "Esilamm cok özledim kız seni" dedim oda bana karşilik vererek sarıldı sıkıca hiç kopmıçakmışiz gibi ve "bende özledim canım" dedi Arkadaşlik bu olsa gerek 1 - 2 gün bile görmeden özlemek. Bende özledim bi yanim eksik miş gibi. Çok başka bizim aramizdaki bağ. Gözü kapalı bile ona güvenmek. Bu benim can dostum diye bilmek. (varsa sizinde böyle arkadaşlarınız ne mutlu size.)

"Gel şurda oturak. Getirdinmi herşeyi" diye sordum oturaklara dogru ilerlerken. "Getirdim canîm herey burda"dedi tekrar sarıldım hasret gidermek için oda karşı çıkmadsn boynuma doladı ellerini. Seviyorum bu kızı yav. "Ee anlat gittinmi okula nasildi ilk günün, heycanlandinmi. Yakışıklı Öğretmen kestin mi?"diye yine otomatiğe bağladım. "Az nefes al kız dur anlatcam. Evet gittim ama yolda biriyle çarpıştım. Düzgün türkçesıyle özür diledi bakmadan çekıp gitti okuldandı galiba ayy bide öğretmenmış benim gibi düşünsene ve hayır heycanlanmadim cünki yarın pazartesi iş başı yani öğrençilerle hala tanışmadım." Dedi bir solukta. Acaba bu kızın yakışıklı bulmadığı erkek varmı? Birazcık sohbeten sonra yine ayrılık girdi araya "InshAllah yine görüşüruz" dedim hafif tebesümle yine sımsıkı sarıldım aynı karşılığı alarak. "Asmin karşideki Adam komutanınmı" dedi aha yine kesiyor "He Esila he komutanım hadi yol al bakma öyle adama yanlış anlıçak rezil etme beni" dedim hafif sinirle. Bi o kalmıştı kesmedığın Allah Allah yaaa. Onu uğurladıktan sonra arkamı döndüm de gördüğüm manzarayla ağzım açik kaldi o nasil Sıgara içmek. Şöyle bi baktımda adam 1.90 yakın boyuyla yapılı bedeniyle ela mı yeşil mi belli olmayan göz rengiyle sert yüz hatiyla baya yakışıklı adam 'Esilaya diyorsun kendin kesiyorsun anlıyalim yani' diyen içime hak vererek hemen kendimi toparlayip odama götürdüm valizi yerleştırmek için. Işim bittinde dişariya çiktim hava almak için. Oturağa oturup dağlara baktım. Kim bilir ne yaşadı ne duydu nelere taniklik etti o dağlar. Derin nefes çektim çiğerlerıme 'ah baba nasil bulacağim seni'
"Ne düşünüyorsun" diyen sese kafamı çevirdim "Hiç" diye yanıtladım Utku Yüzbaşıyi. Ama inanmadiği belli aman inanamasa inanmasin