EYLÜL:
Etraf karanlıktı. Elimde kalan son malları satmak zorundaydım. Ve bu gece beni biri aramıştı. Adamı tanımıyordum ama zengin olduğunu söyleyip kapattı. Bu malların hepsini o alabilirdi. Bu arada ben Eylül. 23 yaşındayım. Annem ve babam öldü yani benim için. Erkek kardeşim var lise sonda okuyor. Bende tıp fakültesini kazanmıştım. 2 senemde bırakmak zorunda kaldım. Arkadaş kurbanı oldum. Uyuşturucu kullandıkça hayatım karardı eve gidemez oldum. Kardeşim durumumu biliyordu ve herzaman bana destek oluyordu. Ben aslında güzel ama kendimi önemsemeyen paspal bir kızım. Gözlerim mavi, saçlarım sarı, ve uzun boylu cılız bir kızım. Her neyse sokakta ses seda yoktu. Bi köşeye sinip sigaramı yaktım ve beklemeye başladım. Uzaktan ayak sesleri duyuldu. Malları çıkarıp ayağa kalktım. Sağıma döndüğümde adam karşımdaydı. Ne yapacağımı şaşırdım. Ilk önce adamı süzmeye başladım. Uzun boylu, kumral, yeşil gözlü ve oldukça kaslı (çok yakışıklı). "Sen kimsin?"dedim direk. Hiç hareket etmeden bana bakıyordu. Sinir oldum. Duymadın mı birader diyerek koluna sertçe vurdum. Ben böyle bir kız değildim bu adam beni bayıltıp mallarımı alıp kaçabilirdi. O yüzden sert gözükmem lazımdı. Adam "getirdin mi?" diye sordu. Ben önce parayı göreyim diyerek atıldım. Tam malları uzatacakken kolumu çevirip duvara yasladı. Eyvah işte şimdi yandım.Allah kahretsin bu polisti. Ne yapacağımı bilemedim. Küfretmeye başladım. Tam bileklerimi kelepçe takacakken sorumla onu durdurdum. "Birsey söyleyeceğim" dedim. "Söyle" dedi. Ve beni kendine doğru çevirdi. "Suanda sen bana aşık oldun. Bak kalbin nasıl atıyor?" diyerek iri mavi gözlerimle göğsüne baktım.O anda oda oraya bakınca hadi kızım Eylül diyerek kasıklarına bi tekme yerleştirip elinden kurtuldum. Hızlıca nefes nefese koşmaya başladım. Beni yakalaması imkansız birşeydi. Aklıma o an gelince gülmemek için kendimi zor tuttum. Polisin yüzü kızarmıştı. Salaktı ama iyi niyetliye benziyordu. Kardeşimin yanına gitmem gerekiyordu. Bi alt sokağa döndügümde karşımdaydı "nasıl olur ya?" dedim direk. Bu adamı ben atlattım sanıyordum. Bana ters bi bakış attı sonrada güldü. Git gide sinirleniyordum. Arkamda siren sesleri vardı döndügümde üç polis aracı bana merhaba diyordu. Yapacak bisey yoktu. Ellerimi uzatıp adama "beni bırak ne olur" bakışları atıyordum. Tabi bana mısın bile demedi adam. By ukala ne olucak. Arabaya bindiğim bayan polis vardı. Adam başka arabaya binmişti. Karakola geldiğimde ayaklarım titredi. Kardeşimi bi daha göremezsem diye düşünmekten beyin hücrelerim intihar ediyordu. Sorgulama odasına alındım. Geniş ve oldukça ürkütücü bi yerdi. Önümde kücük bir masa yanında lamba vardı. Tam karşımda ise uzun bir cam. Izlediğim dizilerde oradan mahkumlara bakarlardı. Acaba orda kaç insan bana bakıyodu. Kapı birden açıldı direk sağıma döndüm içeri giren bayan polisti bana ilk adımı sordu. "Eylül"diyerek cevap verdim. "Senin soyadın yok mu?" diye beni tersledi. "Var kalen" dedim. "Peki Eylül Kalen neden burda olduğunu biliyorsun sana zarar vermeyeceğiz seninle iyi anlaşacağımı düşünüyorum. Şimdi bu işi ne zaman başladın ve eroini kimden alıyosun?" dedi. Benim aklıma kardeşim gelince doğruları söylemem gerektiğini düşündüm. "Okuyordum.En yakın arkadaşım bu pisliğe benide bulaştırdı.Her cumartesi buluşuruz. Aslında ben" deyip sustum. Polis beni dikkatli bir şekilde dinledi. "Evet sen?" diyerek bana baktı. "Bu lanet şeyi bırakmak istiyorum lütfen beni kurtarın ."dedikten sonra gözlerime hakim olamadım. Telefon çaldı. Polis doğrularak telefonu açtı. Benim kolumdan tutup kapıyı actı. Tam karşımda o adam vardı by ukala. Ben Murat diyerek elini uzattı. Şaşırmıştım. Bende ona karşılık verdim. "Açıkcası seni tebrik ediyorum.Bizi zorlamadın bak korktuğunduğun gibi değilmiş." diyerek bana baktı. Bende kafamı yere eymekle yetindim. Koluma girip "Merak etme 2 saat seni misafir ediceğiz ve sonra da sana yardım. Aileni ara istersen?" diyerek bana döndü. Bende kafamı iki yana salladım. "Anlaşılan hala şoktasın ve attığın tekmeyi unutmadım." diyince ona döktüm ve istemsizce gülmeye başladım. Murat komiser bu seferde şaşırtırak bana eşlik etti uzun bi süre güldük. Parmaklıklar ardına girdim. Endişelenmiyordum, rahattım artık. Tek düşündügüm kardeşimdi. Acaba uyumuş mudur yada beni bekliyordur umuduyla heyecandan yerimde duramıyordum.
MURAT:
Bu kız sandığımdan da zeki ve güzel. Mavi gözlerini görünce dondum kaldım. Beni acayip etkilemisti. Çok zayıftı. Erkekten bi farkı yoktu.Sert ve seksiydi. Sorgu esnasında kızın özgeçmişini istemiştim ve onu incelemeye koyuldum. Eylül Kalen 23 yaşında İzmir doğumlu fen lisesinden mezun olmuş dur bi dk tıp fakültesi yazıyor hemde 6 senelik 2 senesini okumuş ve bırakmış. Anne ve babası merhum. Demek bi ailesi yok. Kardeşine bakıyomuş. Şimdi anladım bu işi neden yaptığını kardeşini okutmak için haram para kazanıyodu. "Eylül sen neymişsin be" diyerek güldüm. Aramızda iki yaş vardı. Eylül daha küçüktü. İçimde umarsızca birşey oldu. Ona yardım etmeliydim.
